1 Bahçeme girdim, kızkardeşim, yavuklum, 2 Mürümü topladım baharatımla, 2 Gümecimi, balımı yedim, 2 Şarabımı, sütümü içtim. Yiyin, için, ey dostlar! 2 Mest olun aşktan, ey sevgililer!

2 Ben uyuyordum ama yüreğim uyanıktı. 2 Dinleyin! Sevgilim kapıyı vuruyor. 2 ‹‹Aç bana, kızkardeşim, aşkım, eşsiz güvercinim! 2 Sırılsıklam oldu başım çiyden, 2 Kaküllerim gecenin neminden.››

3 Entarimi çıkardım, 2 Yine giyinmeli miyim? 2 Ayaklarımı yıkadım, 2 Yine kirletmeli miyim?

4 Kapı deliğinden uzattı elini sevgilim, 2 Aşk duygularım kabardı onun için.

5 Kalktım, sevgilime kapıyı açayım diye, 2 Mür elimden damladı, 2 Parmaklarımdan aktı 2 Sürgü tokmakları üzerine.

6 Kapıyı açtım sevgilime, 2 Ama sevgilim yoktu, gitmişti! 2 Kendimden geçmişim o konuşurken. 2 Aradım onu, ama bulamadım, 2 Seslendim, ama yanıt vermedi.

7 Kenti dolaşan bekçiler buldu beni, 2 Dövüp yaraladılar. 2 Sur bekçileri alıp götürdü şalımı.

8 Size ant içiriyorum, ey Yeruşalim kızları! 2 Eğer sevgilimi bulursanız, 2 Söyleyin ona, aşk hastasıyım ben.

9 Farkı ne sevgilinin öbürlerinden, 2 Ey güzeller güzeli? 2 Farkı ne ki, bize böyle ant içiriyorsun?

10 Sevgilimin teni pembe-beyaz, ışıl ışıl yanıyor! 2 Göze çarpıyor on binler arasında.

11 Başı saf altın, 2 Kakülleri kıvır kıvır, kuzgun gibi siyah.

12 Akarsu kıyısındaki 2 Güvercinler gibi gözleri; 2 Sütle yıkanmış, 2 Yuvasındaki mücevher sanki.

13 Yanakları güzel kokulu tarhlar gibi, 2 Nefis kokular saçıyor. 2 Dudakları zambak gibi, 2 Mür yağı damlatıyor.

14 Elleri, üzerine sarı yakut kakılmış altın çubuklar, 2 Gövdesi laciverttaşıyla süslenmiş cilalı fildişi.

15 Mermer sütun bacakları 2 Saf altın ayaklıklar üzerine kurulmuş. 2 Boyu bosu Lübnan dağları gibi, 2 Lübnanın sedir ağaçları gibi eşsiz.

16 Ağzı çok tatlı, 2 Tepeden tırnağa güzel. 2 İşte böyledir sevgilim, böyledir yarim, ey Yeruşalim kızları!

1 Venho ao meu jardim, minha irmã, noiva minha, para colher a minha mirra com o meu bálsamo, para comer o meu favo com o meu mel, e beber o meu vinho com o meu leite. Comei, amigos, bebei abundantemente, ó amados.

2 Eu dormia, mas o meu coração velava. Eis a voz do meu amado! Está batendo: Abre-me, minha irmã, amada minha, pomba minha, minha imaculada; porque a minha cabeça está cheia de orvalho, os meus cabelos das gotas da noite.

3 Já despi a minha túnica; como a tornarei a vestir? já lavei os meus pés; como os tornarei a sujar?

4 O meu amado meteu a sua mão pela fresta da porta, e o meu coração estremeceu por amor dele.

5 Eu me levantei para abrir ao meu amado; e as minhas mãos destilavam mirra, e os meus dedos gotejavam mirra sobre as aldravas da fechadura.

6 Eu abri ao meu amado, mas ele já se tinha retirado e ido embora. A minha alma tinha desfalecido quando ele falara. Busquei-o, mas não o pude encontrar; chamei-o, porém ele não me respondeu.

7 Encontraram-me os guardas que rondavam pela cidade; espancaram-me, feriram-me; tiraram-me o manto os guardas dos muros.

8 Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém, se encontrardes o meu amado, que lhe digais que estou enferma de amor.

9 Que é o teu amado mais do que outro amado, ó tu, a mais formosa entre as mulheres? Que é o teu amado mais do que outro amado, para que assim nos conjures?

10 O meu amado é cândido e rubicundo, o primeiro entre dez mil.

11 A sua cabeça é como o ouro mais refinado, os seus cabelos são crespos, pretos como o corvo.

12 Os seus olhos são como pombas junto às correntes das águas, lavados em leite, postos em engaste.

13 As suas faces são como um canteiro de bálsamo, os montões de ervas aromáticas; e os seus lábios são como lírios que gotejam mirra.

14 Os seus braços são como cilindros de ouro, guarnecidos de crisólitas; e o seu corpo é como obra de marfim, coberta de safiras.

15 As suas pernas como colunas de mármore, colocadas sobre bases de ouro refinado; o seu semblante como o Líbano, excelente como os cedros.

16 O seu falar é muitíssimo suave; sim, ele é totalmente desejável. Tal é o meu amado, e tal o meu amigo, ó filhas de Jerusalém.