1 Então o Senhor falou novamente a Jonas:P
2 Vai a essa grande cidade de Nínive, e avisa-os da sua condenação, tal como te mandei antes!
3 Jonas obedeceu e foi a Nínive. Era na verdade uma grande cidade, com arredores muito vastos - tão extensa que se levavam três dias para a percorrer.
4 Entrando na cidade, Jonas começou a pregar. Jonas clamava ao povo que se juntava ao seu redor: Mais quarenta dias, e Nínive será destruída!-
5 A multidão acreditou nas suas palavras, e foi proclamado um jejum geral; todas as pessoas, inclusivé o rei, se vestiram de pano de saco, em sinal de contrição.
6 O monarca da cidade, quando ouviu o que Jonas proclamava, desceu do seu trono, pôs de parte as roupagens reais, vestiu-se daquele pano grosseiro e sentou-se sobre cinza.
7 Tanto ele como a sua corte mandaram por toda a cidade a seguinte mensagem: Que ninguém, nem mesmo os animais, coma seja o que for nem beba água alguma. Toda a gente deve vestir-se de pano de saco e clamar fervorosamente a Deus; que todos se arrependam das suas más acções, e das violências que têm praticado. Talvez Deus acabe por permitir que vivamos, e desista da sua tremenda ira.
10 Quando Deus viu que eles estavam verdadeiramente decididos a pôr termo aos seus maus caminhos, desistiu da intenção de os destruir.
1 Joonalle tuli toistamiseen tämä Herran sana:
3 Niin Joona nousi ja meni Niiniveen Herran sanan mukaan. Ja Niinive oli suuri kaupunki Jumalan edessä: kolme päivänmatkaa.
5 Niin Niiniven miehet uskoivat Jumalaan, kuuluttivat paaston ja pukeutuivat säkkeihin, niin suuret kuin pienet.
6 Ja kun tieto tästä tuli Niiniven kuninkaalle, nousi hän valtaistuimeltaan, riisui yltään vaippansa, verhoutui säkkiin ja istui tuhkaan.
8 Verhoutukoot ihmiset ja eläimet säkkeihin, huutakoot väkevästi Jumalaa ja kääntykööt itsekukin pois pahalta tieltänsä sekä väkivallasta, mikä heidän käsiänsä tahraa.
10 Kun Jumala näki heidän tekonsa, että he kääntyivät pois pahalta tieltänsä, niin Jumala katui sitä pahaa, minkä hän oli sanonut tekevänsä heille, eikä tehnyt sitä.