1 Jumalan liitonarkku tuotiin keskelle telttaa, jonka Daavid oli pystyttänyt sitä varten, ja Jumalan edessä uhrattiin polttouhreja ja yhteysuhreja.

2 Uhritoimituksen päätettyään Daavid siunasi kansan Herran nimeen

3 ja jakoi kaikille israelilaisille, miehille ja naisille, kullekin uhrileivän, yhden osuuden uhrilihasta ja hunajaleivonnaisen.

4 Daavid määräsi muutamia leeviläisiä suorittamaan palvelusta Herran arkun edessä ja ylistäen laulamaan Herran, Israelin Jumalan, kiitosta.

5 Heidän johtajanaan oli Asaf, ja hänestä seuraavana oli Sakarja. Sitten olivat Jaasiel, Semiramot, Jehiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom ja Jeiel, jotka soittivat harppua ja lyyraa. Asaf helisytti symbaaleja,

6 ja papit Benaja ja Jahasiel puhalsivat koko ajan torvea Jumalan liitonarkun edessä.

7 Tuona päivänä Daavid asetti Asafin ja hänen veljensä ensimmäistä kertaa laulamaan Herralle tätä ylistystä:

8 -- Kiittäkää Herraa, huutakaa avuksi hänen nimeään, kertokaa kansoille hänen suurista teoistaan!

9 Laulakaa hänelle, ylistäkää häntä, kertokaa hänen ihmetöistään.

10 Ylistäkää hänen pyhää nimeään. Iloitkoot kaikki, jotka etsivät Herraa!

11 Turvautukaa Herraan ja hänen voimaansa, etsikää aina hänen kasvojaan.

12 Muistakaa aina hänen ihmetyönsä, hänen suuret tekonsa ja hänen tuomionsa,

13 te Israelin, hänen palvelijansa, jälkeläiset, te Jaakobin pojat, jotka hän on valinnut.

14 Hän on Herra, meidän Jumalamme, hänen valtansa ulottuu yli koko maanpiirin.

15 Muistakaa aina hänen liittonsa, tuhansille sukupolville annettu lupaus,

16 liitto, jonka hän teki Abrahamin kanssa, vala, jonka hän vannoi Iisakille.

17 Hän vahvisti sen ohjeeksi Jaakobille, teki Israelin kanssa ikuisen liiton.

19 Kun teitä oli vain pieni määrä, kun olitte vain vähäinen joukko muukalaisia,

20 kun vaelsitte kansan luota toisen luo, valtakunnasta toiseen,

21 hän ei antanut kenenkään sortaa teitä. Teidän tähtenne hän varoitti kuninkaita:

22 Älkää koskeko niihin, jotka olen voidellut, älkää tehkö pahaa minun profeetoilleni.

23 Laulakaa Herralle, koko maanpiiri! Kertokaa päivästä päivään ilosanomaa hänen avustaan!

24 Julistakaa hänen kunniaansa, ilmoittakaa hänen ihmetekojaan kansoille, jotka eivät häntä tunne.

25 Suuri on Herra, ylistäkää häntä! Pelätkää häntä, hän on jumalista korkein.

26 Eivät ole jumalia toisten kansojen jumalat, mutta Herra on taivaitten luoja.

27 Hänen on loisto ja hänen on kunnia, hänen pyhäkössään on voima ja kirkkaus.

28 Maan kaikki kansat, tunnustakaa Herra, tunnustakaa Herran kunnia ja voima,

29 tunnustakaa hänen nimensä kunnia! Tuokaa hänelle uhrilahjat, astukaa hänen eteensä, kumartakaa hänen pyhää kirkkauttaan!

30 Vaviskoon koko maailma ja pelätköön häntä. Hän loi maan, joka pysyy eikä horju.

31 Iloitkoon taivas, riemuitkoon maa! Julistakaa kaikkien kansojen kuulla: Herra on kuningas!

32 Pauhatkoon meri kaikkineen, juhlikoot maa ja sen luodut,

33 humiskoot ilosta metsien puut Herran edessä, sillä hän tulee tuomaan oikeutta maan päälle.

34 Kiittäkää Herraa! Hän on hyvä, iäti kestää hänen armonsa.

35 Sanokaa: Auta meitä, pelastuksen Jumala, saata meidät yhteen, pelasta meidät kansojen keskeltä! Silloin saamme ylistää pyhää nimeäsi ja riemuiten kiittää sinua.

37 Daavid määräsi Asafin ja hänen sukunsa miehet jatkuvasti hoitamaan palvelusta Herran liitonarkun edessä sen mukaan kuin kullekin päivälle oli määrätty.

38 Obed-Edom, Jedutunin poika, ja hänen sukunsa miehet, yhteensä kuusikymmentäkahdeksan, sekä Hosa asetettiin portinvartijoiksi.

39 Pappi Sadokin ja hänen sukuaan olevat papit Daavid määräsi jäämään Herran pyhäkköteltan luo Gibeonin kukkulalle.

40 Heidän tuli aamuin ja illoin uhrata polttouhrialttarilla Herralle polttouhreja sen mukaan kuin on määrätty laissa, jonka Herra on antanut israelilaisille.

42 Torvet ja symbaalit, joita soittajat käyttivät, sekä soittimet, joilla säestettiin pyhiä lauluja, olivat Hemanin ja Jedutunin hallussa. Jedutunin suvun miehet olivat portinvartijoina.

