1 Paul, an apostle of Christ Jesus by the will of God, and Timothy our brother. To the church of God which is at Corinth, with all the saints who are in the whole of Acha'ia:
2 Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
3 Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, the Father of mercies and God of all comfort,
4 who comforts us in all our affliction, so that we may be able to comfort those who are in any affliction, with the comfort with which we ourselves are comforted by God.
5 For as we share abundantly in Christ's sufferings, so through Christ we share abundantly in comfort too.
6 If we are afflicted, it is for your comfort and salvation; and if we are comforted, it is for your comfort, which you experience when you patiently endure the same sufferings that we suffer.
7 Our hope for you is unshaken; for we know that as you share in our sufferings, you will also share in our comfort.
8 For we do not want you to be ignorant, brethren, of the affliction we experienced in Asia; for we were so utterly, unbearably crushed that we despaired of life itself.
9 Why, we felt that we had received the sentence of death; but that was to make us rely not on ourselves but on God who raises the dead;
10 he delivered us from so deadly a peril, and he will deliver us; on him we have set our hope that he will deliver us again.
11 You also must help us by prayer, so that many will give thanks on our behalf for the blessing granted us in answer to many prayers.
12 For our boast is this, the testimony of our conscience that we have behaved in the world, and still more toward you, with holiness and godly sincerity, not by earthly wisdom but by the grace of God.
13 For we write you nothing but what you can read and understand; I hope you will understand fully,
14 as you have understood in part, that you can be proud of us as we can be of you, on the day of the Lord Jesus.
15 Because I was sure of this, I wanted to come to you first, so that you might have a double pleasure;
16 I wanted to visit you on my way to Macedo'nia, and to come back to you from Macedo'nia and have you send me on my way to Judea.
17 Was I vacillating when I wanted to do this? Do I make my plans like a worldly man, ready to say Yes and No at once?
18 As surely as God is faithful, our word to you has not been Yes and No.
19 For the Son of God, Jesus Christ, whom we preached among you, Silva'nus and Timothy and I, was not Yes and No; but in him it is always Yes.
20 For all the promises of God find their Yes in him. That is why we utter the Amen through him, to the glory of God.
21 But it is God who establishes us with you in Christ, and has commissioned us;
22 he has put his seal upon us and given us his Spirit in our hearts as a guarantee.
23 But I call God to witness against me--it was to spare you that I refrained from coming to Corinth.
24 Not that we lord it over your faith; we work with you for your joy, for you stand firm in your faith.
1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια
2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως
4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου
5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου εις ημας ουτως δια χριστου περισσευει και η παρακλησις ημων
6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας της ενεργουμενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας και η ελπις ημων βεβαια υπερ υμων
7 ειδοτες οτι ωσπερ κοινωνοι εστε των παθηματων ουτως και της παρακλησεως
8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι υπερ της θλιψεως ημων της γενομενης ημιν εν τη ασια οτι καθ υπερβολην εβαρηθημεν υπερ δυναμιν ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην
9 αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους
10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ρυεται εις ον ηλπικαμεν οτι και ετι ρυσεται
11 συνυπουργουντων και υμων υπερ ημων τη δεησει ινα εκ πολλων προσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ ημων
12 η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως ημων οτι εν απλοτητι και ειλικρινεια θεου ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας
13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγινωσκετε η και επιγινωσκετε ελπιζω δε οτι και εως τελους επιγνωσεσθε
14 καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου ιησου
15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην προς υμας ελθειν προτερον ινα δευτεραν χαριν εχητε
16 και δι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν
17 τουτο ουν βουλευομενος μη τι αρα τη ελαφρια εχρησαμην η α βουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναι ναι και το ου ου
18 πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ εγενετο ναι και ου
19 ο γαρ του θεου υιος ιησους χριστος ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν
20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι και εν αυτω το αμην τω θεω προς δοξαν δι ημων
21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος
22 ο και σφραγισαμενος ημας και δους τον αρραβωνα του πνευματος εν ταις καρδιαις ημων
23 εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον
24 ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε