1 Viisas ottaa varteen isänsä moitteet, omahyväinen ei nuhteista piittaa.
2 Hyvä sana ravitsee puhujansa, mutta pahantekijä janoaa väkivaltaa.
3 Joka hillitsee kielensä, turvaa henkensä, suupaltti kulkee turmioon.
4 Laiska toivoo mutta ei saa, ahkera syö itsensä kylläiseksi.
5 Oikeamielinen vihaa valheellisuutta, jumalaton levittää häpeän löyhkää.
6 Oikeamielinen pysyy oikealla tiellä, jumalaton syöksyy syntiin ja tuhoon.
7 Moni rikkaaksi tekeytyvä on tyhjätasku, moni köyhyyttään valittava omistaa paljon.
8 Rikkaalla on, mistä maksaa lunnaat, köyhää on turha uhkailla.
9 Oikeamielisten valo sädehtii ja loistaa, mutta jumalattomien lamppu sammuu.
10 Ylimielisyydestä koituu vain riitaa, viisas se, joka neuvoja kuulee.
11 Mikä helposti tulee, se helposti menee, vähin erin kooten omaisuus karttuu.
12 Pitkä odotus ahdistaa sydäntä, elämä elpyy, kun toive täyttyy.
13 Joka halveksii neuvoja, maksaa kalliisti, joka käskyjä kunnioittaa, se palkitaan.
14 Viisaan opetus on elämän lähde, se ohjaa ohi kuoleman loukkujen.
15 Selkeä harkinta tuo arvostusta, mutta juonittelijan tie vie tuhoon.
16 Viisas toimii kaikessa taitavasti, tyhmä panee näytteille tyhmyytensä.
17 Petollinen sanansaattaja tuo tuhon, uskollinen lähetti tuo pelastuksen.
18 Kuritonta odottaa köyhyys ja häpeä, kunnia sitä, joka nuhteita kuulee.
19 Sydän iloitsee, kun toive täyttyy, pahasta luopuminen on houkalle kauhistus.
20 Hae viisaiden seuraa, niin viisastut, pahoin käy, jos lyöttäydyt typerien joukkoon.
21 Syntistä vainoavat tuskat ja vastukset, vanhurskas saa palkakseen onnen.
22 Hyvä jättää perinnön lastenlapsilleenkin, syntisen varat talletetaan oikeamielisille.
23 Köyhä saa raivioltaan kylliksi ruokaa, mutta vääryys vie viljan toisten käsiin.
24 Joka vitsaa säästää, se vihaa lastaan, joka rakastaa, kurittaa häntä jo varhain.
25 Oikeamielinen saa syödä kyllikseen, jumalaton jää näkemään nälkää.
1 Мудрый сын [слушает] наставление отца, а буйный не слушает обличения.
2 От плода уст [своих] человек вкусит добро, душа же законопреступников – зло.
3 Кто хранит уста свои, тот бережет душу свою; а кто широко раскрывает свой рот, тому беда.
4 Душа ленивого желает, но тщетно; а душа прилежных насытится.
5 Праведник ненавидит ложное слово, а нечестивый срамит и бесчестит [себя].
6 Правда хранит непорочного в пути, а нечестие губит грешника.
7 Иной выдает себя за богатого, а у него ничего нет; другой выдает себя за бедного, а у него богатства много.
8 Богатством своим человек выкупает жизнь [свою], а бедный и угрозы не слышит.
9 Свет праведных весело горит, светильник же нечестивых угасает.
10 От высокомерия происходит раздор, а у советующихся – мудрость.
11 Богатство от суетности истощается, а собирающий трудами умножает его.
12 Надежда, долго не сбывающаяся, томит сердце, а исполнившееся желание – [как] древо жизни.
13 Кто пренебрегает словом, тот причиняет вред себе; а кто боится заповеди, тому воздается.
14 [У сына лукавого ничего нет доброго, а у разумного раба дела благоуспешны, и путь его прямой.]
15 Учение мудрого – источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
16 Добрый разум доставляет приятность, путь же беззаконных жесток.
17 Всякий благоразумный действует с знанием, а глупый выставляет напоказ глупость.
18 Худой посол попадает в беду, а верный посланник – спасение.
19 Нищета и посрамление отвергающему учение; а кто соблюдает наставление, будет в чести.
20 Желание исполнившееся – приятно для души; но несносно для глупых уклоняться от зла.
21 Общающийся с мудрыми будет мудр, а кто дружит с глупыми, развратится.
22 Грешников преследует зло, а праведникам воздается добром.
23 Добрый оставляет наследство [и] внукам, а богатство грешника сберегается для праведного.
24 Много хлеба [бывает] и на ниве бедных; но некоторые гибнут от беспорядка.
25 Кто жалеет розги своей, тот ненавидит сына; а кто любит, тот с детства наказывает его.
26 Праведник ест до сытости, а чрево беззаконных терпит лишение.