1 RAB bana şöyle seslendi:

2 ‹‹İnsanoğlu, Sur önderine de ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Gurura kapılıp 2 Ben tanrıyım, 2 Denizlerin bağrında, 2 Tanrının tahtında oturuyorum dedin. 2 Kendini Tanrı sandın, 2 Oysa sen Tanrı değil, insansın.

3 İşte, Danieldenfş daha bilgesin, 2 Kimse senden bir giz saklayamaz.

4 Bilgeliğin, anlayışın sayesinde, 2 Kendine servet biriktirdin, 2 Hazinelerine altın, gümüş yığdın.

5 Ticaretteki üstün becerilerin sayesinde 2 Servetini çoğalttın, 2 Zenginliğin seni gurura sürükledi.

6 Bu yüzden Egemen RAB şöyle diyor: 2 Madem kendini Tanrı gibi bilge sandın,

7 Ben de yabancıları, en acımasız ulusları 2 Üzerine göndereceğim. 2 Bilgeliğinin güzelliğine kılıç çekecek, 2 Görkemini kirletecekler.

8 Seni ölüm çukuruna indirecekler, 2 Denizlerin bağrında korkunç bir ölümle öleceksin.

9 O zaman seni öldürenlerin önünde 2 Ben Tanrıyım diyecek misin? 2 Seni öldürenlerin elinde 2 Sen Tanrı değil, insansın.

10 Yabancıların elinde, 2 Sünnetsizin ölümüyle öleceksin. 2 Egemen RAB böyle diyor.› ››

11 RAB bana şöyle seslendi:

12 ‹‹İnsanoğlu, Sur Kralı için bir ağıt yak. Ona diyeceksin ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Kusursuzlukta örnek biriydin, 2 Bilgeliğin ve güzelliğin eksiksizdi.

13 Sen Tanrının bahçesi Adendeydin. 2 Yakut, topaz, aytaşı, 2 Sarı yakut, oniks, yeşim, 2 Laciverttaşı, firuze, zümrütle, çeşit çeşit değerli taşla bezenmiştin. 2 Kakma ve oyma işlerin hep altındandı. 2 Bunlar yaratıldığın gün hazırlanmışlardı.

14 Meshedilmiş, koruyucu bir Keruv olarak 2 Seni oraya yerleştirdim. 2 Tanrının kutsal dağındaydın, 2 Yanan taşlar arasında dolaştın.

15 Yaratıldığın günden 2 Sende kötülük bulunana dek 2 Yollarında kusursuzdun.

16 Ticaretinin bolluğundan 2 Zorbalıkla doldun 2 Ve günah işledin. 2 Bu yüzden kirli bir şey gibi 2 Seni Tanrının dağından attım, 2 Yanan taşların arasından kovdum, 2 Ey koruyucu Keruv.

17 Güzelliğinden ötürü 2 Gurura kapıldın, 2 Görkeminden ötürü 2 Bilgeliğini bozdun. 2 Böylece seni yere attım, 2 Kralların önünde seni yüzkarası yaptım.

18 İşlediğin pek çok günah 2 Ve ticaretteki hileciliğin yüzünden 2 Kutsal yerlerini kirlettin. 2 Seni yakıp yok edecek 2 Bir ateş çıkardım içinden, 2 Bütün seyredenlerin gözü önünde 2 Seni yeryüzünde küle çevirdim.

19 Seni tanıyan bütün uluslar sana şaştı, 2 Sonun korkunç oldu. 2 Bir daha var olmayacaksın.› ›› olduğundan bildiğimiz Peygamber Daniel olmayabilir.

20 RAB bana şöyle seslendi:

21 ‹‹İnsanoğlu, yüzünü Saydaya çevir, ona karşı peygamberlik et.

22 Diyeceksin ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹İşte sana karşıyım, ey Sayda, 2 Senin içinde yüceleceğim. 2 Onları cezalandırınca, 2 Kutsallığımı onlara gösterince, 2 Benim RAB olduğumu anlayacaklar.

23 Üzerine salgın hastalık gönderecek, 2 Sokaklarında kan akıtacağım. 2 Kentin içinde, her yanında 2 Kılıçla yaralananlar düşüp ölecekler. 2 O zaman benim RAB olduğumu anlayacaklar.› ››

24 ‹‹ ‹İsrail halkını küçümseyen 2 Çevre uluslardan hiçbiri 2 Bir daha İsrail için batan bir çalı, 2 Acıtan bir diken olmayacak. 2 O zaman benim RAB olduğumu anlayacaklar.

25 ‹‹ ‹Egemen RAB şöyle diyor: İsrail halkını aralarına dağılmış oldukları uluslardan topladığım, ulusların gözü önünde kutsallığımı gösterdiğim zaman kulum Yakupa verdiğim kendi ülkelerine yerleşecekler.

