1 Woe to those who are at ease in Zion,
and to those who are secure on the mountain of Samaria,
the notable men of the chief of the nations,
to whom the house of Israel come!
2 Go to Calneh, and see.
From there go to Hamath the great.
Then go down to Gath of the Philistines.
Are they better than these kingdoms?
Is their border greater than your border?
3 Alas for you who put far away the evil day,
and cause the seat of violence to come near,
4 who lie on beds of ivory,
and stretch themselves on their couches,
and eat the lambs out of the flock,
and the calves out of the middle of the stall,
5 who strum on the strings of a harp,
who invent for themselves instruments of music, like David;
6 who drink wine in bowls,
and anoint themselves with the best oils,
but they are not grieved for the affliction of Joseph.
7 Therefore they will now go captive with the first who go captive.
The feasting and lounging will end.
8 "The Lord Yahweh has sworn by himself," says Yahweh, the God of Armies:
"I abhor the pride of Jacob,
and detest his fortresses.
Therefore I will deliver up the city with all that is in it.
9 It will happen that if ten men remain in one house,
they will die.
10 "When a man’s relative carries him, even he who burns him, to bring bodies out of the house, and asks him who is in the innermost parts of the house, ‘Is there yet any with you?’ And he says, ‘No;’ then he will say, ‘Hush! Indeed we must not mention Yahweh’s name.’
11 "For, behold, Yahweh commands, and the great house will be smashed to pieces,
and the little house into bits.
12 Do horses run on the rocky crags?
Does one plow there with oxen?
But you have turned justice into poison,
and the fruit of righteousness into bitterness,
13 you who rejoice in a thing of nothing, who say,
‘Haven’t we taken for ourselves horns by our own strength?’
14 For, behold, I will raise up against you a nation, house of Israel,"
says Yahweh, the God of Armies;
"and they will afflict you from the entrance of Hamath to the brook of the Arabah."
1 Wee die gerustes in Sion en die sorgelose op die berg van Samar¡a, die vernames van die eerste onder die nasies, na wie die huis van Israel kom!
2 Trek deur na Kalne en kyk, gaan van daar na Hamat, die groot stad, en trek af na Gat van die Filistyne! Is hulle beter as hierdie koninkryke? Of is hulle grondgebied groter as julle grondgebied? --
3 julle wat die dag van onheil veraf stel en die setel van geweld nader skuiwe!
4 Wat op bedde van ivoor lê en uitgestrek lê op hulle rusbanke en die lammers van die kleinvee en die kalwers uit die stal eet!
5 Wat liedjies sing met begeleiding van die harp, wat net soos Dawid vir hulle musiekinstrumente uitdink!
6 Wat uit offerkomme wyn drink en hulle met die beste soorte olie salf, maar hulle nie oor die verbreking van Josef bekommer nie.
7 Daarom sal hulle nou op die voorpunt van die ballinge in ballingskap gaan, en daar sal 'n end kom aan die rumoerige gejubel van die leeglêers.
8 Die Here HERE het by Homself gesweer, spreek die HERE, die God van die leërskare: Ek het 'n afsku van die trotsheid van Jakob en haat sy paleise; daarom lewer Ek die stad oor en al wat daarin is.
9 En as daar tien man in een huis oorgebly het, sal hulle sterwe.
10 En wanneer iemand se bloedverwant, die een wat hom wil verbrand, hom optel om die bene uit die huis te verwyder, en aan iemand wat in die agterste vertrekke is, sê: Is daar nog iemand by jou? en hy antwoord: Nee -- dan sal die eerste sê: Bly stil, want dit is nie gepas om die Naam van die HERE te vermeld nie!
11 Want kyk, die HERE gee bevel, en hulle slaan die groot huis tot 'n puinhoop en die klein huis tot splinters.
12 Kan perde draf op rotse, of kan 'n mens met osse daarop ploeë? -- dat julle die reg in gif verander en die vrug van geregtigheid in wilde-als.
13 Julle wat bly is oor 'n nietige ding, wat sê: Het ons nie deur ons eie krag horings gekry nie?
14 Want kyk, Ek gaan teen julle, o huis van Israel, 'n volk opwek, spreek die HERE, die God van die leërskare, en hulle sal julle verdruk van die ingang na Hamat af tot by die spruit van die Vlakte.