1 By die riviere van Babel, daar het ons gesit, ook geween as ons aan Sion dink.
2 Aan die wilgerbome wat daarin is, het ons ons siters opgehang.
3 Want daar het hulle wat ons as gevangenes weggevoer het, van ons die woorde van 'n lied gevra en hulle wat ons verdruk het, vreugde, deur te sê: Sing vir ons 'n Sionslied.
4 Hoe sou ons die lied van die HERE kan sing in 'n vreemde land?
5 As ek jou vergeet, o Jerusalem, laat my regterhand dan homself vergeet!
6 Laat my tong kleef aan my verhemelte as ek aan jou nie dink nie, as ek Jerusalem nie verhef bo my hoogste vreugde nie.
7 HERE, bring in herinnering vir die kinders van Edom die dag van Jerusalem, hulle wat gesê het: Breek weg, breek weg, tot op die grond met hom!
8 o Dogter van Babel, jy verwoeste, gelukkig is hy wat jou sal vergeld wat jy ons aangedoen het!
9 Gelukkig is hy wat jou kinders gryp en verpletter teen die rots!
1 Babil ırmakları kıyısında oturup 2 Siyonu andıkça ağladık;
2 Çevredeki kavaklara 2 Lirlerimizi astık.
3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, 2 Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, 2 ‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı.
4 Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisini 2 El toprağında?
5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, 2 Sağ elim kurusun.
6 Seni anmaz, 2 Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam, 2 Dilim damağıma yapışsın!
7 Yeruşalimin düştüğü gün, 2 ‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!›› 2 Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.
8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, 2 Bize yaptıklarını 2 Sana ödetecek olana ne mutlu!
9 Ne mutlu senin yavrularını tutup 2 Kayalarda parçalayacak insana!