1 Sur Kentiyle ilgili bildiri: Ey ticaret gemileri, feryat edin! 2 Çünkü Sur Kenti evleriyle, 2 Limanlarıyla birlikte yok oldu. 2 Kittimden size haber geldi.
2 Ey kıyı halkı ve denizcilerin zenginleştirdiği 2 Sayda tüccarları, susun!
3 Şihorun tahılı, Nilin ürünü 2 Denizleri aşar, Sura gelir sağlardı. 2 Ulusların kârı ona akardı.
4 Utan, ey Sayda, ey deniz kıyısındaki kale! 2 Çünkü deniz sana sesleniyor: 2 ‹‹Ne doğum ağrısı çektim, ne de doğurdum. 2 Ne delikanlılar büyüttüm, ne de kızlar.››
5 Surun haberi Mısıra ulaşınca, 2 Yüreği burkulacak insanların.
6 Tarşişe geçin, ey kıyıda oturanlar, 2 Feryat edin.
7 Uzak ülkeleri yurt edinmiş, 2 Eğlenceye düşkün halkınız, 2 Eski, tarihsel kentiniz bu mu?
8 Taçlar giydiren Sura karşı bu işi kim tasarladı? 2 O kent ki, tüccarları prenslerdi, 2 İş adamları dünyanın saygın kişileriydi.
9 Görkeminin sonucu olan gururunu kırmak, 2 Dünyaca ünlü bütün saygın kişilerini alçaltmak için 2 Her Şeye Egemen RAB tasarladı bunu.
10 Kendi topraklarını Nil gibi basıp geç, 2 Ey Tarşiş kızı, artık engel yok.
11 RAB denizin üzerine elini uzatıp ülkeleri titretti, 2 Kenan kalelerinin yıkılmasını buyurdu.
12 ‹‹Eğlencen sona erdi, ey Sayda, erden kız!›› dedi, 2 ‹‹Kirletildin. 2 Kalk, Kittime geç, 2 Orada bile rahat yüzü görmeyeceksin.››
13 Kildan ülkesine bak! 2 O halk yok artık. 2 Asurlular onların ülkesini yabanıl hayvanlara verdi, 2 Kuşatma kuleleri diktiler, saraylarını soydular, 2 Ülkeyi viraneye çevirdiler.
14 Feryat edin, ey ticaret gemileri! 2 Çünkü sığınağınız harap oldu.
15 Bundan sonra Sur Kenti yetmiş yıl, bir kralın ömrü süresince unutulacak. Yetmiş yıl bitince, fahişe için bestelenen türküdeki gibi Sura şöyle denecek:
16 ‹‹Bir lir al, dolaş kenti, 2 Ey sen, unutulmuş fahişe! 2 Güzel çal seni anımsamaları için, 2 Türkü üstüne türkü söyle.››
17 Yetmiş yıl geçince RAB Surla ilgilenecek, ama Sur para için yine fahişeliğe dönecek. Dünyanın bütün krallıklarıyla fahişelik edecek.
18 Kentin ticaretten ve fuhuştan kazandıkları RAB'be adanacak. Bunlar biriktirilmeyecek, hazineye konmayacak. Ticaretten kazandıklarını doyuncaya dek yesinler, güzel güzel giyinsinler diye RAB'bin önünde yaşayanlara verilecek.
1 CARGA de Tiro.
2 Callad, moradores de la isla, mercader de Sidón, que pasando la mar te henchían.
3 Su provisión era de las sementeras que crecen con las muchas aguas del Nilo, de la mies del río. Fué también feria de gentes.
4 Avergüénzate, Sidón, porque la mar, la fortaleza de la mar habló, diciendo: Nunca estuve de parto, ni parí, ni crié mancebos, ni levanté vírgenes.
5 En llegando la fama á Egipto, tendrán dolor de las nuevas de Tiro.
6 Pasaos á Tarsis; aullad, moradores de la isla.
7 ¿No era ésta vuestra ciudad alegre, su antigüedad de muchos días? Sus pies la llevarán á peregrinar lejos.
8 ¿Quién decretó esto sobre Tiro la coronada, cuyos negociantes eran príncipes, cuyos mercaderes eran los nobles de la tierra?
9 Jehová de los ejércitos lo decretó, para envilecer la soberbia de toda gloria; y para abatir todos los ilustres de la tierra.
10 Pasa cual río de tu tierra, oh hija de Tarsis; porque no tendrás ya más fortaleza.
11 Extendió su mano sobre la mar, hizo temblar los reinos: Jehová mandó sobre Canaán que sus fuerzas sean debilitadas.
12 Y dijo: No te alegrarás más, oh tú, oprimida virgen hija de Sidón. Levántate para pasar á Chîttim; y aun allí no tendrás reposo.
13 Mira la tierra de los Caldeos; este pueblo no era; Assur la fundó para los que habitaban en el desierto: levantaron sus fortalezas, edificaron sus palacios; él la convirtió en ruinas.
14 Aullad, naves de Tarsis; porque destruída es vuestra fortaleza.
15 Y acontecerá en aquel día, que Tiro será puesta en olvido por setenta años, como días de un rey. Después de los setenta años, cantará Tiro canción como de ramera.
16 Toma arpa, y rodea la ciudad, oh ramera olvidada: haz buena melodía, reitera la canción, porque tornes en memoria.
17 Y acontecerá, que al fin de los setenta años visitará Jehová á Tiro: y tornaráse á su ganancia, y otra vez fornicará con todos los reinos de la tierra sobre la haz de la tierra.
18 Mas su negociación y su ganancia será consagrada á Jehová: no se guardará ni se atesorará, porque su negociación será para los que estuvieren delante de Jehová, para que coman hasta hartarse, y vistan honradamente.