1 RAB bana şöyle seslendi:

2 ‹‹Git, şunları Yeruşalim halkına duyur. RAB diyor ki, ‹‹ ‹Gençliğindeki bağlılığını, 2 Gelinliğindeki sevgini, 2 Çölde, ekilmemiş toprakta 2 Beni nasıl izlediğini anımsıyorum.

3 İsrail RAB için kutsal bir halk, 2 Hasadının ilk ürünüydü. 2 Onu yeren herkes suçlu sayılır, 2 Başına felaket gelirdi› ›› diyor RAB.

4 RABbin sözünü dinleyin, 2 Ey Yakup soyu, 2 İsrailin bütün boyları!

5 RAB diyor ki, 2 ‹‹Atalarınız bende ne haksızlık buldular da 2 Benden uzaklaştılar? 2 Değersiz putları izleyerek 2 Kendileri de değersiz oldular.

6 ‹Mısırdan bizi çıkaran, 2 Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta, 2 Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta, 2 Kimsenin geçmediği, 2 Kimsenin yaşamadığı toprakta 2 Bize yol gösteren RAB nerede?› diye sormadılar.

7 Meyvesini, en iyi ürününü yiyesiniz diye 2 Sizi verimli bir ülkeye getirdim. 2 Oysa siz gelir gelmez ülkemi kirlettiniz, 2 Mülkümü iğrenç bir yere çevirdiniz.

8 Kâhinler, ‹RAB nerede?› diye sormadılar, 2 Kutsal Yasa uzmanları beni tanımadılar, 2 Yöneticiler bana başkaldırdılar; 2 Peygamberler Baal adına peygamberlik edip 2 İşe yaramaz putların ardınca gittiler.

9 ‹‹Bu yüzden sizden yine davacı olacağım›› diyor RAB, 2 ‹‹Torunlarınızdan da davacı olacağım.

10 Gidin de Kittim kıyılarına bakın! 2 Kedarfç ülkesine adam gönderip iyice inceleyin, 2 Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün. ülkeleri temsil ediyor.

11 Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi? 2 -Ki onlar zaten tanrı değildirler- 2 Ama benim halkım görkemini 2 İşe yaramaz putlara değişti. ‹‹Görkemimi››.

12 Ey gökler, şaşın buna, 2 Tir tir titreyin, şaşakalın›› diyor RAB.

13 ‹‹Çünkü halkım iki kötülük yaptı: 2 Beni, diri suların pınarını bıraktı, 2 Kendilerine sarnıçlar, 2 Su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdılar.

14 İsrail uşak mı? 2 Köle olarak mı doğdu? 2 Öyleyse neden gümbür gümbür kükreyen 2 Genç aslanlara av oldu? 2 Ülkeyi viraneye çevirdiler, 2 Kentler yerle bir edildi, kimsesiz bırakıldı!

16 Nof ve Tahpanhes halkı 2 Kafanı kırdı.

17 Seni yolda yürüten Tanrın RABbi bırakmakla 2 Başına bunları getirdin.

18 Şimdi Şihor suyundan içmek için 2 Mısıra gitmek size yarar sağlar mı? 2 Fırat suyundan içmek için 2 Asura gitmek size ne sağlar?

19 Seni kendi kötülüğün yola getirecek, 2 Dönekliğin seni paylayacak. 2 Tanrın RABbi bırakmanın, 2 Benden korkmamanın 2 Ne kadar kötü, ne kadar acı olduğunu gör de anla.›› 2 Her Şeye Egemen Egemen RAB böyle diyor.

20 ‹‹Boyunduruğunu çok önce kırdın, 2 Bağlarını kopardın. 2 ‹Kulluk etmeyeceğim› dedin. 2 Gerçekten de her yüksek tepede, 2 Her bol yapraklı ağacın altında 2 Fahişe gibi yatıp kalktın.

21 Oysa ben seni en iyi cinsten 2 Seçme bir asma olarak dikmiştim. 2 Nasıl oldu da yozlaşıp yabanıl asmaya döndün?

22 Çamaşır sodasıyla yıkansan, 2 Bol kül suyu kullansan bile, 2 Suçun önümde yine leke gibi duruyor›› 2 Diyor Egemen RAB.

23 ‹‹Öyleyken nasıl, ‹Ben kirlenmedim, 2 Baalları izlemedim› diyebilirsin? 2 Vadide nasıl davrandığına bak da 2 Ne yaptığını anla. 2 Sen orada burada dolaşan 2 Ayağı tez bir dişi devesin.

24 Kösnüyüp havayı koklayan 2 Kıra alışkın yaban eşeğisin. 2 Azgınken kim tutabilir onu? 2 Peşine düşenlerin yorulması gerekmez, 2 Çiftleşme zamanı gelince onu bulurlar.

