1 RABbin Babil ve Kildan ülkesine ilişkin Peygamber Yeremya aracılığıyla bildirdiği söz şudur:

2 ‹‹Uluslara duyurun, haberi bildirin! 2 Sancak dikip duyurun, hiçbir şey gizlemeyin! 2 ‹Babil ele geçirilecek› deyin, 2 ‹İlahı Bel utandırılacak, 2 İlahı Marduk paramparça olacak. 2 Putları utandırılacak, 2 İlahları paramparça olacak.›

3 Çünkü kuzeyden gelen bir ulus ona saldıracak, 2 Ülkesini viran edecek. 2 Orada kimse yaşamayacak, 2 İnsan da hayvan da kaçıp gidecek.

4 O günlerde, o zamanda›› diyor RAB, 2 ‹‹İsrail halkıyla Yahuda halkı birlikte gelecek; 2 Tanrıları RABbi aramak için 2 Ağlaya ağlaya gelecekler.

5 Yüzleri Siyona dönük, 2 Oraya giden yolu soracak, 2 Kalıcı, unutulmaz bir antlaşmayla 2 RABbe bağlanmak için gelecekler.

6 ‹‹Halkım yitik koyunlardır, 2 Çobanları onları baştan çıkardı. 2 Dağlarda başıboş dolandırdılar onları, 2 Dağ, tepe avare dolaştılar, 2 Kendi ağıllarını unuttular.

7 Kim bulduysa yedi onları. 2 Düşmanları, ‹Biz suçlu değiliz› dediler, 2 ‹Çünkü onlar gerçek otlakları olan RABbe, 2 Atalarının umudu RABbe karşı günah işlediler.›

8 ‹‹Babilden kaçıp kurtulun! 2 Kildan ülkesini terk edin, 2 Sürüye yön veren teke gibi olun!

9 Çünkü birbiriyle anlaşmış büyük ulusları 2 Kuzeydeki topraklardan kışkırtıp 2 Babilin karşısına çıkaracağım. 2 Babille savaşmak üzere karşısına dizilecek, 2 Onu kuzeyden ele geçirecekler. 2 Okları usta savaşçı oku gibidir, 2 Hiçbiri boş dönmeyecek.

10 Kildan ülkesi yağmaya uğrayacak, 2 Onu yağmalayanlar mala doyacak›› diyor RAB.

11 ‹‹Ey mirasımı yağmalayan sizler! 2 Madem sevinip coşuyorsunuz, 2 Harman döven düve gibi sıçrıyor, 2 Aygır gibi kişniyorsunuz;

12 Anneniz büyük utanca boğulacak, 2 Sizi doğuranın yüzü kızaracak. 2 Ulusların en önemsizi, 2 Kurak, bozkır, çöl olacak.

13 RABbin öfkesi yüzünden kimse yaşamayacak orada, 2 Büsbütün ıssız kalacak. 2 Her geçen, Babilin aldığı yaraları görünce şaşacak, 2 Hayrete düşecek.

14 Babilin çevresinde savaşmak üzere dizilin, 2 Ey bütün yay çekenler! 2 Oklarla saldırın ona, oklarınızı esirgemeyin! 2 Çünkü o RABbe karşı günah işledi.

15 Her yandan ona karşı savaş narası yükseltin! 2 Teslim oldu, kuleleri düştü, 2 Surları yerle bir oldu. 2 Çünkü RABbin öcüdür bu. 2 Ondan öç alın. 2 Yaptığının aynısını yapın ona.

16 Ekin ekeni biçim vakti orakçıyla birlikte 2 Babilden atın. 2 Zorbanın kılıcı yüzünden 2 Herkes halkına dönsün, 2 Ülkesine kaçsın.››

17 ‹‹İsrail aslanların kovaladığı 2 Dağılmış bir sürüdür. 2 Önce Asur Kralı yedi onu. 2 Sonra Babil Kralı Nebukadnessar kemiklerini ezdi.››

18 Bu yüzden İsrailin Tanrısı, 2 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Asur Kralını nasıl cezalandırdıysam, 2 Babil Kralıyla ülkesini de öyle cezalandıracağım.

19 İsraili yeniden otlağına kavuşturacağım, 2 Karmelde, Başanda otlayacak; 2 Efrayim ve Gilat dağlık bölgelerinde 2 İstediği kadar yiyip doyacak.

20 O günlerde, o zamanda›› diyor RAB, 2 ‹‹İsrailin suçu araştırılacak 2 Ama bulunamayacak; 2 Yahudanın günahları da araştırılacak 2 Ama bulunamayacak. 2 Çünkü sağ bıraktıklarımı bağışlayacağım.››

21 ‹‹Meratayimfş ülkesine, 2 Pekotta yaşayanlara saldır. 2 Onları öldür, tümüyle yok et›› diyor RAB, 2 ‹‹Sana ne buyurduysam hepsini yap. gelir.

