1 RAB Yeremyaya şöyle seslendi:

2 ‹‹İsrailin Tanrısı RAB diyor ki, ‹Sana bildirdiğim bütün sözleri bir kitaba yaz.

3 İşte halkım İsraili ve Yahudayı eski gönençlerine kavuşturacağım günler yaklaşıyor› diyor RAB, ‹Onları atalarına verdiğim topraklara geri getireceğim, orayı yurt edinecekler› diyor RAB.››

4 İsrail ve Yahuda için RABbin bildirdiği sözler şunlardır:

5 ‹‹RAB diyor ki, 2 ‹Korku sesi duyduk, 2 Esenlik değil, dehşet sesi.

6 Sorun da görün: 2 Erkek, çocuk doğurur mu? 2 Öyleyse neden doğuran kadın gibi 2 Her erkeğin ellerini belinde görüyorum? 2 Neden her yüz solmuş?

7 Ah, ne korkunç gün! 2 Onun gibisi olmayacak. 2 Yakup soyu için sıkıntı dönemi olacak, 2 Yine de sıkıntıdan kurtulacak.

8 ‹‹ ‹O gün› diyor Her Şeye Egemen RAB, 2 ‹Boyunlarındaki boyunduruğu kıracak, 2 Bağlarını koparacağım. 2 Bundan böyle yabancılar onları 2 Kendilerine köle etmeyecekler.

9 Onun yerine Tanrıları RABbe 2 Ve başlarına atayacağım kralları Davuta 2 Kulluk edecekler.

10 ‹‹ ‹Korkma, ey kulum Yakup, 2 Yılma, ey İsrail› diyor RAB. 2 ‹Çünkü seni uzak yerlerden, 2 Soyunu sürgün edildiği ülkeden kurtaracağım. 2 Yakup yine huzur ve güvenlik içinde olacak, 2 Kimse onu korkutmayacak.

11 Çünkü ben seninleyim, 2 Seni kurtaracağım› diyor RAB. 2 ‹Seni aralarına dağıttığım bütün ulusları 2 Tümüyle yok etsem de, 2 Seni büsbütün yok etmeyecek, 2 Adaletle yola getirecek, 2 Hiç cezasız bırakmayacağım.›

12 ‹‹RAB diyor ki, 2 ‹Senin yaran şifa bulmaz, 2 Beren iyileşmez.

13 Davanı görecek kimse yok, 2 Yaran umarsız, şifa bulmaz.

14 Bütün oynaşların unuttu seni, 2 Arayıp sormuyorlar. 2 Seni düşman vururcasına vurdum, 2 Acımasızca cezalandırdım. 2 Çünkü suçun çok, 2 Günahların sayısız.

15 Neden haykırıyorsun yarandan ötürü? 2 Yaran şifa bulmaz. 2 Suçlarının çokluğu ve sayısız günahın yüzünden 2 Getirdim bunları başına.

16 Ama seni yiyenlerin hepsi yem olacak, 2 Bütün düşmanların sürgüne gidecek. 2 Seni soyanlar soyulacak, 2 Yağmalayanlar yağmalanacak.

17 Ama ben seni sağlığına kavuşturacak, 2 Yaralarını iyileştireceğim› diyor RAB, 2 ‹Çünkü Siyon itilmiş, 2 Onu arayan soran yok diyorlar.›

18 ‹‹RAB diyor ki, 2 ‹Yakupun çadırlarını eski gönencine kavuşturacağım, 2 Konutlarına acıyacağım. 2 Yeruşalim höyük üzerinde yeniden kurulacak, 2 Saray kendi yerinde duracak.

19 Oralardan şükran ve sevinç sesleri duyulacak. 2 Sayılarını çoğaltacağım, azalmayacaklar, 2 Onları onurlandıracağım, küçümsenmeyecekler.

20 Çocukları eskisi gibi olacak, 2 Toplulukları önümde sağlam duracak; 2 Onlara baskı yapanların hepsini cezalandıracağım.

21 Önderleri kendilerinden biri olacak, 2 Yöneticileri kendi aralarından çıkacak. 2 Onu kendime yaklaştıracağım, 2 Bana yaklaşacak. 2 Kim canı pahasına yaklaşabilir bana?› diyor RAB.

22 ‹‹ ‹Böylece siz benim halkım olacaksınız, 2 Ben de sizin Tanrınız olacağım.›

23 İşte RABbin fırtınası öfkeyle kopacak, 2 Şiddetli kasırgası kötülerin başında patlayacak.

