O povo confessa os seus pecados

1,2 No dia vinte e quatro desse sétimo mês, o povo de Israel se reuniu para jejuar a fim de mostrar a sua tristeza pelos seus pecados. Eles já haviam se separado de todos os estrangeiros. Em sinal de tristeza, vestiram roupas feitas de pano grosseiro e puseram terra na cabeça. Então se levantaram e começaram a confessar os pecados que eles e os seus antepassados haviam cometido. 3 Durante mais ou menos três horas, a Lei do Senhor, seu Deus, foi lida para eles. E nas três horas seguintes eles confessaram os seus pecados e adoraram o Senhor.

4 Jesua, Bani, Cadmiel, Sebanias, Buni, Serebias, Bani e Quenani ficaram de pé no estrado dos levitas e oraram em voz alta ao Senhor, seu Deus.

5 Os levitas Jesua, Cadmiel, Bani, Hasabneias, Serebias, Hodias, Sebanias e Petaías chamaram o povo para adorar a Deus. Eles disseram:

"Levantem-se e louvem o Senhor, seu Deus!

Louvem a Deus sempre e sempre!

Que todos louvem o seu glorioso nome,

embora nenhum louvor humano seja suficiente!"

A oração de confissão

6 Aí o povo de Israel fez esta oração:

"Ó Deus, só tu és o Senhor!

Tu fizeste os céus e as estrelas.

Tu fizeste a terra, o mar e tudo o que há neles;

tu conservas a todos com vida.

Os seres celestiais ajoelham-se e te adoram.

7 "Tu, ó Senhor Deus, escolheste Abrão

e o tiraste de Ur, na Babilônia;

tu mudaste o seu nome para Abraão.

8 Viste que ele era fiel a ti

e fizeste uma aliança com ele.

Prometeste dar a Abraão a terra dos cananeus,

a terra dos heteus e dos amorreus,

a terra dos perizeus,

dos jebuseus e dos girgaseus,

para ser a terra

onde os seus descendentes viveriam.

Tu cumpriste a tua promessa

porque és fiel.

9 "Tu viste como os nossos antepassados sofreram no Egito;

ouviste quando eles pediram socorro

na beira do mar Vermelho.

10 Tu fizeste milagres maravilhosos

contra o rei do Egito,

contra os seus oficiais

e o povo da sua terra,

pois sabias como eles fizeram o teu povo sofrer.

Foi assim que ganhaste a fama

que tens até hoje.

11 Tu dividiste o mar diante dos nossos antepassados,

e assim eles atravessaram em terra seca.

Fizeste com que aqueles que os perseguiam se afogassem em águas profundas,

como uma pedra que afunda no mar violento.

12 Tu os guiaste com uma nuvem durante o dia

e de noite com uma coluna de fogo,

para iluminar o caminho por onde deviam ir.

13 Tu desceste do céu no monte Sinai,

falaste com o teu povo

e lhe deste boas leis e ensinamentos verdadeiros.

14 Tu lhes disseste que santificassem o sábado

e lhes deste as tuas leis por meio do teu servo Moisés.

15 Tu lhes deste pão do céu quando estavam com fome

e água da rocha quando estavam com sede.

Tu mandaste que tomassem posse da terra

que havias jurado dar a eles.

16 "Mas os nossos antepassados se tornaram orgulhosos e teimosos

e não quiseram obedecer aos teus mandamentos.

17 Eles se recusaram a obedecer.

Esqueceram tudo o que fizeste;

esqueceram os milagres que havias feito.

Em seu orgulho, eles escolheram um chefe

que os levaria de volta ao Egito

para serem escravos de novo.

Mas tu és Deus que perdoa;

tu és bondoso e amoroso

e demoras a ficar irado.

A tua misericórdia é grande,

e por isso não os abandonaste.

18 Eles fizeram um touro de metal fundido

e disseram que ele era o deus

que os havia tirado do Egito.

Ó Deus, como eles te insultaram!

19 Mas tu não os abandonaste no deserto,

pois a tua misericórdia é grande.

Não retiraste nem a nuvem nem o fogo

que de dia e de noite mostravam a eles o caminho.

20 Tu lhes deste o teu bom Espírito

para lhes ensinar o que deviam fazer;

tu os alimentaste com o maná

e lhes deste água para matar a sede.

21 Durante quarenta anos no deserto,

tu os sustentaste, e nada lhes faltou.

As suas roupas não se estragaram,

e os seus pés não ficaram inchados.

22 "Tu lhes deste nações e reinos

e terras dos povos vizinhos.

Os israelitas conquistaram a terra de Hesbom,

que era governada por Seom,

e a terra de Basã, onde Ogue era o rei.

