1 Levantando os olhos, olhei e vi um homem que tinha na mão um cordel de agrimensor.

2 Perguntei-lhe: Aonde vais? A Jerusalém, respondeu ele, para ver qual é a sua largura e o seu comprimento.

3 O anjo porta-voz conservava-se imóvel, quando veio ao seu encontro outro anjo que lhe disse:

4 Corre! Fala a este jovem. Dize-lhe: Jerusalém vai ficar sem muros, por causa da multidão de homens e de animais que haverá no meio dela.

5 Eu mesmo - oráculo do Senhor - serei para ela um muro de fogo que a cercará; serei no meio dela a sua glória.

6 Oh! Oh! Fugi para longe da terra do norte, porque eis que vos espalho pelos quatro ventos do céu - oráculo do Senhor.

7 Salva-te, filha de Sião, tu que agora habitas na cidade de Babel!

8 Porque isto declara o Senhor dos exércitos {que me enviou, depois} da provação, contra as nações que vos despojaram: quem vos toca, toca a menina dos meus olhos.

9 Eis que vou levantar a minha mão contra essas nações, e elas serão a presa de seus escravos: assim sabereis que fui enviado pelo Senhor dos exércitos.

10 Solta gritos de alegria, regozija-te, filha de Sião. Eis que venho residir no meio de ti - oráculo do Senhor.

11 Naquele dia se achegarão muitas nações ao Senhor, e se tornarão o meu povo: habitarei no meio de ti, e saberás que fui enviado a ti pelo Senhor dos exércitos.

12 O Senhor possuirá Judá como seu domínio, e Jerusalém será de novo {sua cidade} escolhida.

13 Toda criatura esteja em silêncio diante do Senhor: ei-lo que surge de sua santa morada.

1 Et levavi oculos meos et vidi, et ecce quattuor cornua;

2 et dixi ad angelum, qui loquebatur in me: "Quid sunt haec?". Et dixit ad me: "Haec sunt cornua, quae ventilaverunt Iudam et Israel et Ierusalem".

3 Et ostendit mihi Dominus quattuor fabros;

4 et dixi: "Quid isti veniunt facere?". Qui respondit dicens: "Haec sunt cornua, quae ventilaverunt Iudam per singulos viros, ut nemo eorum levaret caput suum; et venerunt isti deterrere ea, ut deiciant cornua gentium, quae levaverunt cornu super terram Iudae, ut dispergerent eam".

5 Et levavi oculos meos et vidi; et ecce vir, et in manu eius funiculus mensorum.

6 Et dixi: "Quo tu vadis?". Et dixit ad me: "Ut metiar Ierusalem et videam, quanta sit latitudo eius et quanta longitudo eius".

7 Et ecce angelus, qui loquebatur in me, egrediebatur, et angelus alius egrediebatur in occursum eius;

8 et dixit ad eum: "Curre, loquere ad puerum istum dicens: Absque muris habitabitur Ierusalem prae multitudine hominum et iumentorum in medio eius.

9 Et ego ero ei, ait Dominus, murus ignis in circuitu et in gloria ero in medio eius.

10 Heu, heu! Fugite de terra aquilonis, dicit Dominus, quoniam in quattuor ventos caeli dispersi vos, dicit Dominus.

11 Heu, Sion, fuge, quae habitas apud filiam Babylonis!

12 Quia haec dicit Dominus exercituum, cuius gloria misit me ad gentes, quae spoliaverunt vos: Qui tetigerit vos, tangit pupillam oculi mei.

13 Quia ecce ego levo manum meam super eos, et erunt praeda servorum suorum; et cognoscetis quia Dominus exercituum misit me.

14 Iubila et laetare, filia Sion,quia ecce ego venioet habitabo in medio tui,ait Dominus.

15 Et applicabuntur gentes multaead Dominum in die illaet erunt ei in populum.Et habitabo in medio tui,et scies quia Dominus exercituummisit me ad te.

16 Et possidebit Dominus Iudampartem suam super terram sanctamet eliget adhuc Ierusalem.

17 Sileat omnis caro a facie Domini,quia consurrexit de habitaculo sancto suo".