1 Ai da cidade sanguinária, cheia de fraude e de violência, e que não põe termo à sua rapinagem!

2 Ruído de chicote! Estrondo de rodas! cavalos a relinchar, carros a dançar,

3 cavaleiros à brida, espadas que reluzem, lanças que cintilam, multidão de feridos, mortos em massa, cadáveres sem número, nos quais se tropeça...

4 Eis aí o fruto das numerosas fornicações da meretriz tão cheia de encanto, hábil feiticeira, que enganava as nações com seus atrativos, e os povos com seus sortilégios.

5 Eis que venho contra ti - oráculo do Senhor dos exércitos. Vou arregaçar teu vestido até teu rosto, e mostrar tua nudez às nações, aos reinos a tua vergonha.

6 Vou cobrir-te de imundícies para te aviltar, e te exporei como espetáculo.

7 Todos os que te virem fugirão para longe de ti, dizendo: Nínive está arruinada! Quem se apiedará de ti? Aonde te irei buscar consoladores?

8 Vales porventura mais do que No-Amon, que está situada entre os braços do Nilo, cercada de água, tendo o mar por defesa, as águas por muralha?

9 A Etiópia era a sua força, como também o Egito, de enorme população; Fut e os líbios eram seus aliados.

10 Não obstante isso, ela foi levada cativa para o exílio; seus filhos foram esmagados nos cantos das ruas, lançaram-se sortes sobre seus nobres, e todos os seus chefes foram carregados de cadeias.

11 Também tu, em tua embriaguez, desfalecerás. Também tu procurarás um refúgio contra o inimigo.

12 Todas as tuas fortalezas são como figueiras, carregadas de figos maduros: se são sacudidas, os figos caem na boca de quem os quiser comer.

13 Teus guerreiros estão no meio de ti como mulheres. As portas de tua terra abrem-se por si sós ao inimigo. O fogo devorou teus ferrolhos.

14 Abastece-te de água para o cerco; repara tuas fortificações, amassa a argila, pisa o barro, pega na forma de tijolos.

15 Aí o fogo te devorará, a espada te exterminará; ela te devorará como o gafanhoto, ainda que fosses numeroso como o gafanhoto, e te multiplicasses como o grilo.

16 Teus corretores são mais numerosos que as estrelas do céu; o gafanhoto abre suas asas e voa.

17 Teus guardas são numerosos como os gafanhotos, e teus chefes como uma nuvem de insetos que pousam sobre as sebes num dia de frio; logo que o sol nasce, fogem, sem que se saiba para onde foram.

18 Teus pastores dormem, ó rei de Assur, teus heróis estão inertes. Teu povo está disperso pelas montanhas sem que ninguém o ajunte.

19 Não há remédio para a tua ferida, tua chaga é incurável. Todos os que forem informados de tua sorte aplaudirão pelo que te acontece. Sobre quem, com efeito, não tem passado continuamente a tua malícia?

1 Vae, civitas sanguinum,universa mendaciipraeda plena!Non recedet a te rapina.

2 Vox flagellorum et vox strepitus rotarum,equi frementes et quadrigae ferventes,equites irruentes

3 et gladii micantes et hastae fulguranteset multitudo interfectorum et acervi mortuorum;nec est finis cadaverum,et corruunt super corpora.

4 Hoc propter multitudinem fornicationum meretricisspeciosae et gratae et habentis maleficia,quae vendidit gentes fornicationibus suiset nationes maleficiis suis.

5 " Ecce ego ad te,dicit Dominus exercituum;et levabo vestimentum tuum in faciem tuamet ostendam gentibus nuditatem tuamet regnis ignominiam tuam.

6 Et proiciam super te abominationeset contumeliis te afficiam;et ponam te in exemplum.

7 Et erit: omnis, qui viderit te,resiliet a te et dicet:Vastata est Nineve!Quis dolebit super eam?Unde quaeram consolatorem tibi?".

8 Numquid melior es quam Noamon,quae habitabat in fluminibus?Aquae in circuitu eius:cuius vallum mare,aquae muri eius.

9 Chus fuit fortitudo eiuset Aegyptus, cuius non est finis;Phut et Libyes fuerunt in auxilio eius.

10 Sed et ipsa in transmigrationem ducta est,ivit in captivitatem.Parvuli eius elisi suntin capite omnium viarum;et super inclitos eius miserunt sortem,et omnes optimates eius constricti sunt in compedibus.

11 Et tu ergo inebriaberis,eris despecta;et tu quaeresrefugium ab inimico.

12 Omnes munitiones tuae sicut ficuscum ficis praecocibus:si concussae fuerint,cadent in os comedentis.

13 Ecce populus tuus,mulieres in medio tui;inimicis tuis late patebuntportae terrae tuae;devorabit ignis vectes tuos.

14 Aquam propter obsidionem hauri tibi,firma munitiones tuas;intra in lutum et calca argillam,tene typum laterum.

15 Ibi comedet te ignis,peribis gladio,devorabit te ut bruchus.Augere ut bruchus,multiplicare ut locusta.

16 Plures fecisti negotiatores tuosquam stellae sint caeli;bruchus exuit pellemet avolavit.

17 Custodes tui quasi locustae,et scribae tui quasi agmen locustarum,quae considunt in saepibusin die frigoris;sol ortus est,et avolaverunt,non est cognitus locus earum,ubi fuerint.

18 Dormiunt pastores tui, rex Assyriae,requiescunt principes tui;dispersus est populus tuus in montibus,et non est qui congreget.

19 Non est remedium fracturae tuae,insanabilis est plaga tua;omnes, qui audierint auditionem tuam,plaudent manibus super te,quia super quem non transiitmalitia tua semper? ".