1 Hear the word which Yahweh speaks to you, house of Israel! 2 Yahweh says,

"Don’t learn the way of the nations,

and don’t be dismayed at the signs of the sky;

for the nations are dismayed at them.

3 For the customs of the peoples are vanity;

for one cuts a tree out of the forest,

the work of the hands of the workman with the ax.

4 They deck it with silver and with gold.

They fasten it with nails and with hammers,

so that it can’t move.

5 They are like a palm tree, of turned work,

and don’t speak.

They must be carried,

because they can’t move.

Don’t be afraid of them;

for they can’t do evil,

neither is it in them to do good."

6 There is no one like you, Yahweh.

You are great,

and your name is great in might.

7 Who shouldn’t fear you,

King of the nations?

For it belongs to you.

Because among all the wise men of the nations,

and in all their royal estate,

there is no one like you.

8 But they are together brutish and foolish,

instructed by idols!

It is just wood.

9 There is silver beaten into plates, which is brought from Tarshish,

and gold from Uphaz,

the work of the engraver and of the hands of the goldsmith.

Their clothing is blue and purple.

They are all the work of skillful men.

10 But Yahweh is the true God.

He is the living God,

and an everlasting King.

At his wrath, the earth trembles.

The nations aren’t able to withstand his indignation.

11 "You shall say this to them: ‘The gods that have not made the heavens and the earth will perish from the earth, and from under the heavens.’"

12 God has made the earth by his power.

He has established the world by his wisdom,

and by his understanding has he stretched out the heavens.

13 When he utters his voice,

the waters in the heavens roar,

and he causes the vapors to ascend from the ends of the earth.

He makes lightnings for the rain,

and brings the wind out of his treasuries.

14 Every man has become brutish and without knowledge.

Every goldsmith is disappointed by his engraved image;

for his molten image is falsehood,

and there is no breath in them.

15 They are vanity, a work of delusion.

In the time of their visitation they will perish.

16 The portion of Jacob is not like these;

for he is the maker of all things;

and Israel is the tribe of his inheritance.

Yahweh of Armies is his name.

17 Gather up your wares out of the land,

you who live under siege.

18 For Yahweh says,

"Behold, I will sling out the inhabitants of the land at this time,

and will distress them, that they may feel it."

19 Woe is me because of my injury!

My wound is serious;

but I said,

"Truly this is my grief, and I must bear it."

20 My tent has been destroyed,

and all my cords are broken.

My children have gone away from me, and they are no more.

There is no one to spread my tent any more,

to set up my curtains.

21 For the shepherds have become brutish,

and have not inquired of Yahweh.

Therefore they have not prospered,

and all their flocks have scattered.

22 The voice of news, behold, it comes,

and a great commotion out of the north country,

to make the cities of Judah a desolation,

a dwelling place of jackals.

23 Yahweh, I know that the way of man is not in himself.

It is not in man who walks to direct his steps.

24 Yahweh, correct me, but gently;

not in your anger,

lest you reduce me to nothing.

25 Pour out your wrath on the nations that don’t know you,

and on the families that don’t call on your name;

for they have devoured Jacob.

Yes, they have devoured him, consumed him,

and have laid waste his habitation.

1 Aŭskultu la vorton, kiun diras pri vi la Eternulo, ho domo de Izrael!

2 Tiele diras la Eternulo:Ne lernu la konduton de la nacioj, kaj ne timu la signojn de la ĉielo, kiel la nacioj ilin timas.

3 Ĉar la aranĝoj de la nacioj estas vantaĵo:ili dehakas arbon en la arbaro, kaj ĉarpentisto prilaboras ĝin per hakilo;

4 ili ornamas ĝin per arĝento kaj oro, fortikigas per najloj kaj marteloj, por ke ĝi ne disfalu.

