1 Wenn du sitzest und issest mit einem Herrn, so merke, wen du vor dir hast,

2 und setze ein Messer an deine Kehle, willst du das Leben behalten.

3 Wünsche dir nicht seiner Speise, denn es ist falsch Brot.

4 Bemühe dich nicht, reich zu werden, und laß ab von deinen Fündlein!

5 Laß deine Augen nicht fliegen dahin, das du nicht haben kannst; denn dasselbe macht ihm Flügel wie ein Adler und fleugt gen Himmel.

6 Iß nicht Brot bei einem Neidischen und wünsche dir seiner Speise nicht.

7 Denn wie ein Gespenst ist er inwendig. Er spricht: Iß und trink! und sein Herz ist doch nicht an dir.

8 Deine Bissen, die du gegessen hattest mußt du ausspeien und mußt deine freundlichen Worte verloren haben.

9 Rede nicht vor des Narren Ohren; denn er verachtet die Klugheit deiner Rede.

10 Treibe nicht zurück die vorigen Grenzen und gehe nicht auf der Waisen Acker!

11 Denn ihr Erlöser ist mächtig; der wird ihre Sache wider dich ausführen.

12 Gib dein Herz zur Zucht und deine Ohren zu vernünftiger Rede.

13 Laß nicht ab, den Knaben zu züchtigen; denn wo du ihn mit der Rute hauest, so darf man ihn nicht töten.

14 Du hauest ihn mit der Rute; aber du errettest seine Seele von der Hölle.

15 Mein Sohn, so du weise bist, so freuet sich auch mein Herz;

16 und meine Nieren sind froh, wenn deine Lippen reden, was recht ist.

17 Dein Herz folge nicht den Sündern, sondern sei täglich in der Furcht des HErrn.

18 Denn es wird dir hernach gut sein und dein Warten wird nicht fehlen.

19 Höre, mein Sohn, und sei weise und richte dein Herz in den Weg.

20 Sei nicht unter den Säufern und Schlemmern;

21 denn die Säufer und Schlemmer verarmen, und ein Schläfer muß zerrissene Kleider tragen.

22 Gehorche deinem Vater, der dich gezeugt hat, und verachte deine Mutter nicht, wenn sie alt wird!

23 Kaufe Wahrheit und verkaufe sie nicht, Weisheit, Zucht und Verstand.

24 Ein Vater des Gerechten freuet sich, und wer einen Weisen gezeugt hat, ist fröhlich darüber.

25 Laß sich deinen Vater und deine Mutter freuen und fröhlich sein, die dich gezeuget hat.

26 Gib mir, mein Sohn, dein Herz und laß deinen Augen meine Wege wohlgefallen.

27 Denn eine Hure ist eine tiefe Grube, und die Ehebrecherin ist eine enge Grube.

28 Auch lauert sie wie ein Räuber und die Frechen unter den Menschen sammelt sie zu sich.

29 Wo ist Weh? Wo ist Leid? Wo ist Zank? Wo ist Klagen? Wo sind Wunden ohne Ursache? Wo sind rote Augen?

30 Nämlich, wo man beim Wein liegt und kommt auszusaufen, was eingeschenkt ist.

31 Siehe den Wein nicht an, daß er so rot ist und im Glase so schön stehet. Er gehet glatt ein;

32 aber danach beißt er wie eine Schlange und sticht wie eine Otter.

33 So werden deine Augen nach andern Weibern sehen, und dein Herz wird verkehrte Dinge reden,

34 und wirst sein wie einer, der mitten im Meer schläft, und wie einer schläft oben auf dem Mastbaum.

35 Sie schlagen mich, aber es tut mir nicht weh; sie klopfen mich, aber ich fühle es nicht. Wann will ich aufwachen, daß ich‘s mehr treibe?

1 Kiam vi sidiĝos, por manĝi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaŭ vi;

2 Kaj vi metu tranĉilon al via gorĝo, Se vi estas avidulo.

3 Ne deziru liajn bongustajn manĝojn; Ĉar ĝi estas trompa pano.

4 Ne penu riĉiĝi; Forlasu vian pripensadon.

5 Ĉu vi direktos viajn okulojn al ĝi? ĝi jam ne ekzistos; Ĉar riĉeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la ĉielo.

6 Ne manĝu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn manĝojn.

7 Ĉar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaŭ estas: Manĝu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.

8 La pecon, kiun vi manĝis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.

9 En la orelojn de malsaĝulo ne parolu; Ĉar li malŝatos la saĝecon de viaj vortoj.

10 Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.

11 Ĉar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraŭ vi.

12 Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.

13 Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.

14 Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de Ŝeol.

15 Mia filo, se via koro estos saĝa, Tiam ĝojos ankaŭ mia koro.

16 Kaj mia internaĵo ĝojos, Kiam viaj lipoj parolos ĝustaĵon.

17 Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaŭ la Eternulo ĉiutage.

18 Ĉar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdiĝos.

19 Aŭskultu vi, mia filo, kaj estu saĝa, Kaj direktu vian koron al la ĝusta vojo.

20 Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj manĝas tro da viando;

21 Ĉar drinkemulo kaj manĝegemulo malriĉiĝos, Kaj dormemulo havos sur si ĉifonaĵojn.

22 Aŭskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malŝatu vian patrinon, kiam ŝi maljuniĝos.

23 Veron aĉetu, kaj ne vendu saĝon Kaj instruon kaj prudenton.

24 Grandan ĝojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de saĝulo ĝojos pro li.

25 Via patro kaj via patrino ĝojos, Kaj via naskintino triumfos.

26 Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj plaĉu miaj vojoj.

27 Ĉar malĉastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.

28 Ŝi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas ĉirkaŭ si perfidulojn.

29 Ĉe kiu estas ploro? ĉe kiu estas ĝemoj? ĉe kiu estas malpaco? Ĉe kiu estas plendoj? ĉe kiu estas senkaŭzaj batoj? Ĉe kiu estas malklaraj okuloj?

30 Ĉe tiuj, kiuj sidas malfrue ĉe vino, Ĉe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkaĵon.

31 Ne rigardu la vinon, kiel ruĝa ĝi estas, Kiel ĝi brilas en la pokalo, kiel glate ĝi eniras:

32 En la fino ĝi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.

33 Viaj okuloj vidos fremdaĵojn, Kaj via koro parolos malĝustaĵojn.

34 Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.

35 Ili batis min, sed ĝi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekiĝos, mi denove tion serĉos.