1 My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.

2 Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.

3 Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.

4 You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.

5 As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.

6 He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.

7 My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.

8 The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.

9 Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.

10 But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.

11 My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.

12 They are changing night into day; they say, The light is near the dark.

13 If I am waiting for the underworld as my house, if I have made my bed in the dark;

14 If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;

15 Where then is my hope? and who will see my desire?

16 Will they go down with me into the underworld? Will we go down together into the dust?

1 ‹‹Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, 2 Mezar gözlüyor beni.

2 Çevremi alaycılar kuşatmış, 2 Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

3 ‹‹Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, 2 Başka kim var bana güvence verecek?

4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, 2 Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

5 Para için dostlarını satan adamın 2 Çocuklarının gözünün feri söner.

6 ‹‹Tanrı beni insanların diline düşürdü, 2 Yüzüme tükürmekteler.

7 Kederden gözümün feri söndü, 2 Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

8 Dürüst insanlar buna şaşıyor, 2 Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

9 Doğrular kendi yolunu tutuyor, 2 Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

10 ‹‹Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! 2 Aranızda bir bilge bulamayacağım.

11 Günlerim geçti, tasarılarım, 2 Dileklerim suya düştü.

12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, 2 Karanlığa ‹Işık yakındır› diyorlar.

13 Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, 2 Yatağımı karanlığa seriyorsam,

14 Çukura ‹Babam›, 2 Kurda ‹Annem, kızkardeşim› diyorsam,

15 Umudum nerede? 2 Kim benim için umut görebilir?

16 Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? 2 Toprağa birlikte mi gireceğiz?››