1 Paulo, apóstolo de Cristo Jesus segundo o mandado de Deus nosso Salvador e de Cristo Jesus nossa esperança,

2 a Timóteo, meu verdadeiro filho na fé: Graça, misericórdia e paz da parte de Deus Pai e da de Cristo Jesus nosso Senhor.

3 Como te roguei que ficasses em Éfeso, quando eu partia para Macedônia, para admoestares a alguns que não ensinassem doutrina diversa,

4 nem se preocupassem com fábulas e genealogias intermináveis, as quais antes provocam discussões que dispensação de Deus, que se funda na fé; assim o faço agora.

5 Mas o fim desta admoestação é o amor que procede de um coração puro, de uma consciência boa e de uma fé não fingida;

6 das quais coisas tendo-se desviado alguns, se entregaram a discursos vãos,

7 querendo ser doutores da lei, embora não compreendam nem o que dizem, nem o que afirmam.

8 Não ignoramos, porém, que a Lei é boa, se alguém usar dela legitimamente,

9 sabendo isto, que as leis não são feitas para o justo, mas para libertinos e insubordinados, para ímpios e pecadores, para depravados e profanos, para parricidas e matricidas, para assassinos,

10 fornicários, sodomitas, roubadores de homens, mentirosos, perjuros, e para tudo o que é contra a sã doutrina,

11 segundo o Evangelho da glória do Deus bendito, que me foi confiado.

12 Graças dou àquele que me fortaleceu, a Cristo Jesus nosso Senhor, pois me julgou fiel, pondo-me no ministério,

13 ainda que eu era outrora blasfemo, perseguidor e injuriador. Mas alcancei misericórdia, porque o fiz por ignorância, na incredulidade,

14 e a graça de nosso Senhor superabundou com a fé e amor que é em Cristo Jesus.

15 Fiel é esta palavra e digna de toda a aceitação, que Cristo Jesus veio ao mundo para salvar os pecadores, dos quais o primeiro sou eu.

16 Mas por isso alcancei misericórdia, a fim de que em mim, sendo o principal, Cristo Jesus manifestasse toda a sua longanimidade, de modo que eu servisse de exemplo àqueles que hão de crer nele para a vida eterna.

17 Ora, ao Rei dos séculos, imortal, invisível, o único Deus, seja honra e glória pelos séculos dos séculos. Amém.

18 Esta admoestação te dirijo, Timóteo, filho meu, de acordo com as profecias de que foste objeto, para que por elas pelejes uma boa peleja,

19 conservando a fé e uma boa consciência, a qual alguns, tendo-a repelido, naufragaram na fé,

20 e entre estes Himeneu e Alexandre, os quais entreguei a Satanás, para que aprendam a não blasfemar.

1 Παυλος, αποστολος Ιησου Χριστου, κατ' επιταγην Θεου του Σωτηρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου της ελπιδος ημων,

2 προς Τιμοθεον, το γνησιον τεκνον εις την πιστιν· ειη χαρις, ελεος, ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Χριστου Ιησου του Κυριου ημων.

3 Καθως σε παρεκαλεσα απερχομενος εις Μακεδονιαν, να προσμεινης εν Εφεσω, δια να παραγγειλης εις τινας να μη ετεροδιδασκαλωσι

4 μηδε να προσεχωσιν εις μυθους και γενεαλογιας απεραντους, αιτινες προξενουσι φιλονεικιας μαλλον παρα την εις την πιστιν οικοδομην του Θεου, ουτω πραττε·

5 το δε τελος της παραγγελιας ειναι αγαπη εκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου,

6 απο των οποιων αποπλανηθεντες τινες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν.

7 Θελοντες να ηναι νομοδιδασκαλοι, ενω δεν νοουσιν ουτε οσα λεγουσιν ουτε περι τινων διισχυριζονται.

8 Εξευρομεν δε οτι ο νομος ειναι καλος, εαν τις μεταχειριζηται αυτον νομιμως,

9 γνωριζων τουτο, οτι ο νομος δεν ετεθη δια τον δικαιον, αλλα δια τους ανομους και ανυποτακτους, τους ασεβεις και αμαρτωλους, τους ανοσιους και βεβηλους, τους πατροκτονους και μητροκτονους, τους ανδροφονους,

10 πορνους, αρσενοκοιτας, ανδραποδιστας, ψευστας, επιορκους, και ει τι αλλο αντιβαινει εις την υγιαινουσαν διδασκαλιαν,

11 κατα το ευαγγελιον της δοξης του μακαριου Θεου, το οποιον εγω ενεπιστευθην.

12 Και ευχαριστω τον ενδυναμωσαντα με Ιησουν Χριστον τον Κυριον ημων, οτι ενεκρινε πιστον και εταξεν εις την διακονιαν εμε,

13 τον προτερον οντα βλασφημον και διωκτην και υβριστην· ηλεηθην ομως, διοτι αγνοων επραξα εν απιστια,

14 αλλ' υπερεπερισσευσεν η χαρις του Κυριου ημων μετα πιστεως και αγαπης της εν Χριστω Ιησου.

15 Πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος, οτι ο Ιησους Χριστος ηλθεν εις τον κοσμον δια να σωση τους αμαρτωλους, των οποιων πρωτος ειμαι εγω·

16 αλλα δια τουτο ηλεηθην, δια να δειξη ο Ιησους Χριστος εις εμε πρωτον την πασαν μακροθυμιαν, εις παραδειγμα των μελλοντων να πιστευωσιν εις αυτον εις ζωην αιωνιον.

17 εις δε τον βασιλεα των αιωνων, τον αφθαρτον, τον αορατον, τον μονον σοφον Θεον, ειη τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.

18 Ταυτην την παραγγελιαν παραδιδω εις σε, τεκνον Τιμοθεε, κατα τας προγενομενας προφητειας περι σου, να στρατευης κατ' αυτας την καλην στρατειαν,

19 εχων πιστιν και αγαθην συνειδησιν, την οποιαν τινες αποβαλοντες εναυαγησαν εις την πιστιν·

20 εκ των οποιων ειναι ο Υμεναιος και Αλεξανδρος, τους οποιους παρεδωκα εις τον Σαταναν, δια να μαθωσι να μη βλασφημωσι.