1 Oráculo da palavra de Jeová contra a terra de Hadraque, e Damasco será o seu lugar de descanso; pois os olhos do homem e de todas as tribos de Israel estão voltados para Jeová;

2 também Hamate que confina com ela, Tiro juntamente com Sidom, porque é muito sábio.

3 Tiro edificou para si um lugar forte, e amontoou prata como o pó, e ouro fino como a lama das ruas.

4 Eis que o Senhor a desapossará, e ferirá o seu poder no mar; e ela será devorada pelo fogo.

5 Ascalom o verá, e terá medo; também Gaza, e ficará passada de dor; e Ecrom, porque a sua esperança será envergonhada; de Gaza perecerá o rei, e Ascalom não será habitada.

6 Um bastardo habitará em Asdode, e exterminarei a soberba dos filisteus.

7 Tirarei da sua boca o seu sangue, e dentre os seus dentes as suas abominações; ficará também ele de resto para o nosso Deus: e será como chefe em Judá, e Ecrom como jebuseu.

8 Ao redor da minha casa acamparei contra o exército, para que ninguém passe nem volte; e não passará mais por eles o exator: pois agora o tenho visto com os meus olhos.

9 Regozija-te muito, filha de Sião; exulta, filha de Jerusalém; eis que vem a ti o teu rei. Ele é justo, e trás a salvação; ele é pobre e vem montado sobre um jumento, sobre um potrinho, filho de uma jumenta.

10 De Efraim exterminarei os carros, e de Jerusalém os cavalos, e o arco de guerra será exterminado. Ele anunciará a paz às nações; o seu domínio se estenderá de mar a mar, e desde o Rio até as extremidades da terra.

11 Quanto a ti, por causa do sangue da tua aliança, tenho feito aos teus presos sair da cova em que não há água.

12 Voltai para o lugar forte, ó presos da esperança; também hoje anuncio que te pagarei em dobro.

13 Pois para mim tenho estendido a Judá, tenho enchido de Efraim o arco; incitarei teus filhos, ó Sião, contra teus filhos, ó Grécia, e te farei a ti como a espada de um valente.

14 Por cima deles será visto Jeová, e as suas flechas sairão como o relâmpago; o Senhor Jeová tocará a trombeta, e irá com redemoinho do sul.

15 Jeová dos exércitos os defenderá; eles devorarão, e pisarão aos pés as fundas; beberão, e farão alvoroço como de vinho; e ficarão cheios como as bacias de sacrifício, como os cantos do altar.

16 Jeová seu Deus os salvará naquele dia como o rebanho do seu povo; porque eles serão como as pedras de uma coroa, elevadas sobre a terra dele.

17 Pois quão grande é a sua bondade, e quão grande é a sua formosura! O trigo fará florescer os mancebos, e o mosto as donzelas.

1 Το φορτιον του λογου του Κυριου κατα της γης Αδραχ και της Δαμασκου, της αναπαυσεως αυτου· διοτι του Κυριου ειναι το να εφορα τους ανθρωπους και πασας τας φυλας του Ισραηλ·

2 οτι και κατα της Αιμαθ, ητις ειναι ομορος αυτης, κατα της Τυρου και Σιδωνος, αν και ηναι σοφαι σφοδρα.

3 Και η Τυρος ωκοδομησεν εις εαυτην οχυρωμα και επεσωρευσεν αργυριον ως χωμα και χρυσιον ως πηλον των οδων.

4 Ιδου, ο Κυριος θελει σκυλευσει αυτην και θελει παταξει εν τη θαλασση την δυναμιν αυτης, και αυτη θελει καταναλωθη εν πυρι.

5 Θελει ιδει η Ασκαλων και φοβηθη, και η Γαζα και θελει λυπηθη σφοδρα, και η Ακκαρων, διοτι η προσδοκια αυτης θελει ματαιωθη· και θελει απολεσθη ο βασιλευς εκ της Γαζης και η Ασκαλων δεν θελει κατοικεισθαι.

6 Και αλλογενης θελει καθησει εν τη Αζωτω, και θελω καθαιρεσει την υπερηφανιαν των Φιλισταιων.

7 Και θελω αφαιρεσει το αιμα αυτων απο του στοματος αυτων και τα βδελυγματα αυτων απο του μεσου των οδοντων αυτων· και ο εναπολειφθεις θελει εισθαι και αυτος δια τον Θεον ημων, και θελει εισθαι ως χιλιαρχος εις τον Ιουδαν· και Ακκαρων θελει εισθαι ως ο Ιεβουσαιος.

8 Και θελω στρατοπεδευσει κυκλω του οικου μου εναντιον στρατευματος, εναντιον διαβαινοντος και εναντιον επιστρεφοντος· και καταδυναστευων δεν θελει περασει πλεον επ' αυτους· διοτι τωρα ειδον με τους οφθαλμους μου.

9 Χαιρε σφοδρα, θυγατερ Σιων· αλαλαζε, θυγατερ Ιερουσαλημ· ιδου, ο βασιλευς σου ερχεται προς σε· αυτος ειναι δικαιος και σωζων· πραυς και καθημενος επι ονου και επι πωλου υιου υποζυγιου.

10 Και θελω εξολοθρευσει την αμαξαν απο του Εφραιμ και τον ιππον απο της Ιερουσαλημ και θελει εξολοθρευθη το τοξον το πολεμικον, και αυτος θελει λαλησει ειρηνην προς τα εθνη, και η εξουσια αυτου θελει εισθαι απο θαλασσης εως θαλασσης και απο ποταμου εως των περατων της γης.

11 Και περι σου, δια το αιμα της διαθηκης σου εγω εξηγαγον τους δεσμιους σου εκ λακκου ανυδρου.

12 Επιστρεψατε εις το οχυρωμα, δεσμιοι της ελπιδος· ετι και σημερον κηρυττω οτι θελω ανταποδωσει διπλα εις σε.

13 Διοτι ενετεινα τον Ιουδαν δι' εμαυτον ως τοξον· ισχυρως ενετεινα τον Εφραιμ και εξηγειρα τα τεκνα σου, Σιων, κατα των τεκνων σου, Ελλας· και σε εκαμον ως ρομφαιαν μαχητου.

14 Και ο Κυριος θελει φανη επ' αυτους και το βελος αυτου θελει εξελθει ως αστραπη· και Κυριος ο Θεος θελει σαλπισει εν σαλπιγγι και θελει κινηθη με ανεμοστροβιλους του νοτου.

15 Ο Κυριος των δυναμεων θελει υπερασπιζεσθαι αυτους και θελουσι καταναλωσει τους εναντιους και καταβαλει με λιθους σφενδονης και θελουσι πιει και θορυβησει ως απο οινου· και θελουσιν εμπλησθη ως φιαλη και ως αι γωνιαι του θυσιαστηριου.

16 Και Κυριος ο Θεος αυτων θελει σωσει αυτους εν τη ημερα εκεινη, ως το ποιμνιον του λαου αυτου, επειδη ως λιθοι διαδηματος θελουσιν υψωθη επι την γην αυτου.

17 Διοτι ποση ειναι η αγαθοτης αυτου και ποση η ωραιοτης αυτου· ο σιτος θελει καμει ευθυμους τους νεανισκους και το γλευκος τας παρθενους.