1 The word which came to Jeremiah from Yahweh, saying, 2 "Arise, and go down to the potter’s house, and there I will cause you to hear my words."
3 Then I went down to the potter’s house, and behold, he was making something on the wheels. 4 When the vessel that he made of the clay was marred in the hand of the potter, he made it again another vessel, as seemed good to the potter to make it.
5 Then Yahweh’s word came to me, saying, 6 "House of Israel, can’t I do with you as this potter?" says Yahweh. "Behold, as the clay in the potter’s hand, so are you in my hand, house of Israel. 7 At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to pluck up and to break down and to destroy it, 8 if that nation, concerning which I have spoken, turns from their evil, I will repent of the evil that I thought to do to them. 9 At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to build and to plant it, 10 if they do that which is evil in my sight, that they not obey my voice, then I will repent of the good with which I said I would benefit them.
11 "Now therefore, speak to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, saying, ‘Yahweh says: "Behold, I frame evil against you, and devise a plan against you. Everyone return from his evil way now, and amend your ways and your doings."’ 12 But they say, ‘It is in vain; for we will walk after our own plans, and we will each follow the stubbornness of his evil heart.’"
13 Therefore Yahweh says:
"Ask now among the nations,
‘Who has heard such things?’
The virgin of Israel has done a very horrible thing.
14 Will the snow of Lebanon fail from the rock of the field?
Will the cold waters that flow down from afar be dried up?
15 For my people have forgotten me.
They have burned incense to false gods.
They have been made to stumble in their ways
in the ancient paths,
to walk in byways, in a way not built up,
16 to make their land an astonishment,
and a perpetual hissing.
Everyone who passes by it will be astonished,
and shake his head.
17 I will scatter them as with an east wind before the enemy.
I will show them the back, and not the face,
in the day of their calamity.
18 Then they said, "Come! Let’s devise plans against Jeremiah; for the law won’t perish from the priest, nor counsel from the wise, nor the word from the prophet. Come, and let’s strike him with the tongue, and let’s not give heed to any of his words."
19 Give heed to me, Yahweh,
and listen to the voice of those who contend with me.
20 Should evil be recompensed for good?
For they have dug a pit for my soul.
Remember how I stood before you to speak good for them,
to turn away your wrath from them.
21 Therefore deliver up their children to the famine,
and give them over to the power of the sword.
Let their wives become childless and widows.
Let their men be killed
and their young men struck by the sword in battle.
22 Let a cry be heard from their houses
when you bring a troop suddenly on them;
for they have dug a pit to take me
and hidden snares for my feet.
23 Yet, Yahweh, you know all their counsel against me to kill me.
Don’t forgive their iniquity.
Don’t blot out their sin from your sight,
Let them be overthrown before you.
Deal with them in the time of your anger.
1 RAB Yeremyaya şöyle seslendi:
2 ‹‹Kalk, çömlekçinin işliğine git; orada sana sesleneceğim.››
3 Bunun üzerine çömlekçinin işliğine gittim. Çark üzerinde çalışıyordu.
4 Yaptığı balçıktan kap elinde bozulunca çömlekçi balçığa istediği biçimi vererek başka bir kap yaptı.
5 RAB bana yine seslendi:
6 ‹‹Bu çömlekçinin yaptığını ben de size yapamaz mıyım, ey İsrail halkı? diyor RAB. Çömlekçinin elinde balçık neyse, siz de benim elimde öylesiniz, ey İsrail halkı!
7 Bir ulusun ya da krallığın kökünden söküleceğini, yıkılıp yok edileceğini duyururum da,
8 uyardığım ulus kötülüğünden dönerse, başına felaket getirme kararımdan vazgeçerim.
9 Öte yandan, bir ulusun ya da krallığın kurulup dikileceğini duyururum da,
10 o ulus sözümü dinlemeyip gözümde kötü olanı yaparsa, ona söz verdiğim iyiliği yapmaktan vazgeçerim.
11 ‹‹Bu nedenle Yahuda halkıyla Yeruşalimde yaşayanlara de ki, ‹RAB şöyle diyor: İşte size bir felaket tasarlıyor, size karşı bir düzen kuruyorum. Onun için her biriniz kötü yolundan dönsün, yaşantınızı da davranışlarınızı da düzeltin.›
12 Ama onlar, ‹Boş ver! Biz kendi tasarlarımızı sürdüreceğiz; her birimiz kötü yüreğinin inadı uyarınca davranacak› diyecekler.››
13 Bu yüzden RAB diyor ki, 2 ‹‹Uluslar arasında soruşturun: 2 Böylesini kim duydu? 2 Erden kız İsrail 2 Çok korkunç bir şey yaptı.
14 Kayalık bayırlardan 2 Lübnanın karı hiç eksik olur mu? 2 Uzaktan akan soğuk sular hiç kesilir mi?
15 Oysa halkım beni unuttu, 2 Değersiz ilahlara buhur yaktı. 2 Bu ilahlar gidecekleri yollarda, 2 Eski yollarda sendelemelerine neden oldu; 2 Onları sapa, bitmemiş yollarda yürüttü.
16 Ülkeleri viran edilecek, 2 Sürekli alay konusu olacak; 2 Oradan her geçen şaşkın şaşkın 2 Başını sallayacak.
17 Onları düşmanlarının önünde 2 Doğu rüzgarı gibi dağıtacağım; 2 Yıkım günü yüzümü değil, 2 Sırtımı çevireceğim onlara.››
18 Bunun üzerine, ‹‹Haydi, Yeremyaya karşı bir düzen kuralım!›› dediler, ‹‹Çünkü yasayı öğretecek kâhin, öğüt verecek bilge, Tanrı sözünü bildirecek peygamber hiç eksik olmayacak. Gelin, ona sözle saldıralım, söylediklerini de dinlemeyelim.››
19 Dinle beni, ya RAB, 2 Beni suçlayanların dediklerini işit!
20 İyiliğe karşı kötülük mü yapmalı? 2 Ama onlar bana çukur kazdılar. 2 Onlara duyduğun öfkeyi yatıştırmak, 2 Onların iyiliğini dilemek için 2 Senin önünde nasıl durduğumu anımsa.
21 Bu yüzden çocuklarını kıtlığa ver, 2 Kılıcın ağzına at. 2 Karıları çocuksuz, dul kalsın, 2 Erkeklerini ölüm alıp götürsün, 2 Gençleri savaşta kılıçtan geçirilsin.
22 Sen üzerlerine ansızın akıncılar gönderdiğinde, 2 Evlerinden çığlıklar duyulsun. 2 Çünkü beni yakalamak için çukur kazdılar, 2 Ayaklarıma gizli tuzak kurdular.
23 Beni öldürmek için kurdukları düzenlerin hepsini 2 Biliyorsun, ya RAB. 2 Bağışlama suçlarını, 2 Günahlarını önünden silme. 2 Yığılıp kalsınlar senin önünde. 2 Öfkeliyken uğraş onlarla.