1 Also antwortete der HERR dem Hiob und sprach:

2 Will der Tadler mit dem Allmächtigen hadern? Wer Gott zurechtweisen will, antworte nun!

3 Da antwortete Hiob dem HERRN und sprach:

4 Siehe, ich bin zu gering; was soll ich Dir antworten? Ich will meine Hand auf meinen Mund legen!

5 Ich habe einmal geredet und kann es nicht verantworten, und zum zweitenmal will ich es nicht mehr tun!

6 Und der HERR antwortete dem Hiob aus dem Wetter und sprach:

7 Gürte doch deine Lenden wie ein Mann; ich will dich fragen; sage her!

8 Willst du mir mein Recht absprechen, mir Ungerechtigkeit nachweisen, damit du gerecht seiest?

9 Ist denn dein Arm dem Arme Gottes gleich, oder sprichst du mit Donnerstimme wie er?

10 Bekleide dich doch mit Macht und Majestät und umgib dich mit Herrlichkeit und Glanz!

11 Ergieße deines Zornes Fluten, siehe an jeden Stolzen und demütige ihn!

12 Siehe an jeden Stolzen, erniedrige ihn und reiß die Gottlosen herunter!

13 Begrabe sie miteinander im Staub, umhülle ihre Angesichter mit Finsternis!

14 Dann will auch ich dich preisen, daß deine Rechte dir geholfen hat.

15 Siehe doch das Flußpferd, das ich gemacht habe wie dich: Gras frißt es wie ein Ochs!

16 Siehe doch, welche Kraft in seinen Lenden liegt und welche Stärke in den Sehnen seines Bauches!

17 Es biegt seinen Schweif wie eine Zeder; die Sehnen seiner Lenden sind fest verschlungen.

18 Seine Knochen sind wie eiserne Röhren, seine Schenkel wie geschmiedete Stäbe.

19 Es ist der Erstling der Wege Gottes; der es gemacht hat, reichte ihm sein Schwert.

20 Denn Futter tragen ihm die Berge, wo alle Tiere des Feldes spielen.

21 Unter Lotosgebüschen liegt es, versteckt im Rohr und Sumpf.

22 Lotosgebüsche decken es mit ihrem Schatten, die Weiden des Baches umgeben es.

23 Siehe, der Strom tritt über seine Ufer! Es fürchtet sich nicht; es bleibe wohl ruhig, wenn ein Jordan sich in seinen Mund ergöße!

24 Fängt man es wohl vor seinen Augen? Kann man mit Stricken seine Nase durchbohren?

25 Ziehst du das Krokodil mit der Angel heraus, legst du ihm einen Zaum ins Maul?

26 Kannst du einen Ring an seine Nase legen und einen Haken durch seine Kinnbacken stoßen?

27 Wird es dich lange bitten oder dir Zärtlichkeiten sagen?

28 Wird es einen Bund mit dir schließen, daß du es zum ewigen Knechte machest?

29 Kannst du mit ihm spielen wie mit einem Vögelein, oder es anbinden für deine Mädchen?

30 Verkaufen es die Genossen untereinander, oder teilen es die Händler unter sich?

31 Kannst du seine Haut mit Pfeilen spicken und mit Fischerhaken seinen Kopf?

32 Lege deine Hand daran. Du wirst des Kampfes nicht vergessen, wirst es nicht zum zweitenmal tun!

1 Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:

2 Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.

3 Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:

4 Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.

5 Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.

6 Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:

7 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

8 Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?

9 Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,

10 Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;

11 Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;

12 Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;

13 Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.

14 Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.

15 Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.

16 Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.

17 Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.

18 Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.

19 Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.

20 La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.

21 Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.

22 Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.

23 Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.

24 Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?