23 Tu lhes deste tantos descendentes

como as estrelas do céu

e os trouxeste para viver na terra

que havias prometido aos seus antepassados.

24 Eles conquistaram a terra de Canaã;

tu derrotaste o povo que morava ali.

Deste ao teu povo o poder de fazer o que quisesse

com os povos e os reis de Canaã.

25 O teu povo conquistou cidades cercadas de muralhas

e tomou terras boas, casas cheias de riquezas,

cisternas já escavadas,

oliveiras, árvores frutíferas e plantações de uvas.

Eles comeram tudo o que quiseram e engordaram;

eles aproveitaram todas as boas coisas que lhes deste.

26 "Mas o teu povo se revoltou e te desobedeceu;

eles viraram as costas para a tua Lei.

Mataram os teus profetas, que os avisaram

e lhes disseram que voltassem para ti.

O teu povo te insultou muitas vezes.

27 Então deixaste que os inimigos deles os conquistassem

e os governassem.

Mas no meio da sua aflição eles te pediram socorro,

e tu respondeste lá dos céus.

Na tua grande misericórdia, tu lhes enviaste líderes

que os livraram dos seus inimigos.

28 Quando voltou a paz, o teu povo pecou de novo,

e outra vez deixaste que os inimigos deles os conquistassem.

E de novo, quando eles se arrependeram

e pediram que os salvasses,

tu ouviste no céu e, vez após vez,

tu os livraste por causa da tua grande misericórdia.

29 Tu os avisaste que deviam obedecer aos teus ensinos;

mas no seu orgulho eles rejeitaram os teus mandamentos,

pecaram contra a tua lei,

embora cumprir a tua lei seja o caminho para a vida.

Rebeldes e teimosos,

eles se recusaram a obedecer.

30 Ano após ano tu os avisaste, com paciência.

Pelo teu Espírito, por meio dos profetas, falaste contra eles,

mas o teu povo ficou surdo.

Por isso, deixaste que fossem dominados por outras nações.

31 E, mais uma vez, porque a tua misericórdia é grande,

tu não os abandonaste, nem os destruíste.

Tu és Deus misericordioso e bondoso!

32 "Ó Deus, nosso Deus, como és grande!

Como és terrível e poderoso!

Tu guardas fielmente as promessas da aliança.

Desde o tempo em que os assírios nos dominaram,

como temos sofrido!

Os nossos reis, as nossas autoridades,

os nossos sacerdotes e profetas,

os nossos antepassados e todo o nosso povo —

todos nós temos sofrido!

Lembra das nossas aflições!

33 Tu foste justo em nos castigar;

tu tens sido fiel, mesmo quando temos pecado.

34 Os nossos antepassados, os nossos reis,

as nossas autoridades e sacerdotes

não têm cumprido a tua lei,

não têm obedecido aos teus mandamentos e avisos.

35 Com a tua bênção, reis governaram o teu povo,

que estava vivendo na terra grande e boa que lhes deste;

mas eles não te adoraram,

nem se arrependeram das suas más ações.

36 E agora nós somos escravos na terra que nos deste,

esta terra boa que nos alimenta.

37 Aquilo que a terra produz vai para os reis

que puseste para nos fazer sofrer

por causa dos nossos pecados.

Eles fazem o que querem conosco e com o nosso gado,

e nós estamos profundamente aflitos."

O povo assina um acordo

38 Por causa de tudo isso, nós, o povo de Israel, estamos fazendo por escrito um acordo solene. E as nossas autoridades, os nossos levitas e os nossos sacerdotes vão assiná-lo.

1 I te rua tekau ma wha o nga ra o tenei marama ka huihui nga tama a Iharaira, nohopuku ana, he taratara ano nga kakahu, he oneone kei runga i a ratou.

2 Na ka wehea nga uri o Iharaira i roto i nga tangata ke katoa: tu ana ratou, whakina ana e ratou o ratou hara, me nga kino o o ratou matua.

3 Tu ana ratou i to ratou wahi; a i tetahi o nga wehenga e wha o te ra ka korerotia te pukapuka o te ture a Ihowa, a to ratou Atua; a i tetahi o nga wehenga e wha o te ra ka whaki, ka koropiko ki a Ihowa, ki to ratou Atua.

4 Na ka tu ki runga ki te pikinga o nga Riwaiti, a Hehua, a Pani, a Karamiere, a Hepania, a Puni, a Herepia, a Pani, a Kenani; nui atu to ratou reo ki te karanga ki a Ihowa, ki to ratou Atua.

5 Katahi ka mea nga Riwaiti, a Hehua, a Karamiere, a Pani, a Hahapania, a Herepia, a Horiia, a Hepania, a Petahia, Whakatika, whakapai ki a Ihowa, ki to koutou Atua a ake ake: kia whakapaingia ano tou ingoa kororia e whakanuia nei ki runga ake i ng a whakapai, i nga whakamoemiti katoa.

6 Ko koe, ina, ko koe anake a Ihowa; nau i hanga te rangi, te rangi o nga rangi, me o reira tini mea, te whenua, me nga mea katoa i runga, nga moana, me nga mea katoa i roto, ko koe hoki te kaiwhakaora o aua mea katoa; e koropiko ana hoki te ope o te rangi ki a koe.

7 Ko Ihowa koe, ko te Atua; nau i whiriwhiri a Aperama, a kawea mai ana e koe i Uru o nga Karari, huaina iho e koe tona ingoa ko Aperahama;

8 I kitea hoki e koe he ngakau pono tona ki tou aroaro, na whakaritea ana e koe he kawenata ki a ia, he mea kia homai te whenua o nga Kanaani, o nga Hiti, o nga Amori, o nga Perihi, o nga Iepuhi, o nga Kirikahi, kia homai ki ona uri, Na kua mana ne i i a koe au kupu; he tika hoki koe.

9 I kitea ano e koe te tukinotanga o o matou matua i Ihipa, i rongo ano ki ta ratou karanga i te Moana Whero:

10 Na homai ana e koe he tohu, he merekara, ki a Parao, ki ana tangata katoa, ki te iwi katoa o tona whenua: i mohio hoki koe ki ta ratou whakakake ki a ratou. Na kua whai ingoa koe; koia ano tenei inaianei.

11 I wahia ano e koe te moana ki to ratou aroaro, a whiti ana ratou i te wahi maroke, i waenganui o te moana. Tena ko nga kaiaru i a ratou, maka ana e koe ki nga rire, ano he kohatu ki roto ki nga wai kaha.

12 A arahina ana ratou e koe ki te pou kapua i te awatea; ki te pou ahi i te po, hei whakamarama i to ratou ara e haere ai ratou.

13 I heke iho ano koe ki Maunga Hinai, a korero ana ki a ratou i runga i te rangi; homai ana e koe ki a ratou he whakaritenga tika, he ture pono, he tikanga pai, he whakahau.

14 Ko tou hapati tapu nau i whakaatu ki a ratou; me nga whakahau, me nga tikanga, me te ture, nau i whakahau ki a ratou, ara na tau pononga, na Mohi.

15 I homai ano e koe he taro i te rangi mo to ratou matekai; i whakaputaina he wai i te kohatu mo to ratou matewai; i ki ano ki a ratou kia haere ki te tango i te whenua i oati ai koe ka hoatu ki a ratou.

16 Otiia ka whakakake ratou ko o matou matua, ka whakapakeke i o ratou kaki, kihai hoki i rongo ki au whakahau,

17 Kihai i whakaae kia rongo, kihai i mahara ki au merekara i mahia e koe i roto i a ratou; otiia kua pakeke o ratou kaki, whakakeke ana ratou, whakaritea ana e ratou he rangatira, kia hoki ai ratou ki ta ratou mahi pononga. Ko koe ia he Atua muru hara, he tohu tangata, he atawhai, he puhoi ki te riri, he nui te aroha, a kihai i whakarere i a ratou.

18 Ae ra, i ta ratou hanganga ano i te kuao kau, i te mea whakarewa, i ta ratou kianga, Ko tou Atua tenei i kawea mai ai koe i Ihipa, a nui atu a ratou whakapataritaringa;

19 Otiia, i te maha o au mahi aroha, kihai koe i whakarere i a ratou i te koraha; kihai ratou i mahue i te pou kapua i te awatea, hei arahi i a ratou i te ara, i te pou ahi i te po, hei whakamarama i a ratou, i te ara ano e haere ai ratou.

20 I homai ano e koe tou wairua pai hei whakaako i a ratou, kihai hoki tau mana i kaiponuhia ki o ratou mangai: i homai ano e koe he wai ki a ratou mo to ratou matewai.

21 Ae ra, e wha tekau nga tau i atawhaitia ai ratou e koe i te koraha, a kihai i hapa ki tetahi mea; kihai o ratou kakahu i tawhitotia, kihai ano o ratou waewae i pupuhi.

22 I homai ano e koe nga kingitanga me nga iwi ki a ratou, a wehewehea ana ratou ki nga wahi mo ratou: heoi kua riro i a ratou te whenua o Hehepona, me te whenua o Oka kingi o Pahana.

