1 Yarınla övünme, 2 Çünkü ne getireceğini bilemezsin.

2 Seni kendi ağzın değil, başkaları övsün, 2 Kendi dudakların değil, yabancı övsün.

3 Taş ağırdır, kum bir yüktür, 2 Ama ahmağın kışkırtması ikisinden de ağırdır.

4 Öfke zalim, hiddet azgındır, 2 Ama kıskançlığa kim dayanabilir?

5 Açık bir azar, 2 Gizli tutulan sevgiden iyidir.

6 Düşmanın öpücükleri aldatıcıdır, 2 Ama dostun seni iyiliğin için yaralar.

7 Tok insanın canı balı bile çekmez, 2 Aç kişiye en acı şey tatlı gelir.

8 Yuvasından uzak kalan kuş nasılsa, 2 Yurdundan uzak kalan insan da öyledir.

9 Güzel koku ve buhur canı ferahlatır, 2 Dostun verdiği öğüt insana tatlı gelir.

10 Kendi dostunu da babanın dostunu da bırakma 2 Ve felakete uğradığın gün kardeşinin evine gitme; 2 Yakın komşun uzaktaki kardeşten yeğdir.

11 Oğlum, bilgece davran ki yüreğim sevinsin, 2 Beni ayıplayana yanıt vereyim.

12 İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır, 2 Bönse öne atılır ve zarar görür.

13 Tanımadığı birine kefil olanın giysisini al; 2 Bir yabancı için yapıyorsa bunu, 2 Giysisini rehin tut.

14 Sabah sabah komşuya verilen gürültülü bir selam 2 Küfür sayılır.

15 Kavgacı kadının dırdırı 2 Yağmurlu günde damlaların dinmeyen sesi gibidir.

16 Böyle bir kadını dizginlemeye kalkmak, 2 Rüzgarı ya da yağı avuçta tutmaya çalışmak gibidir.

17 Demir demiri biler, 2 İnsan da insanı...

18 İncir ağacını budayan meyvesini yer, 2 Efendisine hizmet eden onurlandırılır.

19 Su görüntümüzü nasıl yansıtıyorsa, 2 Yürek de insanın içini yansıtır.

20 Ölüm ve yıkım diyarı insana doymaz, 2 İnsanın gözü de hiç doymaz.

21 Altın ocakta, gümüş potada sınanır, 2 İnsansa aldığı övgüyle sınanır.

22 Ahmağı buğdayla birlikte dibekte tokmakla dövsen bile, 2 Ahmaklığından kurtulmaz.

23 Davarına iyi bak, 2 Sığırlarına dikkat et.

24 Çünkü zenginlik kalıcı değildir 2 Ve taç kuşaktan kuşağa geçmez.

25 Çayır biçilince, yeni çimen çıkınca, 2 Dağlardaki otlar toplanınca,

26 Kuzular seni giydirir, 2 Tekeler tarlanın bedeli olur.

27 Keçilerin sütü yalnız seni değil, 2 Ev halkını, hizmetçilerini de doyurmaya yeter.

1 Boast not thyself of to morrow; for thou knowest not what a day may bring forth. 2 Let another man praise thee, and not thine own mouth; a stranger, and not thine own lips.

3 A stone is heavy, and the sand weighty; but a fool’s wrath is heavier than them both. 4 Wrath is cruel, and anger is outrageous; but who is able to stand before envy?

5 Open rebuke is better than secret love. 6 Faithful are the wounds of a friend; but the kisses of an enemy are deceitful. 7 The full soul loatheth an honeycomb; but to the hungry soul every bitter thing is sweet. 8 As a bird that wandereth from her nest, so is a man that wandereth from his place.

9 Ointment and perfume rejoice the heart: so doth the sweetness of a man’s friend by hearty counsel. 10 Thine own friend, and thy father’s friend, forsake not; neither go into thy brother’s house in the day of thy calamity: for better is a neighbour that is near than a brother far off. 11 My son, be wise, and make my heart glad, that I may answer him that reproacheth me. 12 A prudent man foreseeth the evil, and hideth himself; but the simple pass on, and are punished. 13 Take his garment that is surety for a stranger, and take a pledge of him for a strange woman. 14 He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, it shall be counted a curse to him.

15 A continual dropping in a very rainy day and a contentious woman are alike. 16 Whosoever hideth her hideth the wind, and the ointment of his right hand, which bewrayeth itself. 17 Iron sharpeneth iron; so a man sharpeneth the countenance of his friend. 18 Whoso keepeth the fig tree shall eat the fruit thereof: so he that waiteth on his master shall be honoured. 19 As in water face answereth to face, so the heart of man to man. 20 Hell and destruction are never full; so the eyes of man are never satisfied. 21 As the fining pot for silver, and the furnace for gold; so is a man to his praise. 22 Though thou shouldest bray a fool in a mortar among wheat with a pestle, yet will not his foolishness depart from him.

23 Be thou diligent to know the state of thy flocks, and look well to thy herds. 24 For riches are not for ever: and doth the crown endure to every generation? 25 The hay appeareth, and the tender grass sheweth itself, and herbs of the mountains are gathered. 26 The lambs are for thy clothing, and the goats are the price of the field. 27 And thou shalt have goats’ milk enough for thy food, for the food of thy household, and for the maintenance for thy maidens.