25 Yalınayak koşmaktan sakın, 2 Susuzluktan boğazını koru. 2 Ama sen, ‹Boş ver! 2 Ben başka ilahları seviyorum, 2 Onları izleyeceğim› dedin.

26 ‹‹Hırsız yakalandığında nasıl utanırsa, 2 İsrailin halkı, kralları, önderleri, 2 Kâhinleri, peygamberleri de öyle utanacak.

27 Onlar ağaca, ‹Babamsın›, 2 Taşa, ‹Bizi sen doğurdun› derler. 2 Çünkü bana yüzlerini değil, 2 Sırtlarını çevirdiler. 2 Ama felakete uğrayınca, 2 ‹Kalk da bizi kurtar› diye yakarırlar.

28 Hani nerede kendiniz için yaptığınız ilahlar? 2 Felakete uğradığınızda kurtarabiliyorlarsa, 2 Kalkıp gelsinler. 2 Kentlerinin sayısı kadar 2 İlahların var, ey Yahuda halkı.››

29 ‹‹Neden bana dava açıyorsunuz? 2 Hepiniz bana başkaldırdınız›› diyor RAB.

30 ‹‹Halkınızı boşuna cezalandırdım, yola gelmediler. 2 Kılıcınız yırtıcı aslan gibi öldürdü peygamberlerinizi.

31 ‹‹Ey siz, bu kuşağın çocukları, 2 RABbin sözünü anlayın! 2 Ben İsrail için bir çöl, 2 Kapkaranlık bir ülke mi oldum? 2 Öyleyse halkım neden, ‹Başımıza buyruğuz, 2 Artık sana dönmeyeceğiz› diyor?

32 Erden kız takılarını, 2 Gelin çeyizini unutabilir mi? 2 Ama halkım sayısız günlerce unuttu beni.

33 Aşkı kovalamakta 2 Ne kadar beceriklisin! 2 Kötü kadınlara bile kendi yöntemlerini öğretebildin.

34 Eteğin suçsuz yoksulların kanıyla lekelenmiş, 2 Oysa ev soyarken yakalamadın onları. 2 Bütün bunlara karşın,

35 ‹Ben suçsuzum, 2 Kuşkusuz RABbin bana öfkesi dindi› diyorsun. 2 Ama ‹Günah işlemedim› dediğin için 2 Yargılayacağım seni.

36 Neden boyuna döneklik yapıp duruyorsun? 2 Asurda düşkırıklığına uğradığın gibi, 2 Mısırda da düşkırıklığına uğrayacaksın.

37 Oradan da ellerin başında çıkacaksın, 2 Çünkü RAB senin güvendiklerini reddetti; 2 Onlardan yarar sağlamayacaksın.››

1 La parola dell’Eterno mi fu ancora rivolta, dicendo: Va’, e grida agli orecchi di Gerusalemme:

2 Così dice l’Eterno: Io mi ricordo dell’affezione che avevi per me quand’eri giovane, del tuo amore quand’eri fidanzata, allorché tu mi seguivi nel deserto, in una terra non seminata.

3 Israele era consacrato all’Eterno, le primizie della sua rendita; tutti quelli che lo divoravano si rendevan colpevoli, e la calamità piombava su loro, dice l’Eterno.

4 Ascoltate la parola dell’Eterno, o casa di Giacobbe, e voi tutte le famiglie della casa d’Israele!

5 Così parla l’Eterno: Quale iniquità hanno trovata i vostri padri in me, che si sono allontanati da me, e sono andati dietro alla vanità, e son diventati essi stessi vanità?

6 Essi non hanno detto: "Dov’è l’Eterno che ci ha tratti fuori dal paese d’Egitto, che ci ha menati per il deserto, per un paese di solitudine e di crepacci, per un paese d’aridità e d’ombra di morte, per un paese per il quale nessuno passò mai e dove non abitò mai nessuno?"

7 E io v’ho condotti in un paese ch’è un frutteto, perché ne mangiaste i frutti ed i buoni prodotti; ma voi, quando vi siete entrati, avete contaminato il mio paese e avete fatto della mia eredità un’abominazione.

8 I sacerdoti non hanno detto: "Dov’è l’Eterno?" i depositari della legge non m’hanno conosciuto, i pastori mi sono stati infedeli, i profeti hanno profetato nel nome di Baal, e sono andati dietro a cose che non giovano a nulla.

9 Perciò io contenderò ancora in giudizio con voi, dice l’Eterno, e contenderò coi figliuoli de’ vostri figliuoli.

10 Passate dunque nelle isole di Kittim, e guardate! Mandate a Kedar e osservate bene, e guardate se avvenne mai qualcosa di simile!

