1 Assim diz o SENHOR: Onde está a carta de divórcio de vossa mãe, pela qual eu a repudiei? Ou quem é o meu credor a quem eu vos tenha vendido? Eis que por vossas maldades fostes vendidos, e por vossas transgressões vossa mãe foi repudiada.

2 Por que razão vim eu, e ninguém apareceu? Chamei, e ninguém respondeu? Porventura tanto se encolheu a minha mão, que já não possa remir? Ou não há mais força em mim para livrar? Eis que com a minha repreensão faço secar o mar, torno os rios em deserto, até que cheirem mal os seus peixes, porquanto não têm água e morrem de sede.

3 Eu visto os céus de negridão, pôr-lhes-ei um saco para a sua cobertura.

4 O Senhor DEUS me deu uma língua erudita, para que eu saiba dizer a seu tempo uma boa palavra ao que está cansado. Ele desperta-me todas as manhãs, desperta-me o ouvido para que ouça, como aqueles que aprendem.

5 O Senhor DEUS me abriu os ouvidos, e eu não fui rebelde; não me retirei para trás.

6 As minhas costas ofereci aos que me feriam, e a minha face aos que me arrancavam os cabelos; não escondi a minha face dos que me afrontavam e me cuspiam.

7 Porque o Senhor DEUS me ajuda, assim não me confundo; por isso pus o meu rosto como um seixo, porque sei que não serei envergonhado.

8 Perto está o que me justifica; quem contenderá comigo? Compareçamos juntamente; quem é meu adversário? Chegue-se para mim.

9 Eis que o Senhor DEUS me ajuda; quem há que me condene? Eis que todos eles como roupas se envelhecerão, e a traça os comerá.

10 Quem há entre vós que tema ao Senhor e ouça a voz do seu servo? Quando andar em trevas, e não tiver luz nenhuma, confie no nome do Senhor, e firme-se sobre o seu Deus.

11 Eis que todos vós, que acendeis fogo, e vos cingis com faíscas, andai entre as labaredas do vosso fogo, e entre as faíscas, que acendestes. Isto vos sobrevirá da minha mão, e em tormentos jazereis.

1 Haec dicit Dominus: Ubinam est liber repudii matris vestrae,quo dimisi eam?Aut quis est creditor meus,cui vendidi vos?Ecce in iniquitatibus vestris venditi estis,et in sceleribus vestris dimissa est mater vestra.

2 Cur veni, et non erat vir,vocavi, et non erat qui responderet?Numquid abbreviata est manus mea,ut non possim redimere?Aut non est in me virtus ad liberandum?Ecce in increpatione mea exsiccabo mare,ponam flumina in siccum;computrescent pisces sine aquaet morientur in siti.

3 Induam caelos luctuet saccum ponam operimentum eorum ".

4 Dominus Deus dedit mihi linguam eruditam,ut sciam sustentare eum, qui lassus est, verbo;excitat mane, mane excitat mihi aurem,ut audiam quasi discipulus.

5 Dominus Deus aperuit mihi aurem;ego autem non rebellavi, retrorsum non abii.

6 Dorsum meum dedi percutientibuset genas meas vellentibus:faciem meam non avertiab increpationibus et sputis.

7 Dominus Deus auxiliator meus;ideo non sum confusus,ideo posui faciem meam ut petram durissimamet scio quoniam non confundar.

8 Iuxta est qui iustificat me;quis contradicet mihi? Stemus simul.Quis est adversarius meus? Accedat ad me.

9 Ecce Dominus Deus auxiliator meus;quis est qui condemnet me?Ecce omnes quasi vestimentum conterentur,tinea comedet eos.

10 Quis ex vobis timet Dominum,audiens vocem servi sui?Qui ambulavit in tenebris,et non est lumen ei,speret in nomine Dominiet innitatur super Deum suum.

11 Ecce vos omnes, qui accenditis ignem,accincti sagittis,ambulate in lumine ignis vestriet in sagittis, quas succendistis.De manu mea factum est hoc vobis;in doloribus recumbetis.