1 Ó insensatos gálatas! quem vos fascinou a vós, ante cujos olhos foi representado Jesus Cristo como crucificado?

2 Só isto quero saber de vós: Recebestes o Espírito por obras da lei, ou pela mensagem da fé?

3 Sois tão insensatos? tendo começado no Espírito, estais agora vos aperfeiçoando na carne?

4 Sofrestes tantas coisas em vão? se é que, na verdade, foram em vão.

5 Aquele que vos subministra o Espírito e opera milagres entre vós, acaso fá-lo ele por obras da lei, ou pela mensagem da fé?

6 Justamente como Abraão creu a Deus, e foi-lhe imputado para justiça.

7 Sabei, pois, que os que são da fé, esses são filhos de Abraão.

8 A Escritura, prevendo que Deus justificaria os gentios pela fé, de antemão anunciou as boas novas a Abraão: Em ti serão bem-aventuradas todas as nações.

9 Assim os que são da fé, são bem-aventurados com o fiel Abraão.

10 Pois todos quantos são das obras da lei, estão sob a maldição; porque está escrito: Maldito todo aquele que não permanece em todas as coisas escritas no livro da Lei para fazê-las.

11 É claro que pela Lei ninguém é justificado diante de Deus, porque: O justo viverá da fé.

12 A Lei não é da fé, mas: Aquele que faz estas coisas, viverá por elas.

13 Cristo nos remiu da maldição da Lei, tornando-se maldição por nós, porque está escrito: Maldito todo aquele que é pendurado no madeiro,

14 para que sobre os gentios viesse a bênção de Abraão em Jesus Cristo, a fim de que nós recebêssemos a promessa do Espírito por meio da fé.

15 Irmãos, falo como homem. Ainda que a aliança seja só de homem, contudo uma vez confirmada, ninguém a anula ou lhe acrescenta coisa alguma.

16 Ora a Abraão foram feitas as promessas, e à sua semente. Não diz: E às sementes, como falando de muitos; mas, como de um: E à tua semente, a qual é Cristo.

17 Digo isto: Uma aliança previamente confirmada por Deus, a Lei que veio quatrocentos e trinta anos depois não a abroga de modo a tornar de nenhum efeito a promessa.

18 Pois se da Lei vem a herança, não é mais da promessa; mas pela promessa é que Deus a deu a Abraão.

19 Que é, pois, a Lei? Foi acrescentada por causa das transgressões, até que viesse a semente a quem se fez a promessa, tendo sido ordenada mediante anjos, pela mão de um mediador.

20 O mediador, porém, não o é de um só, mas Deus é só um.

21 É a Lei, porventura, contra as promessas de Deus? De modo nenhum. Pois se tivesse sido dada uma lei, que pudesse dar vida, a justiça, na verdade, teria sido pela Lei.

22 A Escritura, porém, encerrou todas as coisas debaixo do pecado, para que a promessa pela fé em Jesus Cristo fosse dada aos que crêem.

23 Mas antes que viesse a fé, estávamos debaixo da guarda da Lei, encerrados para a fé que havia de ser revelada.

24 Assim a Lei se tornou nosso pedagogo para conduzir-nos a Cristo, a fim de sermos justificados pela fé.

25 Mas tendo vindo a fé, não estamos mais debaixo de pedagogo.

26 Pois todos vós sois filhos de Deus mediante a fé em Cristo Jesus;

27 porque tantos quantos fostes batizados em Cristo, vos revestistes de Cristo.

28 Não pode haver judeu nem grego, não pode haver escravo nem livre, não pode haver homem nem mulher, pois todos vós sois um em Cristo Jesus.

29 Mas se vós sois de Cristo, então sois semente de Abraão, herdeiros segundo a promessa.

1 Ω ανοητοι Γαλαται, τις σας εβασκανεν, ωστε να μη πειθησθε εις την αληθειαν σεις, εμπροσθεν εις τους οφθαλμους των οποιων ο Ιησους Χριστος, διεγραφη εσταυρωμενος μεταξυ σας;

2 Τουτο μονον θελω να μαθω απο σας· Εξ εργων νομου ελαβετε το Πνευμα, η εξ ακοης της πιστεως;

3 τοσον ανοητοι εισθε; αφου ηρχισατε με το Πνευμα, τωρα τελειονετε με την σαρκα;

4 εις ματην επαθετε τοσα; αν μονον εις ματην.

5 Εκεινος λοιπον οστις χορηγει εις εσας το Πνευμα και ενεργει θαυματα μεταξυ σας, εξ εργων νομου καμνει ταυτα η εξ ακοης πιστεως;

6 καθως ο Αβρααμ επιστευσεν εις τον Θεον, και ελογισθη εις αυτον εις δικαιοσυνην.

