1 Geyik akarsuları nasıl özlerse, 2 Canım da seni öyle özler, ey Tanrı! yazılır.
2 Canım Tanrıya, yaşayan Tanrıya susadı; 2 Ne zaman görmeye gideceğim Tanrının yüzünü?
3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz, 2 Gün boyu, ‹‹Nerede senin Tanrın?›› dedikleri için.
4 Anımsayınca içim içimi yiyor, 2 Nasıl toplulukla birlikte yürür, 2 Tanrının evine kadar alaya öncülük ederdim, 2 Sevinç ve şükran sesleri arasında, 2 Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
5 Neden üzgünsün, ey gönlüm, 2 Neden içim huzursuz? 2 Tanrıya umut bağla, 2 Çünkü Ona yine övgüler sunacağım; 2 O benim kurtarıcım ve Tanrımdır.
6 Gönlüm üzgün, 2 Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım. 2 Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında 2 Çağlayanların gümbürdeyince, 2 Enginler birbirine sesleniyor, 2 Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
8 Gündüz RAB sevgisini gösterir, 2 Gece ilahi söyler, dua ederim 2 Yaşamımın Tanrısına.
9 Kayam olan Tanrıma diyorum ki, 2 ‹‹Neden beni unuttun? 2 Niçin düşmanlarımın baskısı altında 2 Yaslı gezeyim?››
10 Gün boyu hasımlarım: ‹‹Nerede senin Tanrın?›› diyerek 2 Bana sataştıkça, 2 Kemiklerim kırılıyor sanki.
11 Neden üzgünsün, ey gönlüm, 2 Neden içim huzursuz? 2 Tanrı'ya umut bağla, 2 Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; 2 O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
1 Laulunjohtajalle. Korahilaisten virsi. (H42:2)Niin kuin peura janoissaan etsii vesipuroa, niin minä kaipaan sinua, Jumala.
2 (H42:3)Minun sieluni janoaa Jumalaa, elävää Jumalaa. Milloin saan tulla temppeliin, astua Jumalan kasvojen eteen?
4 (H42:5)Tuskassani minä muistelen, miten kuljin temppeliin juhlasaatossa ilon ja kiitoksen kaikuessa, juhlakansan suuressa joukossa.
5 (H42:6)Miksi olet masentunut, sieluni, miksi olet niin levoton? Odota Jumalaa! Vielä saan kiittää häntä, Jumalaani, auttajaani.
6 (H42:7)Kun masennus valtaa mieleni, minä ajattelen sinua täällä Jordanin lähteillä ja Hermonilla, Misearinvuorella.
7 (H42:8)Syvyys huutaa syvyydelle, kun sinun koskesi pauhaavat -- kaikki sinun tyrskysi ja aaltosi ovat vyöryneet ylitseni.
8 (H42:9)Päivällä Herra antaa armonsa vallita, yöllä saan laulaa hänen kiitostaan ja rukoilla elävää Jumalaa.
9 (H42:10)Minä sanon: Jumala, kallioni, miksi olet unohtanut minut? Miksi minun täytyy kulkea surusta synkkänä, kärsiä vihollisen sortoa?
11 (H42:12)Miksi olet masentunut, sieluni, miksi olet niin levoton? Odota Jumalaa! Vielä saan kiittää häntä, Jumalaani, auttajaani.