1 Ben Şaron çiğdemiyim, 2 Vadilerin zambağıyım.

2 Dikenlerin arasında bir zambağa benzer 2 Kızların arasında aşkım.

3 Orman ağaçları arasında bir elma ağacına benzer 2 Delikanlıların arasında sevgilim. 2 Onun gölgesinde oturmaktan zevk alırım, 2 Tadı damağımda kalır meyvesinin.

4 Ziyafet evine götürdü beni, 2 Üzerimdeki sancağı aşktı.

5 Güçlendirin beni üzüm pestiliyle, 2 Canlandırın elmayla, 2 Çünkü aşk hastasıyım ben.

6 Sol eli başımın altında, 2 Sağ eli sarsın beni.

7 Dişi ceylanlar, 2 Yabanıl dişi geyikler üstüne 2 Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! 2 Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, 2 Gönlü hoş olana dek.

8 İşte! Sevgilimin sesi! 2 Dağların üzerinden sekerek, 2 Tepelerin üzerinden sıçrayarak geliyor.

9 Sevgilim ceylana benzer, sanki bir geyik yavrusu. 2 Bakın, duvarımızın ardında duruyor, 2 Pencerelerden bakıyor, 2 Kafeslerden seyrediyor.

10 Sevgilim şöyle dedi: 2 ‹‹Kalk, gel aşkım, güzelim.

11 Bak, kış geçti, 2 Yağmurların ardı kesildi,

12 Çiçekler açtı, 2 Şarkı mevsimi geldi, 2 Kumrular ötüşmeye başladı beldemizde.

13 İncir ağacı ilk meyvesini verdi, 2 Yeşeren asmalar mis gibi kokular saçmakta. 2 Kalk, gel aşkım, güzelim.››

14 Kaya kovuklarında, 2 Uçurum kenarlarında gizlenen güvercinim! 2 Boyunu bosunu göster bana, 2 Sesini duyur; 2 Çünkü sesin tatlı, boyun bosun güzeldir.

15 Yakalayın tilkileri bizim için, 2 Bağları bozan küçük tilkileri; 2 Çünkü bağlarımız yeşerdi.

16 Sevgilim benimdir, ben de onun, 2 Zambaklar arasında gezinirfç durur.

17 Ey sevgilim, gün serinleyip gölgeler uzayana dek, 2 Engebeli dağlar üzerinde bir ceylan gibi, 2 Geyik yavrusu gibi ol!

1 Eu sou a rosa de Sarom, o lírio dos vales.

2 Qual o lírio entre os espinhos, tal é a minha amada entre as filhas.

3 Qual a macieira entre as árvores do bosque, tal é o meu amado entre os filhos; com grande gozo sentei-me à sua sombra; e o seu fruto era doce ao meu paladar.

4 Levou-me à sala do banquete, e o seu estandarte sobre mim era o amor.

5 Sustentai-me com passas, confortai-me com maçãs, porque desfaleço de amor.

6 A sua mão esquerda esteja debaixo da minha cabeça, e a sua mão direita me abrace.

7 Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém, pelas gazelas e cervas do campo, que não acordeis nem desperteis o amor, até que ele o queira.

8 A voz do meu amado! eis que vem aí, saltando sobre os montes, pulando sobre os outeiros.

9 O meu amado é semelhante ao gamo, ou ao filho do veado; eis que está detrás da nossa parede, olhando pelas janelas, lançando os olhos pelas grades.

10 Fala o meu amado e me diz: Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.

11 Pois eis que já passou o inverno; a chuva cessou, e se foi;

12 aparecem as flores na terra; já chegou o tempo de cantarem as aves, e a voz da rola ouve-se em nossa terra.

13 A figueira começa a dar os seus primeiros figos; as vides estão em flor e exalam o seu aroma. Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.

14 Pomba minha, que andas pelas fendas das penhas, no oculto das ladeiras, mostra-me o teu semblante faze-me ouvir a tua voz; porque a tua voz é doce, e o teu semblante formoso.

15 Apanhai-nos as raposas, as raposinhas, que fazem mal às vinhas; pois as nossas vinhas estão em flor.

16 O meu amado é meu, e eu sou dele; ele apascenta o seu rebanho entre os lírios.

17 Antes que refresque o dia, e fujam as sombras, volta, amado meu, e faze-te semelhante ao gamo ou ao filho dos veados sobre os montes de Beter.