11 V’ha egli una nazione che abbia cambiato i suoi dèi, quantunque non siano dèi? Ma il mio popolo ha cambiato la sua gloria per ciò che non giova a nulla.

12 O cieli, stupite di questo; inorridite e restate attoniti, dice l’Eterno.

13 Poiché il mio popolo ha commesso due mali: ha abbandonato me, la sorgente d’acqua viva, e s’è scavato delle cisterne, delle cisterne screpolate, che non tengono l’acqua.

14 Israele è egli uno schiavo? è egli uno schiavo nato in casa? Perché dunque è egli diventato una preda?

15 I leoncelli ruggono contro di lui, e fanno udire la loro voce, e riducono il suo paese in una desolazione; e sue città sono arse, e non vi son più abitanti.

16 Perfino gli abitanti di Nof e di Tahpanes ti divorano il cranio.

17 Tutto questo non ti succede egli perché hai abbandonato l’Eterno, il tuo Dio, mentr’egli ti menava per la buona via?

18 E ora, che hai tu da fare sulla via che mena in Egitto per andare a bere l’acqua del Nilo? o che hai tu da fare sulla via che mena in Assiria per andare a bere l’acqua del fiume?

19 La tua propria malvagità è quella che ti castiga, e le tue infedeltà sono la tua punizione. Sappi dunque vedi che mala ed amara cosa è abbandonare l’Eterno, il tuo Dio, e il non aver di me alcun timore, dice il ignore, l’Eterno degli eserciti.

20 Già da lungo tempo tu hai spezzato il tuo giogo, rotti i tuoi legami e hai detto: "Non voglio più servire!" Ma sopra ogni alto colle e sotto ogni albero verdeggiante ti sei buttata giù come una prostituta.

21 Eppure, io t’avevo piantato come una nobile vigna tutta del miglior ceppo; come dunque mi ti sei mutato in rampolli degenerati di una vigna straniera?

22 Quand’anche tu ti lavassi col nitro e usassi molto sapone, la tua iniquità lascerebbe una macchia dinanzi a me, dice il Signore, l’Eterno.

23 Come puoi tu dire: "Io non mi son contaminata, non sono andata dietro ai Baal?" Guarda i tuoi passi nella valle, riconosci quello che hai fatto, dromedaria leggera e vagabonda!

24 Asina salvatica, avvezza al deserto, che aspira l’aria nell’ardore della sua passione, chi le impedirà di soddisfare la sua brama? Tutti quelli che la cercano non hanno da affaticarsi; la trovano nel suo mese.

25 Guarda che il tuo piede non si scalzi e che la tua gola non s’inaridisca! Ma tu hai detto: "Non c’è rimedio; no, io amo gli stranieri, e andrò dietro a loro!"

26 Come il ladro è confuso quand’è còlto sul fatto, così son confusi quelli della casa d’Israele: essi, i loro re, i loro capi, i loro sacerdoti e i loro profeti,

27 i quali dicono al legno: "Tu sei mio padre," e alla pietra: "Tu ci hai dato la vita!" Poich’essi m’han voltato le spalle e non la faccia; ma nel tempo della loro sventura dicono: "Lèvati e salvaci!"

28 E dove sono i tuoi dèi che ti sei fatti? Si levino, se ti posson salvare nel tempo della tua sventura! Perché, o Giuda, tu hai tanti dèi quante città.

29 Perché contendereste meco? Voi tutti mi siete stati infedeli, dice l’Eterno.

30 Invano ho colpito i vostri figliuoli; non ne hanno ricevuto correzione; la vostra spada ha divorato i vostri profeti, come un leone distruttore.

31 O generazione, considera la parola dell’Eterno! Son io stato un deserto per Israele? o un paese di fitte tenebre? Perché dice il mio popolo: "Noi siamo liberi, non vogliamo tornar più a te?"

32 La fanciulla può essa dimenticare i suoi ornamenti, o la sposa la sua cintura? Eppure, il mio popolo ha dimenticato me, da giorni innumerevoli.

33 Come sei brava a trovar la via per correr dietro ai tuoi amori! Perfino alle male femmine hai insegnato i tuoi modi!

34 Fino nei lembi della tua veste si trova il sangue di poveri innocenti, che tu non hai còlto in flagrante delitto di scasso;

35 eppure, dopo tutto questo, tu dici: "Io sono innocente; certo, l’ira sua s’è stornata da me". Ecco, io entrerò in giudizio con te, perché hai detto: "Non ho peccato".

36 Perché hai tanta premura di mutare il tuo cammino? Anche dall’Egitto riceverai confusione, come già l’hai ricevuta dall’Assiria.

37 Anche di là uscirai con le mani sul capo; perché l’Eterno rigetta quelli ne’ quali tu confidi, e tu non riuscirai nel tuo intento per loro mezzo.