1 RAB bana dedi ki, ‹‹Yahuda Kralının sarayına gidip şu haberi bildir:

2 ‹RABbin sözünü dinleyin, ey Davutun tahtında oturan Yahuda Kralıyla görevlileri ve bu kapılardan giren halk!

3 RAB diyor ki: Adil ve doğru olanı yapın. Soyguna uğrayanı zorbanın elinden kurtarın. Yabancıya, öksüze, dula haksızlık etmeyin, şiddete başvurmayın. Burada suçsuz kanı dökmeyin.

4 Bu buyrukları özenle yerine getirirseniz, Davutun tahtında oturan krallar savaş arabalarıyla, atlarıyla bu sarayın kapılarından girecekler; görevlileriyle halkları da onları izleyecek.

5 Ancak bu buyruklara uymazsanız, diyor RAB, adım üzerine ant içerim ki, bu saray viraneye dönecek.› ››

6 Çünkü Yahuda Kralının sarayı için RAB diyor ki, ‹‹Sen benim için Gilat gibisin, 2 Lübnanın doruğu gibi. 2 Ama hiç kuşkun olmasın, seni çöle döndürecek, 2 Kimsenin yaşamadığı kentlere çevireceğim.

7 Eli silahlı yok ediciler görevlendireceğim sana karşı. 2 En iyi sedir ağaçlarını kesecek, 2 Ateşe atacaklar.

8 ‹‹Bu kentten geçen birçok ulus birbirlerine, ‹RAB bu büyük kente neden bunu yaptı?› diye soracaklar.

9 ‹‹Yanıt şöyle olacak: ‹Çünkü Tanrıları RABbin antlaşmasını bıraktılar, başka ilahlara tapıp kulluk ettiler.› ››

10 Ölen için ağlamayın, yasa bürünmeyin; 2 Ancak sürgüne giden için ağlayın acı acı. 2 Çünkü bir daha dönmeyecek, 2 Anayurdunu görmeyecek.

11 Babası Yoşiyanın yerine Yahuda Kralı olan ve buradan çıkıp giden Yoşiya oğlu Şallumfö için RAB diyor ki, ‹‹Bir daha dönmeyecek buraya.

12 Sürgüne gönderildiği yerde ölecek, bir daha bu ülkeyi görmeyecek.›› 30).

13 ‹‹Sarayını haksızlıkla, 2 Yukarı odalarını adaletsizlikle yapan, 2 Komşusunu parasız çalıştıran, 2 Ücretini ödemeyen adamın vay başına!

14 ‹Kendim için yukarı odaları havadar, 2 Geniş bir saray yapacağım› diyenin vay başına! 2 Sarayına büyük pencereler açar, 2 Sedir ağacıyla kaplar, 2 Kırmızıya boyar.

15 ‹‹Bol bol sedir ağacı kullandın diye 2 Kral mı oldun sanırsın? 2 Baban doyasıya yiyip içti, 2 Ama iyi ve doğru olanı yaptı; 2 Onun için de işleri iyi gitti.

16 Ezilenin, yoksulun davasını savundu, 2 Onun için de işleri iyi gitti. 2 Beni tanımak bu değil midir?›› diyor RAB.

17 ‹‹Seninse gözlerin de yüreğin de yalnız kazanca, 2 Suçsuz kanı dökmeye, 2 Baskı, zorbalık yapmaya yönelik.››

18 Bu yüzden RAB Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakim için diyor ki, ‹‹Onun için kimse, ‹Ah kardeşim! 2 Vah kızkardeşim!› diye dövünmeyecek. 2 Onun için kimse, ‹Ah efendim! 2 Vah onun görkemi!› diye dövünmeyecek.

19 Sürüklenip Yeruşalim kapılarından dışarı atılacak, 2 Eşek gömülür gibi gömülecek o.››

20 ‹‹Lübnana git, feryat et, 2 Sesin Başandan duyulsun, 2 Haykır Avarimden, 2 Çünkü bütün oynaşların ezildi.

21 Kendini güvenlikte sandığında seni uyardım. 2 Ama, ‹Dinlemem› dedin. 2 Gençliğinden bu yana böyleydi tutumun, 2 Sözümü hiç dinlemedin.

22 Rüzgar bütün çobanlarını alıp götürecek, 2 Oynaşların sürgüne gidecek. 2 İşte o zaman yaptığın kötülükler yüzünden 2 Utanacak, aşağılanacaksın.

23 Ey sen, Lübnanda yaşayan, 2 Yuvasını sedir ağacından kuran adam! 2 Sana doğuran kadın gibi acılar, sancılar geldiğinde, 2 Nasıl da inleyeceksin!›› sanılıyor. Masoretik metin ‹‹Acınacaksın››.

24 ‹‹Varlığım hakkı için derim ki›› diyor RAB, ‹‹Ey Yahuda Kralı Yehoyakim oğlu Yehoyakin, sağ elimdeki mühür yüzüğü olsan bile, çıkarıp atardım seni.

25 Seni can düşmanlarının, korktuğun kişilerin, Babil Kralı Nebukadnessarla Kildanilerin eline teslim edeceğim.

26 Seni de seni doğuran anneni de doğmadığınız bir ülkeye atacağım; orada öleceksiniz.

27 Dönmeye can attığınız ülkeye bir daha dönemeyeceksiniz.››

28 Bu mu Yehoyakin? Bu hor görülmüş kırık çömlek, 2 Kimsenin istemediği kap? 2 Neden kendisi de çocukları da 2 Bilmedikleri bir ülkeye atıldılar?