7 Εξευρετε λοιπον οτι οι οντες εκ πιστεως, ουτοι ειναι υιοι του Αβρααμ.

8 Προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως δικαιονει τα εθνη ο Θεος, προηγγειλεν εις τον Αβρααμ οτι θελουσιν ευλογηθη εν σοι παντα τα εθνη.

9 Ωστε οι οντες εκ πιστεως ευλογουνται μετα του πιστου Αβρααμ.

10 Διοτι οσοι ειναι εξ εργων νομου, υπο καταραν ειναι· επειδη ειναι γεγραμμενον· Επικαταρατος πας οστις δεν εμμενει εν πασι τοις γεγραμμενοις εν τω βιβλιω του νομου, ωστε να πραξη αυτα.

11 Οτι δε ουδεις δικαιουται δια του νομου ενωπιον του Θεου, ειναι φανερον, διοτι ο δικαιος θελει ζησει εκ πιστεως,

12 ο δε νομος δεν ειναι εκ πιστεως· αλλ' ο ανθρωπος ο πραττων αυτα θελει ζησει δι' αυτων.

13 Ο Χριστος εξηγορασεν ημας εκ της καταρας του νομου, γενομενος καταρα υπερ ημων· διοτι ειναι γεγραμμενον· Επικαταρατος πας ο κρεμαμενος επι ξυλου.

14 Δια να ελθη εις τα εθνη η ευλογια του Αβρααμ δια Ιησου Χριστου, ωστε να λαβωμεν την επαγγελιαν του Πνευματος δια της πιστεως.

15 Αδελφοι, κατα ανθρωπον ομιλω· ομως και ανθρωπου διαθηκην κεκυρωμενην ουδεις αθετει η προσθετει εις αυτην.

16 Προς δε τον Αβρααμ ελαληθησαν αι επαγγελιαι και προς το σπερμα αυτου· δεν λεγει, Και προς τα σπερματα, ως περι πολλων, αλλ' ως περι ενος, Και προς το σπερμα σου, οστις ειναι ο Χριστος.

17 Τουτο δε λεγω· οτι διαθηκην προκεκυρωμενην εις τον Χριστον υπο του Θεου ο μετα ετη τετρακοσια τριακοντα γενομενος νομος δεν ακυρονει, ωστε να καταργηση την επαγγελιαν.

18 Διοτι εαν η κληρονομια ηναι εκ νομου, δεν ειναι πλεον εξ επαγγελιας· αλλ' εις τον Αβρααμ δι' επαγγελιας εχαρισε ταυτην ο Θεος.

19 Δια τι λοιπον εδοθη ο νομος; Εξ αιτιας των παραβασεων προσετεθη, εωσου ελθη το σπερμα, προς το οποιον εγεινεν η επαγγελια, διαταχθεις δι' αγγελων δια χειρος μεσιτου·

20 ο δε μεσιτης δεν ειναι ενος, ο Θεος ομως ειναι εις.

21 Ο νομος λοιπον εναντιος των επαγγελιων του Θεου ειναι; Μη γενοιτο. Διοτι εαν ηθελε δοθη νομος δυναμενος να ζωοποιηση, η δικαιοσυνη ηθελεν εισθαι τωοντι εκ του νομου·

22 η γραφη ομως συνεκλεισε τα παντα υπο την αμαρτιαν, δια να δοθη η επαγγελια εκ πιστεως Ιησου Χριστου εις τους πιστευοντας.

23 Πριν δε ελθη η πιστις, εφρουρουμεθα υπο τον νομον συγκεκλεισμενοι εις την πιστιν, ητις εμελλε να αποκαλυφθη.

24 Ωστε ο νομος εγεινε παιδαγωγος ημων εις τον Χριστον, δια να δικαιωθωμεν εκ πιστεως.

25 αφου ομως ηλθεν η πιστις, δεν ειμεθα πλεον υπο παιδαγωγον.

26 Διοτι παντες εισθε υιοι Θεου δια της πιστεως της εν Χριστω Ιησου·

27 επειδη οσοι εβαπτισθητε εις Χριστον, Χριστον ενεδυθητε.

28 Δεν ειναι πλεον Ιουδαιος ουδε Ελλην, δεν ειναι δουλος ουδε ελευθερος, δεν ειναι αρσεν και θηλυ· διοτι παντες σεις εισθε εις εν Χριστω Ιησου·

29 εαν δε ησθε του Χριστου, αρα εισθε σπερμα του Αβρααμ και κατα την επαγγελιαν κληρονομοι.