1 ‹‹Yaşamımdan usandım, 2 Özgürce yakınacak, 2 İçimdeki acıyla konuşacağım.
2 Tanrıya: Beni suçlama diyeceğim, 2 Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.
3 Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek, 2 Kendi ellerinin emeğini reddedip 2 Kötülerin tasarılarını onaylamak?
4 Sende insan gözü mü var? 2 İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?
5 Günlerin ölümlü birinin günleri gibi, 2 Yılların insanın yılları gibi mi ki,
6 Suçumu arıyor, 2 Günahımı araştırıyorsun?
7 Kötü olmadığımı, 2 Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.
8 ‹‹Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı, 2 Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?
9 Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, 2 Beni yine toprağa mı döndüreceksin?
10 Beni süt gibi dökmedin mi, 2 Peynir gibi katılaştırmadın mı?
11 Bana et ve deri giydirdin, 2 Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.
12 Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin, 2 İlgin ruhumu korudu.
13 ‹‹Ama bunları yüreğinde gizledin, 2 Biliyorum aklındakini:
14 Günah işleseydim, beni gözlerdin, 2 Suçumu cezasız bırakmazdın.
15 Suçluysam, vay başıma! 2 Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum, 2 Çünkü utanç doluyum, çaresizim.
16 Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar, 2 Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.
17 Bana karşı yeni tanıklar çıkarır, 2 Öfkeni artırırsın. 2 Orduların dalga dalga üzerime geliyor.
18 ‹‹Niçin doğmama izin verdin? 2 Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
19 Hiç var olmamış olurdum, 2 Rahimden mezara taşınırdım.
20 Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı? 2 Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
21 Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, 2 Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
22 Zifiri karanlık diyarına, 2 Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, 2 Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.››
1 M'am desgustat de viaţă! Voi da drum slobod plîngerii mele, voi vorbi în amărăciunea sufletului meu.
2 Eu zic lui Dumnezeu: ,Nu mă osîndi! Arată-mi pentru ce Te cerţi cu mine!
3 Îţi place să chinuieşti, să dispreţuieşti făptura mînilor Tale, în timp ce faci să-Ţi strălucească bunăvoinţa peste sfatul celor răi?
4 Oare ai ochi de carne, sau vezi cum vede un om?
5 Zilele Tale sînt ca zilele omului, şi anii Tăi ca anii lui,
6 ca să cercetezi fărădelegea mea şi să cauţi păcatul meu,
7 cînd ştii bine că nu sînt vinovat, şi că nimeni nu mă poate scăpa din mîna Ta?
8 Mînile Tale m'au făcut şi m'au zidit, ele m'au întocmit în întregime... Şi Tu să mă nimiceşti!
9 Adu-Ţi aminte că Tu m'ai lucrat ca lutul; şi vrei din nou să mă prefaci în ţărînă?
10 Nu m'ai muls ca laptele?
11 M'ai îmbrăcat cu piele şi carne, m'ai ţesut cu oase şi vine;
12 mi-ai dat bunăvoinţa Ta şi viaţa, m'ai păstrat cu suflarea prin îngrijirile şi paza Ta.
13 Iată totuş ce ascundeai în inima Ta, iată, ştiu acum, ce aveai de gînd:
14 că, dacă păcătuiesc, să mă pîndeşti, şi să nu-mi ierţi fărădelegea.
15 Dacă sînt vinovat, vai de mine! Dacă sînt nevinovat, nu îndrăznesc să-mi ridic capul, sătul de ruşine şi cufundat în ticăloşia mea.
16 Şi dacă îndrăznesc să -l ridic, mă urmăreşti ca un leu, mă loveşti cu lucruri de mirat,
17 Îmi pui înainte noi martori împotrivă, Îţi creşte mînia împotriva mea, şi mă năpădeşti cu o droaie de nenorociri.
18 Pentruce m'ai scos din pîntecele mamei mele? O, de aş fi murit, şi ochiul să nu mă fi văzut!
19 Aş fi ca şi cum n'aş fi fost, şi din pîntecele mamei mele aş fi trecut în mormînt!
20 Nu sînt zilele mele destul de puţine? Să mă lase dar, să plece dela mine, şi să răsuflu puţin,
21 înainte de a mă duce, ca să nu mă mai întorc,
22 în ţara întunerecului şi a umbrei morţii, în ţara negurii adînci, unde domneşte umbra morţii şi neorînduiala, şi unde lumina este ca întunerecul!``