1 Ek het lief, want die HERE hoor my stem, my smekinge,
2 want Hy het sy oor tot my geneig; daarom sal ek Hom in my dae aanroep.
3 Bande van die dood het my omring, en angste van die doderyk het my getref; ek het benoudheid en kommer gevind.
4 Maar ek het die Naam van die HERE aangeroep: Ag, HERE, red my siel.
5 Die HERE is genadig en regverdig, en onse God is 'n ontfermer.
6 Die HERE bewaar die eenvoudiges; ek het swak geword, maar Hy het my gehelp.
7 My siel, keer terug tot jou rus; want die HERE het goed aan jou gedoen.
8 Want U het my siel gered van die dood, my oog van trane, my voet van struikeling.
9 Ek sal wandel voor die aangesig van die HERE in die lande van die lewendes.
10 Ek het geglo toe ek gespreek het: Ek is diep neergebuig.
11 Âk het in my angs gesê: Alle mense is leuenaars.
12 Wat sal ek die HERE vergeld vir al sy weldade aan my?
13 Ek sal die beker van verlossinge opneem en die Naam van die HERE aanroep.
14 My geloftes sal ek aan die HERE betaal in die teenwoordigheid van sy ganse volk.
15 Kosbaar is in die oë van die HERE die dood van sy gunsgenote.
16 Ag, HERE, sekerlik, ek is u kneg, ek is u kneg, die seun van u diensmaagd; U het my bande losgemaak.
17 Ek sal U 'n offer van danksegging bring en die Naam van die HERE aanroep.
18 Ek sal my geloftes aan die HERE betaal in die teenwoordigheid van sy ganse volk,
19 in die voorhowe van die huis van die HERE, binne-in jou, o Jerusalem! Halleluja!
1 RABbi seviyorum, 2 Çünkü O feryadımı duyar.
2 Bana kulak verdiği için, 2 Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.
3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, 2 Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, 2 Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
4 O zaman RABbi adıyla çağırdım, 2 ‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim.
5 RAB lütufkâr ve adildir, 2 Sevecendir Tanrımız.
6 RAB saf insanları korur, 2 Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7 Ey canım, yine huzura kavuş, 2 Çünkü RAB sana iyilik etti.
8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, 2 Gözlerimi yaştan, 2 Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9 Yaşayanların diyarında, 2 RABbin huzurunda yürüyeceğim.
10 İman ettim, 2 ‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13).
11 Şaşkınlık içinde, 2 ‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim.
12 Ne karşılık verebilirim RABbe, 2 Bana yaptığı onca iyilik için?
13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp 2 RABbi adıyla çağıracağım.
14 Bütün halkının önünde, 2 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.
15 RABbin gözünde değerlidir 2 Sadık kullarının ölümü.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; 2 Kulun, hizmetçinin oğluyum, 2 Sen çözdün bağlarımı.
17 Ya RAB, seni adınla çağırıp 2 Şükran kurbanı sunacağım.
18 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim 2 Bütün halkının önünde,
19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, 2 Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!