22 Ülkede savaş, büyük yıkım 2 Gürültüsü duyuluyor.

23 Dünyanın balyozu 2 Nasıl da kırılıp paramparça oldu! 2 Babil uluslar arasında nasıl dehşet oldu!

24 Senin için tuzak kurdum, ey Babil, 2 Bilmeden tuzağıma düştün. 2 Bulunup yakalandın, 2 Çünkü RABbe karşı çıktın.

25 RAB silahhanesini açtı, 2 Öfkesinin silahlarını çıkardı. 2 Her Şeye Egemen Egemen RABbin 2 Kildan ülkesinde yapacağı iş var.

26 Uzaktan ona saldırın. 2 Ambarlarını açın, 2 Mallarını tahıl gibi küme küme yığın. 2 Tamamen yok edin onu, 2 Geriye hiçbir şey kalmasın.

27 Genç boğalarını öldürün, 2 Kesime gitsinler! 2 Vay başlarına! 2 Çünkü onların günü, 2 Cezalandırılma zamanı geldi.

28 Dinleyin! Tanrımız RABbin öç aldığını, 2 Tapınağının öcünü aldığını 2 Babilden kaçıp kurtulanlar 2 Siyonda duyuruyorlar.

29 ‹‹Okçuları, yay gerenlerin hepsini çağırın Babile karşı, 2 Çevresini kuşatın, kaçıp kurtulan olmasın. 2 Yaptıklarına göre karşılık verin ona, 2 Yaptıklarının aynısını yapın. 2 Çünkü RABbe, İsrailin Kutsalına 2 Küstahlık etti.

30 Bu yüzden gençleri meydanlarda düşecek, 2 Bütün savaşçıları susturulacak o gün›› diyor RAB.

31 ‹‹İşte, sana karşıyım, ey küstah!›› 2 Diyor Her Şeye Egemen Egemen RAB. 2 ‹‹Çünkü senin günün, 2 Seni cezalandıracağım zaman geldi.

32 Küstah tökezleyip düşecek, 2 Onu kaldıran olmayacak. 2 Kentlerini ateşe vereceğim, 2 Bütün çevresini yakıp yok edecek.››

33 Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: 2 ‹‹İsrail halkı da Yahuda halkı da 2 Eziyet çekiyor. 2 Onları tutsak edenler sıkı tutmuş, 2 Salıvermek istemiyorlar.

34 Ama onların Kurtarıcısı güçlüdür, 2 Onun adı Her Şeye Egemen RABdir. 2 Onların ülkesine huzur, 2 Babilde yaşayanlaraysa kargaşalık getirmek için 2 Davalarını hararetle savunacak.

35 ‹‹Kildanilere karşı kılıç!›› diyor RAB, 2 ‹‹Babilde yaşayanlara, Babil önderlerine, 2 Bilgelerine karşı kılıç!

36 Sahte peygamberlere karşı kılıç! 2 Aptallıkları ortaya çıkacak. 2 Yiğitlerine karşı kılıç! 2 Şaşkına dönecek onlar.

37 Atlarına, savaş arabalarına 2 Aralarındaki yabancılara karşı kılıç! 2 Hepsi kadın gibi ürkek olacak. 2 Hazinelerine karşı kılıç! 2 Yağma edilecek onlar.

38 Sularına kuraklık! 2 Kuruyacak sular. 2 Çünkü Babil putlar ülkesidir, 2 Korkunç putlar yüzünden halkı çıldırmış.

39 ‹‹Bu yüzden yabanıl hayvanlar, çakallar, 2 Baykuşlar yaşayacak orada, 2 Artık insan yaşamayacak, 2 Kuşaklar boyu kimse oturmayacak.

40 Sodomla Gomorayı ve çevredeki köyleri 2 Nasıl yerle bir ettimse›› diyor RAB, 2 ‹‹Orada da kimse oturmayacak, 2 İnsan oraya yerleşmeyecek.

41 İşte kuzeyden bir ordu geliyor. 2 Dünyanın uçlarından 2 Büyük bir ulus 2 Ve birçok kral harekete geçiyor.

42 Yay, pala kuşanmışlar, 2 Gaddar ve acımasızlar. 2 Atlara binmiş gelirken, 2 Kükreyen denizi andırıyor sesleri. 2 Savaşa hazır savaşçılar 2 Karşına dizilecekler, ey Babil kızı!

