1 ‹‹Dinle, ey Yakup soyu! 2 İsrail adıyla anılan, Yahuda soyundan gelen, 2 RABbin adıyla ant içen sizler, 2 İsrailin Tanrısına yakarır, 2 Ama bunu doğrulukla, içtenlikle yapmazsınız.

2 Kutsal kentli olduğunuzu, 2 İsrailin Tanrısına dayandığınızı ileri sürersiniz. 2 Onun adı Her Şeye Egemen RABdir.

3 Olup bitenleri çok önceden bildirdim, 2 Ağzımı açıp duyurdum. 2 Ansızın yaptım ve gerçekleştiler.

4 İnatçı olduğunuzu, 2 Tunç alınlı, demir boyunlu olduğunuzu bildiğim için

5 Bunları size çok önceden bildirdim, 2 Olmadan önce duyurdum. 2 Yoksa, ‹Bunları yapan putlarımızdır, 2 Olmalarını buyuran 2 Oyma ve dökme putlarımızdır› derdiniz.

6 Bunları duydunuz, hepsini inceleyin. 2 Peki, kabul etmeyecek misiniz? 2 Şimdiden size yeni şeyler, 2 Bilmediğiniz gizli şeyler açıklayacağım.

7 Bunlar şimdi yaratılıyor, 2 Geçmişte değil; 2 Bugüne kadar duymadınız, 2 Yoksa, ‹Bunları biliyorduk› derdiniz.

8 Ne duydunuz, ne de anladınız, 2 Öteden beri kulaklarınız tıkalı. 2 Ne denli hain olduğunuzu biliyorum, 2 Doğuştan isyankâr olduğunuz biliniyor.

9 Adım uğruna öfkemi geciktiriyorum. 2 Ünümden ötürü kendimi tutuyorum, 2 Yoksa sizi yok ederdim.

10 Bakın, gümüşü arıtır gibi olmasa da sizleri arıttım, 2 Sıkıntı ocağında denedim.

11 Bunu kendim için, evet, kendim için yapıyorum. 2 Adımı bayağılaştırmanızı nasıl hoş görebilirim? 2 Bana ait olan onuru başkasına vermem.››

12 ‹‹Ey Yakup soyu, çağırdığım İsrail, beni dinle: 2 Ben Oyum; ilk Benim, son da Benim.

13 Yeryüzünün temelini elimle attım, 2 Gökleri sağ elim gerdi. 2 Onları çağırdığımda 2 Birlikte önümde dikilirler.

14 ‹‹Toplanıp dinleyin hepiniz: 2 Putlardan hangisi bunları önceden bildirebildi? 2 RABbin sevdiği kişi 2 Onun Babile karşı tasarladığını yerine getirecek. 2 Gücünü Kildanilere karşı kullanacak.

15 Ben, evet, ben söyledim, onu ben çağırdım, 2 Onu getirdim, görevini başaracak.

16 ‹‹Yaklaşın bana, dinleyin söyleyeceklerimi: 2 Başlangıçtan beri açıkça konuştum, 2 O zamandan bu yana oradayım.›› 2 Egemen RAB şimdi beni ve Ruhunu gönderiyor.

17 Sizleri kurtaran İsrailin Kutsalı RAB diyor ki, 2 ‹‹Yararlı olanı size öğreten, 2 Gitmeniz gereken yolda sizi yürüten 2 Tanrınız RAB benim.

18 ‹‹Keşke buyruklarıma dikkat etseydiniz! 2 O zaman esenliğiniz ırmak gibi, 2 Doğruluğunuz denizin dalgaları gibi olurdu.

19 Soyunuz kum gibi, 2 Torunlarınız kum taneleri gibi olurdu. 2 Adları ne unutulur, 2 Ne de huzurumdan yok olurdu.››

20 Babilden çıkın, Kildanilerden kaçın, 2 Sevinç çığlıklarıyla ilan edin bunu, 2 Haberini duyurun, dünyanın dört bucağına yayın. 2 ‹‹RAB, kulu Yakupun soyunu kurtardı›› deyin.

21 Onları çöllerden geçirirken susuzluk çekmediler, 2 Onlar için sular akıttı kayadan, 2 Kayayı yardı, sular fışkırdı.

22 ‹‹Kötülere esenlik yoktur›› diyor RAB.

1 OID esto, casa de Jacob, que os llamáis del nombre de Israel, los que salieron de las aguas de Judá, los que juran en el nombre de Jehová, y hacen memoria del Dios de Israel, mas no en verdad ni en justicia:

2 Porque de la santa ciudad se nombran, y en el Dios de Israel confían: su nombre, Jehová de los ejércitos.

3 Lo que pasó, ya antes lo dije; y de mi boca salió; publiquélo, hícelo presto, y vino á ser.

4 Porque conozco que eres duro, y nervio de hierro tu cerviz, y tu frente de metal,

5 Díjetelo ya días há; antes que viniese te lo enseñé, porque no dijeses: Mi ídolo lo hizo, mis estatuas de escultura y de fundición mandaron estas cosas.

6 Oístelo, vístelo todo; ¿y no lo anunciaréis vosotros? Ahora pues te he hecho oir nuevas y ocultas cosas que tú no sabías.

7 Ahora han sido criadas, no en días pasados; ni antes de este día las habías oído, porque no digas: He aquí que yo lo sabía.

8 Sí, nunca lo habías oído, ni nunca lo habías conocido; ciertamente no se abrió antes tu oreja; porque sabía que desleal habías de desobedecer, por tanto te llamé rebelde desde el vientre.

9 Por amor de mi nombre dilataré mi furor, y para alabanza mía te daré largas, para no talarte.

10 He aquí te he purificado, y no como á plata; hete escogido en horno de aflicción.

11 Por mí, por amor de mí lo haré, para que no sea amancillado mi nombre, y mi honra no la daré á otro.

12 Oyeme, Jacob, y tú, Israel, llamado de mí: Yo mismo, yo el primero, yo también el postrero.

13 Mi mano fundó también la tierra, y mi mano derecha midió los cielo con el palmo; en llamándolos yo, parecieron juntamente.

14 Juntaos todos vosotros, y oid. ¿Quién hay entre ellos que anuncie estas cosas? Jehová lo amó, el cual ejecutará su voluntad en Babilonia, y su brazo en los Caldeos.

15 Yo, yo hablé, y le llamé, y le traje; por tanto será prosperado su camino.

16 Allegaos á mí, oid esto; desde el principio no hablé en escondido; desde que la cosa se hizo, estuve allí: y ahora el Señor Jehová me envió, y su espíritu.

17 Así ha dicho Jehová, Redentor tuyo, el Santo de Israel: Yo Jehová Dios tuyo, que te enseña provechosamente, que te encamina por el camino que andas.

18 Ojalá miraras tú á mis mandamientos! fuera entonces tu paz como un río, y tu justicia como las ondas de la mar.

19 Fuera como la arena tu simiente, y los renuevos de tus entrañas como las pedrezuelas de ella; nunca su nombre fuera cortado, ni raído de mi presencia.

20 Salid de Babilonia, huid de entre los Caldeos; dad nuevas de esto con voz de alegría, publicadlo, llevadlo hasta lo postrero de la tierra: decid: Redimió Jehová á Jacob su siervo.

21 Y no tuvieron sed cuando los llevó por los desiertos; hízoles correr agua de la piedra: cortó la peña, y corrieron aguas.

22 No hay paz para los malos, dijo Jehová.