24 Aklının tasarladığını tümüyle yapana dek, 2 RAB'bin kızgın öfkesi dinmeyecek. 2 Son günlerde bunu anlayacaksınız.››

1 La parola che fu rivolta a Geremia dall’Eterno, in questi termini:

2 "Così parla l’Eterno, l’Iddio d’Israele: Scriviti in un libro tutte le parole che t’ho dette;

3 poiché, ecco, i giorni vengono, dice l’Eterno, quando io ritrarrò dalla cattività il mio popolo d’Israele e di Giuda, dice l’Eterno, e li ricondurrò nel paese che diedi ai loro padri, ed essi lo possederanno".

4 Queste sono le parole che l’Eterno ha pronunziate riguardo ad Israele ed a Giuda.

5 Così parla l’Eterno: Noi udiamo un grido di terrore, di spavento, e non di pace.

6 Informatevi e guardate se un maschio partorisce! Perché dunque vedo io tutti gli uomini con le mani sui fianchi come donna partoriente? Perché tutte le facce son diventate pallide?

7 Ahimè, perché quel giorno è grande; non ve ne fu mai altro di simile; è un tempo di distretta per iacobbe; ma pure ei ne sarà salvato.

8 In quel giorno, dice l’Eterno degli eserciti, io spezzerò il suo giogo di sul tuo collo, e romperò i tuoi legami; e gli stranieri non ti faran più loro schiavo;

9 ma quei d’Israele serviranno l’Eterno, il loro Dio, e Davide lor re, che io susciterò loro.

10 Tu dunque, o Giacobbe, mio servitore, non temere, dice l’Eterno; non ti sgomentare, o Israele; poiché, ecco, io ti salverò dal lontano paese, salverò la tua progenie dalla terra della sua cattività; Giacobbe ritornerà, sarà in riposo, sarà tranquillo, e nessuno più lo spaventerà.

11 Poiché io son teco, dice l’Eterno, per salvarti; io annienterò tutte le nazioni fra le quali t’ho disperso, ma non annienterò te; però, ti castigherò con giusta misura, e non ti lascerò del tutto impunito.

12 Così parla l’Eterno: La tua ferita è incurabile, la tua piaga è grave.

13 Nessuno prende in mano la tua causa per fasciar la tua piaga; tu non hai medicamenti atti a guarirla.

14 Tutti i tuoi amanti t’hanno dimenticata, non si curano più di te; poiché io t’ho percossa come si percuote un nemico, t’ho inflitto la correzione d’un uomo crudele, per la grandezza della tua iniquità, perché i tuoi peccati sono andati aumentando.

15 Perché gridi a causa della tua ferita? Il tuo dolore è insanabile. Io ti ho fatto queste cose per la grandezza della tua iniquità, perché i tuoi peccati sono andati aumentando.

16 Nondimeno, tutti quelli che ti divorano saran divorati, tutti i tuoi nemici, tutti quanti, andranno in cattività; quelli che ti spogliano saranno spogliati, quelli che ti saccheggiano li abbandonerò al saccheggio.

17 Ma io medicherò le tue ferite, ti guarirò delle tue piaghe, dice l’Eterno, poiché ti chiaman "la scacciata," "la Sion di cui nessuno si cura".

18 Così parla l’Eterno: Ecco, io traggo dalla cattività le tende di Giacobbe, ed ho pietà delle sue dimore; e città saranno riedificate sulle loro rovine, e i palazzi saranno abitati come di consueto.

19 E ne usciranno azioni di grazie, voci di gente festeggiante. Io li moltiplicherò e non saranno più ridotti a pochi; li renderò onorati e non saran più avviliti.

20 I suoi figliuoli saranno come furono un tempo, la sua raunanza sarà stabilita dinanzi a me, e io punirò tutti i loro oppressori.

21 Il loro principe sarà uno d’essi, e chi li signoreggerà uscirà di mezzo a loro; io lo farò avvicinare, ed egli verrà a me; poiché chi disporrebbe il suo cuore ad accostarsi a me? dice l’Eterno.

22 Voi sarete mio popolo, e io sarò vostro Dio.

23 Ecco la tempesta dell’Eterno; il furore scoppia; la tempesta imperversa; scroscia sul capo degli empi.

24 L’ardente ira dell’Eterno non s’acqueterà, finché non abbia eseguiti, compiuti i disegni del suo cuore; egli ultimi giorni, lo capirete.