29 Ülke, ey ülke, 2 RABbin sözünü dinle, ey ülke!

30 RAB diyor ki, 2 ‹‹Bu adamı çocuksuz, 2 Ömrünce başarısız biri olarak yazın. 2 Çünkü soyundan gelen hiç kimse başarılı olmayacak, 2 Soyundan gelen hiç kimse 2 Davut'un tahtında oturamayacak, 2 Yahuda'da bir daha krallık etmeyecek.››

1 Così parla l’Eterno: Scendi nella casa del re di Giuda, e pronunzia quivi questa parola, e di’:

2 Ascolta la parola dell’Eterno, o re di Giuda, che siedi sul trono di Davide: tu, i tuoi servitori e il tuo opolo, che entrate per queste porte!

3 Così parla l’Eterno: Fate ragione e giustizia, liberate dalla mano dell’oppressore colui al quale è tolto il suo, non fate torto né violenza allo straniero, all’orfano e alla vedova, e non spargete sangue innocente, in questo luogo.

4 Poiché, se metterete realmente ad effetto questa parola, dei re assisi sul trono di Davide entreranno per le porte di questa casa, montati su carri e su cavalli: essi, i loro servitori e il loro popolo.

5 Ma, se non date ascolto a queste parole, io giuro per me stesso, dice l’Eterno, che questa casa sarà ridotta in una rovina.

6 Poiché così parla l’Eterno riguardo alla casa del re di Giuda: Tu eri per me come Galaad, come la vetta del Libano. Ma, certo, io ti ridurrò simile a un deserto, a delle città disabitate.

7 Preparo contro di te dei devastatori armati ciascuno delle sue armi; essi abbatteranno i cedri tuoi più belli, e li getteranno nel fuoco.

8 Molte nazioni passeranno presso questa città, e ognuno dirà all’altro: "Perché l’Eterno ha egli fatto così a questa grande città?"

9 E si risponderà: "Perché hanno abbandonato il patto dell’Eterno, del loro Dio, perché si son prostrati davanti ad altri dèi, e li hanno serviti".

10 Non piangete per il morto, non vi affliggete per lui; ma piangete, piangete per colui che se ne va, perché non tornerà più, e non vedrà più il suo paese natìo.

11 Poiché così parla l’Eterno, riguardo a Shallum, figliuolo di Giosia, re di Giuda, che regnava in luogo di iosia suo padre, e ch’è uscito da questo luogo: Egli non vi ritornerà più;

12 ma morrà nel luogo dove l’hanno menato in cattività, e non vedrà più questo paese.

13 Guai a colui ch’edifica la sua casa senza giustizia, e le sue camere senza equità; che fa lavorare il prossimo per nulla, e non gli paga il suo salario;

14 e dice: "Mi edificherò una casa grande e delle camere spaziose," e vi fa eseguire delle finestre, la riveste di legno di cedro e la dipinge di rosso!

15 Regni tu forse perché hai la passione del cedro? Tuo padre non mangiava egli e non beveva? Ma faceva ciò ch’è retto e giusto, e tutto gli andava bene.

16 Egli giudicava la causa del povero e del bisognoso, e tutto gli andava bene. Questo non è egli conoscermi? dice l’Eterno.

17 Ma tu non hai occhi né cuore che per la tua cupidigia, per spargere sangue innocente, e per fare oppressione e violenza.

18 Perciò, così parla l’Eterno riguardo a Joiakim, figliuolo di Giosia, re di Giuda: Non se ne farà cordoglio, dicendo: "Ahimè, fratel mio, ahimè sorella!" Non se ne farà cordoglio, dicendo: "Ahimè, signore, ahimè sua maestà!"

19 Sarà sepolto come si seppellisce un asino, trascinato e gettato fuori delle porte di Gerusalemme.

20 Sali sul Libano e grida, alza la voce in Basan, e grida dall’Abarim, perché tutti i tuoi amanti sono distrutti.

21 Io t’ho parlato al tempo della tua prosperità, ma tu dicevi: "Io non ascolterò". Questo è stato il tuo modo di fare fin dalla tua fanciullezza; tu non hai mai dato ascolto alla mia voce.

22 Tutti i tuoi pastori saranno pastura del vento e i tuoi amanti andranno in cattività; allora sarai svergognata, confusa, per tutta la tua malvagità.

23 O tu che dimori sul Libano, che t’annidi fra i cedri, come farai pietà quando ti coglieranno i dolori, le doglie pari a quelle d’una donna di parto!

24 Com’è vero ch’io vivo, dice l’Eterno, quand’anche Conia, figliuolo di Joiakim, re di Giuda, fosse un sigillo nella mia destra, io ti strapperei di lì.

25 Io ti darò in mano di quelli che cercan la tua vita, in mano di quelli de’ quali hai paura, in mano di ebucadnetsar, re di Babilonia, in mano de’ Caldei.

26 E caccerò te e tua madre che t’ha partorito, in un paese straniero dove non siete nati, e quivi morrete.

27 Ma quanto al paese al quale brameranno tornare, essi non vi torneranno.

28 Questo Conia è egli dunque un vaso spezzato, infranto? E’ egli un oggetto che non fa più alcun piacere? Perché son dunque cacciati, egli e la sua progenie, lanciati in un paese che non conoscono?

29 O paese, o paese o paese, ascolta la parola dell’Eterno!

30 Così parla l’Eterno: Inscrivete quest’uomo come privo di figliuoli, come un uomo che non prospererà durante i suoi giorni; perché nessuno della sua progenie giungerà a sedersi sul trono di Davide, ed a regnare ancora su Giuda.