43 Babil Kralı onların haberini aldı, 2 Ellerinde derman kalmadı. 2 Doğuran kadın gibi 2 Üzüntü, sancı sardı onu.

44 Şeria çalılıklarından 2 Sulak otlağa çıkan aslan gibi 2 Kildanileri bir anda yurdundan kovacağım. 2 Seçeceğim kişiyi oraya yönetici atayacağım. 2 Var mı benim gibisi? 2 Var mı bana dava açacak biri, 2 Bana karşı duracak çoban?››

45 Bu yüzden RABbin Babile karşı ne tasarladığını, 2 Kildan ülkesine karşı ne amaçladığını işitin: 2 ‹‹Sürünün küçükleri bile sürülecek, 2 Halkı yüzünden otlakları çöle dönüştürülecek.

46 ‹Babil düştü› sesiyle yeryüzü titreyecek, 2 Çığlığı uluslar arasında duyulacak.››

1 Parola che l’Eterno pronunziò riguardo a Babilonia, riguardo al paese de’ Caldei, per mezzo del profeta Geremia:

2 Annunziatelo fra le nazioni, proclamatelo, issate una bandiera, proclamatelo, non lo celate! Dite: Babilonia è presa! Bel è coperto d’onta, Merodac è infranto! le sue immagini son coperte d’onta; i suoi idoli, infranti!"

3 Poiché dal settentrione sale contro di lei una nazione che ne ridurrà il paese in un deserto, e non vi sarà iù alcuno che abiti in lei; uomini e bestie fuggiranno, se n’andranno.

4 In que’ giorni, in quel tempo, dice l’Eterno, i figliuoli d’Israele e i figliuoli di Giuda torneranno assieme; cammineranno piangendo, e cercheranno l’Eterno, il loro Dio.

5 Domanderanno qual è la via di Sion, volgeranno le loro facce in direzione d’essa, e diranno: "Venite, unitevi all’Eterno con un patto eterno, che non si dimentichi più!"

6 Il mio popolo era un gregge di pecore smarrite; i loro pastori le aveano sviate, sui monti dell’infedeltà; sse andavano di monte in colle, avean dimenticato il luogo del loro riposo.

7 Tutti quelli che le trovavano, le divoravano; e i loro nemici dicevano: "Noi non siamo colpevoli, poich’essi han peccato contro l’Eterno, dimora della giustizia, contro l’Eterno, speranza de’ loro padri".

8 Fuggite di mezzo a Babilonia, uscite dal paese de’ Caldei, e siate come de’ capri davanti al gregge!

9 Poiché, ecco, io suscito e fo salire contro Babilonia un’adunata di grandi nazioni dal paese del settentrione, ed esse si schiereranno contro di lei; e da quel lato sarà presa. Le loro frecce son come quelle d’un valente arciere; nessuna d’esse ritorna a vuoto.

10 E la Caldea sarà depredata; tutti quelli che la prederanno saranno saziati, dice l’Eterno.

11 Sì, gioite, sì, rallegratevi, o voi che avete saccheggiato la mia eredità, sì, saltate come una giovenca che trebbia il grano, nitrite come forti destrieri!

12 La madre vostra è tutta coperta d’onta, colei che v’ha partoriti, arrossisce; ecco, essa è l’ultima delle nazioni, un deserto, una terra arida, una solitudine.

13 A motivo dell’ira dell’Eterno non sarà più abitata, sarà una completa solitudine; chiunque passerà presso a Babilonia rimarrà stupito, e fischierà per tutte le sue piaghe.

14 Schieratevi contro Babilonia d’ogn’intorno, o voi tutti che tirate d’arco! Tirate contro di lei, non risparmiate le frecce! poich’essa ha peccato contro l’Eterno.

15 Levate contro di lei il grido di guerra, d’ogn’intorno; ella si arrende; le sue colonne cadono, le sue mura crollano, perché questa è la vendetta dell’Eterno! Vendicatevi di lei! Fate a lei com’essa ha fatto!

16 Sterminate da Babilonia colui che semina, e colui che maneggia la falce al tempo della mèsse. Per scampare alla spada micidiale ritorni ciascuno al suo popolo, fugga ciascuno verso il proprio paese!

17 Israele è una pecora smarrita, a cui de’ leoni han dato la caccia; il re d’Assiria, pel primo, l’ha divorata; e quest’ultimo, Nebucadnetsar, re di Babilonia, le ha frantumate le ossa.

18 Perciò così parla l’Eterno degli eserciti, l’Iddio d’Israele: Ecco, io punirò il re di Babilonia e il suo paese, come ho punito il re d’Assiria.

19 E ricondurrò Israele ai suoi pascoli; egli pasturerà al Carmel e in Basan, e l’anima sua si sazierà sui colli d’Efraim e in Galaad.

20 In quei giorni, in quel tempo, dice l’Eterno, si cercherà l’iniquità d’Israele, ma essa non sarà più, e i peccati di Giuda, ma non si troveranno; poiché io perdonerò a quelli che avrò lasciati di resto.