5 Ili estas kiel kolono ĉirkaŭforĝita; ili ne parolas, oni portas ilin, ĉar ili ne povas iri. Ne timu ilin, ĉar ili ne faras malbonon, tiel same, kiel ili ne povas fari bonon.

6 Sed simila al Vi, ho Eternulo, ekzistas neniu; granda Vi estas, kaj granda estas Via nomo en potenco.

7 Kiu povas ne timi Vin, ho Reĝo de la popoloj? al Vi tio decas, ĉar inter ĉiuj saĝuloj de la nacioj kaj en ĉiuj iliaj regnoj ekzistas neniu simila al Vi.

8 Ĉiuj ili malsaĝiĝis kaj idiotiĝis, ĉar ligno donas ja nur vantaĵan instruon.

9 Foliigita arĝento estas venigita el Taŝiŝ kaj oro el Ufaz, laboritaĵo de artisto kaj de la manoj de fandisto; blua kaj purpura ŝtofo estas ilia vesto, ĉio estas faritaĵo de lertuloj.

10 Sed la Eternulo estas Dio vera, Li estas Dio vivanta kaj Reĝo eterna; de Lia kolero tremas la tero, kaj la nacioj ne povas elteni Lian indignon.

11 Diru do al ili:La dioj, kiuj ne kreis la ĉielon kaj la teron, pereos de sur la tero kaj sub la ĉielo.

12 Li kreis la teron per Sia forto, aranĝis la mondon per Sia saĝo, kaj per Sia prudento etendis la ĉielon.

13 Kiam Li eksonigas Sian voĉon, kolektiĝas multego da akvo en la ĉielo; Li levas la nubojn de la randoj de la tero, Li aperigas fulmojn inter la pluvo, kaj elirigas la venton el Siaj trezorejoj.

14 Malsaĝiĝis ĉiu homo kun sia sciado, per honto kovriĝis ĉiu fandisto kun sia statuo; ĉar lia fanditaĵo estas malveraĵo, ĝi ne havas en si spiriton.

15 Tio estas vantaĵo, faro de eraro; kiam ili estos vizititaj, ili pereos.

16 Ne simila al ili estas Tiu, kiun havas Jakob; ĉar Li estas la kreinto de ĉio, kaj Izrael estas la gento de Lia heredo; Eternulo Cebaot estas Lia nomo.

17 Forprenu de la tero vian komercaĵon, vi, kiu loĝas en fortikaĵo;

18 ĉar tiele diras la Eternulo:Jen Mi ĉi tiun fojon elĵetos la loĝantojn de la lando, kaj Mi premos ilin, ke ili sentos kaj diros:

19 Ho ve al mi en mia malfeliĉo! neresanigebla estas mia vundo. Kaj mi pensis, ke tio estas mia malsano, kiun mi devas elporti.

20 Mia tendo estas ruinigita, kaj ĉiuj miaj ŝnuroj estas disŝiritaj; miaj infanoj foriris de mi kaj forestas; estas jam neniu, kiu povus starigi mian tendon kaj pendigi miajn kurtenojn.

21 Ĉar la paŝtistoj malsaĝiĝis kaj ne serĉis la Eternulon; tial ili nenion komprenas kaj ilia tuta paŝtataro estas dispelita.

22 Jen venas laŭta krio kaj granda bruo el norda lando, por fari la urbojn de Judujo ruinoj, loĝejo de ŝakaloj.

23 Mi scias, ho Eternulo, ke la vojo de homo estas ne laŭ lia volo, ke homo iranta ne povas libere direkti siajn paŝojn.

24 Punu min, ho Eternulo, sed laŭjuĝe, ne en Via kolero, por ke Vi min ne tro dispremu.

25 Elverŝu Vian koleron sur tiujn naciojn, kiuj Vin ne konas, kaj sur la gentojn, kiuj ne vokas Vian nomon; ĉar ili formanĝis Jakobon, englutis lin, ekstermis lin, kaj dezertigis lian loĝejon.