26 Orada güvenlik içinde yaşayacak, evler yapacak, bağlar dikecekler. Onları küçümseyen bütün çevre ulusları cezalandırdığımda güvenlik içinde yaşayacaklar. O zaman benim Tanrıları RAB olduğumu anlayacaklar.› ››

1 E la parola dell’Eterno mi fu rivolta in questi termini:

2 "Figliuol d’uomo, di’ al principe di Tiro: Così parla il Signore, l’Eterno: Il tuo cuore s’è fatto altero, e tu dici: Io sono un dio! Io sto assiso sopra un trono di Dio nel cuore de’ mari! mentre sei un uomo e non un Dio, quantunque tu ti faccia un cuore simile a un cuore d’un Dio.

3 Ecco, tu sei più savio di Daniele, nessun mistero è oscuro per te;

4 con la tua saviezza e con la tua intelligenza ti sei procurato ricchezza, hai ammassato oro e argento nei tuoi tesori;

5 con la tua gran saviezza e col tuo commercio hai accresciuto le tue ricchezze, e a motivo delle tue ricchezze il tuo cuore s’è fatto altero.

6 Perciò così parla il Signore, l’Eterno: Poiché tu ti sei fatto un cuore come un cuore di Dio,

7 ecco, io fo venire contro di te degli stranieri, i più violenti di fra le nazioni; ed essi sguaineranno le loro spade contro lo splendore della tua saviezza, e contamineranno la tua bellezza;

8 ti trarranno giù nella fossa, e tu morrai della morte di quelli che sono trafitti nei cuori de’ mari.

9 Continuerai tu a dire: "Io sono un Dio," in presenza di colui che ti ucciderà? Sarai un uomo e non un io nelle mani di chi ti trafiggerà!

10 Tu morrai della morte degli incirconcisi, per man di stranieri; poiché io ho parlato, dice il Signore, l’Eterno".

11 E la parola dell’Eterno mi fu rivolta in questi termini:

12 "Figliuol d’uomo, pronunzia una lamentazione sul re di Tiro, e digli: Così parla il Signore, l’Eterno: Tu mettevi il suggello alla perfezione, eri pieno di saviezza, di una bellezza perfetta;

13 eri in Eden il giardino di Dio; eri coperto d’ogni sorta di pietre preziose: rubini, topazi, diamanti, crisoliti, onici, diaspri, zaffiri, carbonchi, smeraldi, oro; tamburi e flauti erano al tuo servizio, preparati il giorno che fosti creato.

14 Eri un cherubino dalle ali distese, un protettore. Io t’avevo stabilito, tu stavi sul monte santo di Dio, camminavi in mezzo a pietre di fuoco.

15 Tu fosti perfetto nelle tue vie dal giorno che fosti creato, perché non si trovò in te la perversità.

16 Per l’abbondanza del tuo commercio, tutto in te s’è riempito di violenza, e tu hai peccato; perciò io ti caccio come un profano dal monte di Dio, e ti farò sparire, o cherubino protettore, di mezzo alle pietre di fuoco.

17 Il tuo cuore s’è fatto altero per la tua bellezza; tu hai corrotto la tua saviezza a motivo del tuo splendore; io ti gettò a terra, ti do in ispettacolo ai re.

18 Con la moltitudini delle tue iniquità, colla disonestà del tuo commercio, tu hai profanato i tuoi santuari; ed io faccio uscire di mezzo a te un fuoco che ti divori, e ti riduco in cenere sulla terra, in presenza di tutti quelli che ti guardano.

19 Tutti quelli che ti conoscevano fra i popoli restano stupefatti al vederti; tu sei diventato oggetto di terrore e non esisterai mai più".

20 La parola dell’Eterno mi fu rivolta in questi termini:

21 "Figliuol d’uomo, volgi la faccia verso Sidon, profetizza contro di lei,

22 e di’: Così parla il Signore, l’Eterno: Eccomi contro di te, o Sidon! E io mi glorificherò in mezzo di te: e si conoscerà che io sono l’Eterno, quando avrò eseguiti i miei giudizi contro di lei, e mi sarò santificato in lei.

23 Io manderò contro di lei la peste, e ci sarà del sangue nelle sue strade; e in mezzo ad essa cadranno gli uccisi dalla spada, che piomberà su lei da tutte le parti; e si conoscerà che io sono l’Eterno.

24 E non ci sarà più per la casa d’Israele né spina maligna né rovo irritante fra tutti i suoi vicini che la disprezzano; e si conoscerà che io sono il Signore, l’Eterno.

25 Così parla il Signore, l’Eterno: Quando avrò raccolto la casa d’Israele di mezzo ai popoli fra i quali essa è dispersa, io mi santificherò in loro nel cospetto delle nazioni, ed essi abiteranno il loro paese che io ho dato al mio servo Giacobbe;

26 vi abiteranno al sicuro; edificheranno case e pianteranno vigne; abiteranno al sicuro, quand’io avrò eseguito i miei giudizi su tutti quelli che li circondano e li disprezzano; e conosceranno che io sono l’Eterno, il loro Dio".