21 Sali contro il paese di Merathaim e contro gli abitanti di Pekod! Inseguili colla spada, votali allo sterminio, dice l’Eterno, e fa’ esattamente come io t’ho comandato!

22 S’ode nel paese un grido di guerra, e grande è il disastro.

23 Come mai s’è rotto, s’è spezzato il martello di tutta la terra? Come mai Babilonia è divenuta una desolazione fra le nazioni?

24 Io t’ho teso un laccio, e tu, o Babilonia, vi sei stata presa, senza che te n’accorgessi; sei stata trovata, ed arrestata, perché ti sei messa in guerra contro l’Eterno.

25 L’Eterno ha aperto la sua armeria, e ha tratto fuori le armi della sua indignazione; poiché questa è un’opera che il Signore, l’Eterno degli eserciti, ha da compiere nel paese de’ Caldei.

26 Venite contro a lei da tutte le parti, aprite i suoi granai, ammucchiatela come tante mannelle, votatela allo sterminio, che nulla ne resti!

27 Uccidete tutti i suoi tori, fateli scendere al macello! Guai a loro! poiché il loro giorno è giunto, il giorno della loro visitazione.

28 S’ode la voce di quelli che fuggono, che scampano dal paese di Babilonia per annunziare in Sion la vendetta dell’Eterno, del nostro Dio, la vendetta del suo tempio.

29 Convocate contro Babilonia gli arcieri, tutti quelli che tirano d’arco; accampatevi contro a lei d’ogn’intorno, nessuno ne scampi; rendetele secondo le sue opere, fate interamente a lei com’ella ha atto; poich’ella è stata arrogante contro l’Eterno, contro il Santo d’Israele.

30 Perciò i suoi giovani cadranno nelle sue piazze, e tutti i suoi uomini di guerra periranno in quel giorno, dice l’Eterno.

31 Eccomi a te, o arrogante, dice il Signore, l’Eterno degli eserciti; poiché il tuo giorno è giunto, il tempo ch’io ti visiterò.

32 L’arrogante vacillerà, cadrà, e non vi sarà chi lo rialzi; e io appiccherò il fuoco alle sue città, ed esso divorerà tutti i suoi dintorni.

33 Così parla l’Eterno degli eserciti: I figliuoli d’Israele e i figliuoli di Giuda sono oppressi insieme; tutti quelli che li han menati in cattività li tengono, e rifiutano di lasciarli andare.

34 Il loro vindice è forte; ha nome l’Eterno degli eserciti; certo egli difenderà la loro causa, dando requie alla terra e gettando lo scompiglio fra gli abitanti di Babilonia.

35 La spada sovrasta ai Caldei, dice l’Eterno, agli abitanti di Babilonia, ai suoi capi, ai suoi savi.

36 La spada sovrasta ai millantatori, che risulteranno insensati; la spada sovrasta ai suoi prodi, che saranno atterriti;

37 la spada sovrasta ai suoi cavalli, ai suoi carri, a tutta l’accozzaglia di gente ch’è in mezzo a lei, la quale diventerà come tante donne; la spada sovrasta ai suoi tesori, che saran saccheggiati.

38 La siccità sovrasta alle sue acque, che saran prosciugate, poiché è un paese d’immagini scolpite, vanno in delirio per quegli spauracchi dei loro idoli.

39 Perciò gli animali del deserto con gli sciacalli si stabiliranno quivi, e vi si stabiliranno gli struzzi; essuno vi dimorerà più in perpetuo, non sarà più abitata d’età in età.

40 Come avvenne quando Dio sovvertì Sodoma, Gomorra, e le città loro vicine, dice l’Eterno, nessuno più abiterà quivi, non vi dimorerà più alcun figliuol d’uomo.

41 Ecco, un popolo viene dal settentrione; una grande nazione e molti re sorgono dalle estremità della terra.

42 Essi impugnano l’arco ed il dardo; son crudeli, non hanno pietà; la loro voce è come il muggito del mare; montan cavalli; son pronti a combattere come un solo guerriero, contro di te, o figliuola di Babilonia!

43 Il re di Babilonia n’ode la fama, e le sue mani s’illanguidiscono; l’angoscia lo coglie, un dolore come di donna che partorisce.

44 Ecco, egli sale come un leone dalle rive lussureggianti del Giordano contro la forte dimora; io ne farò fuggire ad un tratto gli abitanti e stabilirò su di essa colui che io ho scelto. Poiché chi è simile a me? chi m’ordinerà di comparire in giudizio? Qual è il pastore che possa starmi a fronte?

45 Perciò, ascoltate il disegno che l’Eterno ha concepito contro Babilonia, e i pensieri che medita contro il paese de’ Caldei! Certo, saran trascinati via come i più piccoli del gregge, certo, la loro dimora sarà devastata.

46 Al rumore della presa di Babilonia trema la terra, e se n’ode il grido fra le nazioni.