43 Sitten kaikki lähtivät kotiinsa, ja myös Daavid palasi perheensä luo.

1 Levaram a arca de Deus, e colocaram-na no meio da tenda que Davi tinha armado; e ofereceram holocaustos e ofertas pacíficas diante de Deus.

2 Tendo Davi acabado de oferecer os holocaustos e ofertas pacíficas, abençoou ao povo em nome de Jeová.

3 Distribuiu a todos de Israel um por um, tanto a homens como a mulheres, um pão, um pedaço de carne, e um cacho de passas.

4 Designou dentre os levitas os que haviam de ministrar diante da arca de Jeová, e de celebrar e louvar a Jeová e de lhe agradecer, a saber:

5 Asafe, o chefe, Zacarias, o segundo depois dele, Jeiel, Semiramote, Jeiel, Matitias, Eliabe, Benaia, Obede-Edom e Jeiel, com alaúdes e harpas, e Asafe com címbalos que soavam alto;

6 e os sacerdotes Benaia e Jaaziel tocavam continuamente as trombetas diante da arca da aliança de Deus.

7 Então nesse dia foi que Davi pela primeira vez ordenou que pelo ministério de Asafe e de seus irmãos, se dessem ações de graças.

8 Louvai a Jeová, invocai o seu nome; Fazei conhecidos entre os povos os seus feitos.

9 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; Falai de todas as suas obras maravilhosas.

10 Gloriai-vos no seu santo nome: Alegre-se o coração dos que buscam a Jeová.

11 Buscai a Jeová e a sua fortaleza, Buscai a sua face para sempre.

12 Lembrai-vos das obras maravilhosas que ele tem feito: Das suas maravilhas e dos juízos da sua boca,

13 Vós, semente de Israel, seu servo, Vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.

14 Ele é Jeová nosso Deus: Os seus juízos estão em toda a terra.

15 Lembrai-vos para sempre da sua aliança: A palavra que prescreveu para mil gerações;

16 Da aliança que fez com Abraão, E do seu juramento a Isaque,

17 Ele a confirmou a Jacó como estatuto, A Israel como aliança eterna,

18 Dizendo: A ti te darei a terra de Canaã, A porção da vossa herança,

19 Sendo que éreis poucos em número, Sim, mui poucos, e peregrinos nela.

20 Andaram de nação em nação, E dum reino para outro povo.

21 A ninguém permitiu que lhes fizesse o mal, E por amor deles repreendeu a reis,

22 Dizendo: Não toqueis os meus ungidos, E não façais o mal aos meus profetas.

23 Cantai a Jeová, ó terra toda; Anunciai de dia em dia a sua salvação.

24 Publicai a sua glória entre as nações, As suas obras maravilhosas entre todos os povos,

25 Porque grande é Jeová, e mui digno de louvor: Ele é também mais temível do que todos os deuses.

26 Todos os deuses dos povos são ídolos, Mas Jeová fez os céus.

27 Honra e majestade acham-se diante dele, Fortaleza e alegria na sua morada.

28 Tributai a Jeová, ó famílias dos povos, Tributai a Jeová glória e fortaleza.

29 Tributai a Jeová a glória devida ao seu nome: Trazei uma oferta, e vinde à sua presença; Adorai a Jeová na beleza da santidade.

30 Trema diante dele toda a terra: O mundo se acha firmado, de maneira que se não pode mover.

31 Alegrem-se os céus e regozije-se a terra; Que digam entre as nações: Jeová reina.

32 Brama o mar e a sua plenitude, Exulte o campo e tudo quanto há nele;

33 Então as árvores do bosque cantarão de regozijo diante de Jeová, Porque ele vem julgar a terra.

34 Dai graças a Jeová, porque é bom; Pois a sua misericórdia dura para sempre.

35 E dizei: Salva-nos, ó Deus da nossa salvação, Ajunta-nos e livra-nos das nações, Para que demos graças ao teu santo nome, E exultemos em teu louvor.

36 Bendito seja Jeová, Deus de Israel, Desde a eternidade até a eternidade, Todo o povo disse: Amém, e louvou a Jeová.

37 Davi deixou ali perante a arca da aliança de Jeová a Asafe e seus irmãos, para ministrarem continuamente diante dela, segundo exigia a obra de cada dia;

38 também deixou a Obede-Edom com seus irmãos, em número de sessenta e oito; e a Obede-Edom, filho de Jedutum, e a Hosa, para serem porteiros:

39 e ao sacerdote Zadoque e aos sacerdotes, seus irmãos, diante do tabernáculo de Jeová, no alto que havia em Gibeom,

40 para oferecerem holocaustos a Jeová continuamente de manhã e de tarde sobre o altar de holocaustos, segundo tudo o que está escrito na lei que Jeová ordenou a Israel;

41 e juntamente com eles a Hemã, a Jedutum e aos mais que foram escolhidos, que foram nominalmente designados, para darem graças a Jeová, porque a sua misericórdia dura para sempre;

42 e com eles a Hemã e a Jedutum que tinham trombetas e címbalos para os que haviam de tocar alto, e instrumentos para os cânticos de Deus; e os filhos de Jedutum para serem porteiros,

43 Foi-se todo o povo cada um para sua casa; e voltou Davi para abençoar a sua casa.