1 And Eliphaz the Temanite made answer and said,
2 Will a wise man make answer with knowledge of no value, or will he give birth to the east wind?
3 Will he make arguments with words in which is no profit, and with sayings which have no value?
4 Truly, you make the fear of God without effect, so that the time of quiet worship before God is made less by your outcry.
5 For your mouth is guided by your sin, and you have taken the tongue of the false for yourself.
6 It is by your mouth, even yours, that you are judged to be in the wrong, and not by me; and your lips give witness against you.
7 Were you the first man to come into the world? or did you come into being before the hills?
8 Were you present at the secret meeting of God? and have you taken all wisdom for yourself?
9 What knowledge have you which we have not? is there anything in your mind which is not in ours?
10 With us are men who are grey-haired and full of years, much older than your father.
11 Are the comforts of God not enough for you, and the gentle word which was said to you?
12 Why is your heart uncontrolled, and why are your eyes lifted up;
13 So that you are turning your spirit against God, and letting such words go out of your mouth?
14 What is man, that he may be clean? and how may the son of woman be upright?
15 Truly, he puts no faith in his holy ones, and the heavens are not clean in his eyes;
16 How much less one who is disgusting and unclean, a man who takes in evil like water!
17 Take note and give ear to my words; and I will say what I have seen:
18 (The things which wise men have got from their fathers, and have not kept secret from us;
19 For only to them was the land given, and no strange people were among them:)
20 The evil man is in pain all his days, and the number of the years stored up for the cruel is small.
21 A sound of fear is in his ears; in time of peace destruction will come on him:
22 He has no hope of coming safe out of the dark, and his fate will be the sword;
23 He is wandering about in search of bread, saying, Where is it? and he is certain that the day of trouble is ready for him:
24 He is greatly in fear of the dark day, trouble and pain overcome him:
25 Because his hand is stretched out against God, and his heart is lifted up against the Ruler of all,
26 Running against him like a man of war, covered by his thick breastplate; even like a king ready for the fight,
27 Because his face is covered with fat, and his body has become thick;
28 And he has made his resting-place in the towns which have been pulled down, in houses where no man had a right to be, whose fate was to become masses of broken walls.
29 He does not get wealth for himself, and is unable to keep what he has got; the heads of his grain are not bent down to the earth.
30 He does not come out of the dark; his branches are burned by the flame, and the wind takes away his bud.
31 Let him not put his hope in what is false, falling into error: for he will get deceit as his reward.
32 His branch is cut off before its time, and his leaf is no longer green.
33 He is like a vine whose grapes do not come to full growth, or an olive-tree dropping its flowers.
34 For the band of the evil-doers gives no fruit, and the tents of those who give wrong decisions for reward are burned with fire.
35 Evil has made them with child, and they give birth to trouble; and the fruit of their body is shame for themselves.
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, 2 Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
3 Boş sözlerle tartışır, 2 Yararsız söylevler verir mi?
4 Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, 2 Tanrının huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
5 Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, 2 Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
6 Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, 2 Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
7 ‹‹İlk doğan insan sen misin? 2 Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
8 Tanrının sırrını mı dinledin de, 2 Yalnız kendini bilge görüyorsun?
9 Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? 2 Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
10 Bizde ak saçlı da yaşlı da var, 2 Babandan bile yaşlı.
11 Az mı geliyor Tanrının avutması sana, 2 Söylediği yumuşak sözler?
12 Niçin yüreğin seni sürüklüyor, 2 Gözlerin parıldıyor,
13 Tanrıya öfkeni gösteriyorsun, 2 Ağzından böyle sözler dökülüyor?
14 ‹‹İnsan gerçekten temiz olabilir mi? 2 Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
15 Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, 2 Gökler bile Onun gözünde temiz değilse,
16 Haksızlığı su gibi içen 2 İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
17 ‹‹Dinle beni, sana açıklayayım, 2 Gördüğümü anlatayım,
18 Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, 2 Gizlemediği gerçekleri;
19 O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, 2 Aralarına henüz yabancı girmemişti.
20 Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, 2 Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
21 Dehşet sesleri kulağından eksilmez, 2 Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
22 Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, 2 Kılıç onu gözler.
23 ‹Nerede?› diyerek ekmek ardınca dolaşır, 2 Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
24 Acı ve sıkıntı onu yıldırır, 2 Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
25 Çünkü Tanrıya el kaldırmış, 2 Her Şeye Gücü Yetene meydan okumuş,
26 Kalın, yumrulu kalkanıyla 2 Ona inatla saldırmıştı.
27 ‹‹Yüzü semirdiği, 2 Göbeği yağ bağladığı halde,
28 Yıkılmış kentlerde, 2 Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
29 Zengin olmayacak, serveti tükenecek, 2 Malları ülkeye yayılmayacaktır.
30 Karanlıktan kaçamayacak, 2 Filizlerini alev kurutacak, 2 Tanrının ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
31 Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, 2 Çünkü ödülü boşluk olacaktır.
32 Gününden önce işi tamamlanacak, 2 Dalı yeşermeyecektir.
33 Asma gibi koruğunu dökecek, 2 Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
34 Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, 2 Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
35 Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, 2 İçleri yalan doludur.››