23 I whakanuia ano e koe a ratou tamariki kia rite ki nga whetu o te rangi, a kawea mai ana ratou ki te whenua i ki ai koe ki o ratou matua ka haere ratou ki reira tango ai.

24 Heoi haere ana nga tamariki, riro ana te whenua i a ratou, a pehia ana e koe ki to ratou aroaro nga tangata whenua, nga Kanaani, homai ana e koe ki o ratou ringa, ratou, o ratou kingi, me nga iwi o te whenua, kia meatia ki a ratou ta ratou i pai ai.

25 Na kua riro i a ratou nga pa kaha, me te oneone momona, kua whiwhi ano ki nga whare e ki tonu ana i nga mea papai katoa, ki nga poka wai kua oti te keri, ki nga mara waina, oriwa, ki nga rakau hei kai, tona tini; a kai ana ratou, ka makona, kua whai kiko, a koa ana ratou ki te nui o au mea pai.

26 Otiia ka tutu ratou, a ka whakakeke ki a koe, maka ana e ratou tau ture ki muri ki o ratou tuara, patua iho e ratou au poropiti i whakaatu tikanga nei ki a ratou, kia tahuri ai ratou ki a koe; nui atu a ratou whakapataritaringa.

27 Na reira i hoatu ai ratou e koe ki te ringa o o ratou hoariri, a whakatoia iho ratou e ratou; heoi i nga wa i mate ai ratou, ka karanga ratou ki a koe, ka whakarongo koe i te rangi, a, i te maha o au mahi aroha, homai ana e koe he kaiwhakaora ki a ratou, i ora ai ratou i te ringa o o ratou hoariri.

28 Otiia ka whai tanga manawa, nei ratou, kei te mahi ano ratou i te kino ki tou aroaro: na whakarerea atu ana ratou e koe ki te ringa o o ratou hoariri, a ko era hei rangatira mo ratou. Na, ka hoki ratou, a ka karanga ki a koe, ka whakarongo koe i te rangi; he maha nga wa i whakaorangia ai ratou e koe, rite tonu ki au mahi aroha;

29 I whakaatu tikanga ano koe ki a ratou, kia hoki ai ki tau ture; otiia whakakake ana ratou, kihai hoki i rongo ki au whakahau, na ka hara ki au whakaritenga, he mea hoki enei e ora ai te tangata, ki te mahia e ia; whakahokia ana e ratou te pokohi wi, whakapakeketia ana o ratou kaki, kihai hoki i rongo.

30 He maha ano nga tau i kukume roa ai koe ki a ratou, i whakaatu tikanga ai ki a ratou, he mea na tou wairua i roto i au poropiti: heoi kihai i tahuri o ratou taringa: na hoatu ana ratou e koe ki te ringa o nga iwi o nga whenua.

31 He nui ia no tou aroha, te whakapotoa rawatia ai ratou e koe, te whakarerea ai ratou; he Atua atawhai hoki koe, he Atua aroha.

32 Na, tena, e to matou Atua, e te Atua nui, e te Atua kaha, e wehingia ana, e pupuri nei i te kawenata, i tae mahi tohu, kei iti ki tau titiro te he katoa i pa mai nei ki a matou, ki o matou kingi, ki o matou rangatira, ki o matou tohunga, ki o ma tou poropiti, ki o matou matua, ki tau iwi katoa, o nga ra o nga kingi o Ahiria a tae noa mai ki tenei ra.

33 Otira tika tonu tau i nga mea katoa i takina mai nei ki a matou; he pono hoki tau mahi, ko ta matou ia he kino:

34 Ko o matou kingi, ko o matou rangatira, ko o matou tohunga, ko o matou matua, kihai i mahia e ratou tau ture, kihai hoki i tahuri ki au whakahau, ki au whakaatauranga i whakaaturia e koe ki a ratou.

35 Kihai ratou i mahi ki a koe i to ratou kingitanga, a i tau pai nui i homai e koe ki a ratou, me te whenua nui, whenua momona, i homai e koe ki to ratou aroaro, kihai ratou i tahuri i a ratou mahi kino.

36 Nana, he pononga matou i tenei ra; na, ko te whenua i homai nei e koe ki o matou matua, kia kainga ona hua, ona pai, nana, he pononga matou i reira.

37 Nui atu hoki ona hua ma nga kingi i meinga nei e koe hei kingi mo matou, no te mea i hara matou; kei ta ratou i pai ai te tikanga mo o matou tinana, mo a matou kararehe, a he nui atu te he i a matou nei.

38 Ahakoa tenei katoa, ka whakarite matou i te kawenata pono, tuhituhi rawa; ka hiritia iho e o matou rangatira, e o matou Riwaiti, e o matou tohunga.