1 Geçimsiz kişi kendi çıkarı peşindedir, 2 İyi öğüde hep karşı çıkar.

2 Akılsız kişi bir şey anlamaktan çok 2 Kendi düşüncelerini açmaktan hoşlanır.

3 Kötülüğü aşağılanma, 2 Ayıbı utanç izler.

4 Bilge kişinin ağzından çıkan sözler derin sular gibidir, 2 Bilgelik pınarı da coşkun bir akarsu.

5 Kötüyü kayırmak da, 2 Suçsuzdan adaleti esirgemek de iyi değildir.

6 Akılsızın dudakları çekişmeye yol açar, 2 Ağzı da dayağı davet eder.

7 Akılsızın ağzı kendisini mahveder, 2 Dudakları da canına tuzaktır.

8 Dedikodu tatlı lokma gibidir, 2 İnsanın ta içine işler.

9 İşini savsaklayan kişi 2 Yıkıcıya kardeştir.

10 RABbin adı güçlü kuledir, 2 Ona sığınan doğru kişi için korunaktır.

11 Zengin servetini bir kale, 2 Aşılmaz bir sur sanır.

12 Yürekteki gururu düşüş, 2 Alçakgönüllülüğü ise onur izler.

13 Dinlemeden yanıt vermek 2 Ahmaklık ve utançtır.

14 İnsanın ruhu hastalıkta ona destektir. 2 Ama ezik ruh nasıl dayanabilir?

15 Akıllı kişi bilgiyi satın alır, 2 Bilgenin kulağı da bilgi peşindedir.

16 Armağan, verenin yolunu açar 2 Ve kendisini büyüklerin önüne çıkartır.

17 Duruşmada ilk konuşan haklı görünür, 2 Başkası çıkıp onu sorgulayana dek.

18 Kura çekişmeleri sona erdirir, 2 Güçlü rakipleri uzlaştırır.

19 Gücenmiş kardeş surlu kentten daha zor elde edilir. 2 Çekişme sürgülü kale kapısı gibidir.

20 İnsanın karnı ağzının meyvesiyle, 2 Dudaklarının ürünüyle doyar.

21 Dil ölüme de götürebilir, yaşama da; 2 Konuşmayı seven, dilin meyvesine katlanmak zorundadır.

22 İyi bir eş bulan iyilik bulur 2 Ve RABbin lütfuna erer.

23 Yoksul acınma dilenir, 2 Zenginin yanıtıysa serttir.

24 Yıkıma götüren dostlar vardır, 2 Ama öyle dost var ki, kardeşten yakındır insana. yıkıma gider››.

1 Through desire a man, having separated himself, seeketh and intermeddleth with all wisdom. 2 A fool hath no delight in understanding, but that his heart may discover itself. 3 When the wicked cometh, then cometh also contempt, and with ignominy reproach. 4 The words of a man’s mouth are as deep waters, and the wellspring of wisdom as a flowing brook. 5 It is not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.

6 A fool’s lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes. 7 A fool’s mouth is his destruction, and his lips are the snare of his soul. 8 The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly. 9 He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster. 10 The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe. 11 The rich man’s wealth is his strong city, and as an high wall in his own conceit. 12 Before destruction the heart of man is haughty, and before honour is humility. 13 He that answereth a matter before he heareth it, it is folly and shame unto him. 14 The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear? 15 The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge. 16 A man’s gift maketh room for him, and bringeth him before great men. 17 He that is first in his own cause seemeth just; but his neighbour cometh and searcheth him. 18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty. 19 A brother offended is harder to be won than a strong city: and their contentions are like the bars of a castle. 20 A man’s belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; and with the increase of his lips shall he be filled. 21 Death and life are in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit thereof. 22 Whoso findeth a wife findeth a good thing, and obtaineth favour of the LORD. 23 The poor useth intreaties; but the rich answereth roughly. 24 A man that hath friends must shew himself friendly: and there is a friend that sticketh closer than a brother.