1 Woe to those who are at ease in Zion,

and to those who are secure on the mountain of Samaria,

the notable men of the chief of the nations,

to whom the house of Israel come!

2 Go to Calneh, and see.

From there go to Hamath the great.

Then go down to Gath of the Philistines.

Are they better than these kingdoms?

Is their border greater than your border?

3 Alas for you who put far away the evil day,

and cause the seat of violence to come near,

4 who lie on beds of ivory,

and stretch themselves on their couches,

and eat the lambs out of the flock,

and the calves out of the middle of the stall,

5 who strum on the strings of a harp,

who invent for themselves instruments of music, like David;

6 who drink wine in bowls,

and anoint themselves with the best oils,

but they are not grieved for the affliction of Joseph.

7 Therefore they will now go captive with the first who go captive.

The feasting and lounging will end.

8 "The Lord Yahweh has sworn by himself," says Yahweh, the God of Armies:

"I abhor the pride of Jacob,

and detest his fortresses.

Therefore I will deliver up the city with all that is in it.

9 It will happen that if ten men remain in one house,

they will die.

10 "When a man’s relative carries him, even he who burns him, to bring bodies out of the house, and asks him who is in the innermost parts of the house, ‘Is there yet any with you?’ And he says, ‘No;’ then he will say, ‘Hush! Indeed we must not mention Yahweh’s name.’

11 "For, behold, Yahweh commands, and the great house will be smashed to pieces,

and the little house into bits.

12 Do horses run on the rocky crags?

Does one plow there with oxen?

But you have turned justice into poison,

and the fruit of righteousness into bitterness,

13 you who rejoice in a thing of nothing, who say,

‘Haven’t we taken for ourselves horns by our own strength?’

14 For, behold, I will raise up against you a nation, house of Israel,"

says Yahweh, the God of Armies;

"and they will afflict you from the entrance of Hamath to the brook of the Arabah."

1 Vay başına Siyondaki kaygısızların, 2 Samiriye Dağında kendilerini güvende sananların, 2 İsrail halkının başvurduğu 2 Önder ulusun tanınmış insanlarının!

2 Kalne Kentine gidin de görün, 2 Oradan büyük Hamaya geçin, 2 Filistlilerin Gat Kentine inin, 2 Sizin bu krallıklarınızdan daha mı iyiler? 2 Toprakları sizinkinden daha mı geniş?

3 Ey sizler, kötü günü uzak sanan, 2 Zorbalık tahtını yaklaştıranlar.

4 Ey sizler, fildişi süslü yataklara uzananlar, 2 Sedirlere serilenler, 2 Seçme kuzular, besili buzağılar yiyenler,

5 Çenk eşliğinde türkü söyleyenler, 2 Davut gibi beste yapanlar,

6 Tas tas şarap içenler, 2 Yağların en güzelini sürünenler, 2 Yusufun yıkımına kederlenmeyenler!

7 Bu yüzden şimdi bunlar 2 Sürgüne gideceklerin başını çekecekler; 2 Sona erecek sedire serilenlerin cümbüşü.

8 Egemen RAB başı üzerine ant içti, 2 Her Şeye Egemen Tanrı RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Yakupun gururundan iğreniyor, 2 Saraylarından tiksiniyorum. 2 Bu yüzden içindeki her şeyle kenti 2 Düşmana teslim edeceğim.››

9 Eğer bir evden on kişi kalmışsa, 2 Onlar da ölecek.

10 Ölünün akrabası yakmak için cesedi evden almaya gelince, 2 Evdekine, ‹‹Yanında kimse var mı?›› diye soracak, 2 O da, ‹‹Hayır!›› yanıtını alınca, 2 ‹‹Sus!›› diyecek, ‹‹RABbin adı anılmamalı.››

11 Çünkü RAB buyuruyor, 2 Büyük ev toza, 2 Küçük ev küle dönecek.

12 Atlar kaya üzerinde koşar mı? 2 Kimse denizde öküzle çift sürer mi? 2 Ama siz adaleti zehire, 2 Doğruluk meyvesini pelinotuna çevirdiniz.

13 Sizler, Lo-Devar Kentini aldık diye sevinenler, 2 ‹‹Karnayimi kendi bileğimizle ele geçirmedik mi?›› diyenlersiniz. simgesidir.

14 ‹‹İşte bu yüzden, ey İsrail halkı, 2 Üzerinize bir ulus göndereceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen Tanrı RAB, 2 ‹‹Levo-Hamat'tan Arava Vadisi'ne kadar ezecekler sizi.››