1 Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?

2 Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.

3 Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.

4 Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.

5 Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.

6 Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;

7 Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.

8 Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;

9 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;

10 Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;

11 Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.

12 Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.

13 Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.

14 Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in de middag.

15 Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.

16 Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.

17 Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.

18 Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.

19 In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.

20 In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.

21 Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.

22 Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.

23 Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.

24 En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.

25 Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.

26 Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.

27 Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.

1 Взывай, если есть отвечающий тебе. И к кому из святых обратишься ты?

2 Так, глупца убивает гневливость, и несмысленного губит раздражительность.

3 Видел я, как глупец укореняется, и тотчас проклял дом его.

4 Дети его далеки от счастья, их будут бить у ворот, и не будет заступника.

5 Жатву его съест голодный и из–за терна возьмет ее, и жаждущие поглотят имущество его.

6 Так, не из праха выходит горе, и не из земли вырастает беда;

7 но человек рождается на страдание, [как] искры, чтобы устремляться вверх.

8 Но я к Богу обратился бы, предал бы дело мое Богу,

9 Который творит дела великие и неисследимые, чудные без числа,

10 дает дождь на лице земли и посылает воды на лице полей;

11 униженных поставляет на высоту, и сетующие возносятся во спасение.

12 Он разрушает замыслы коварных, и руки их не довершают предприятия.

13 Он уловляет мудрецов их же лукавством, и совет хитрых становится тщетным:

14 днем они встречают тьму и в полдень ходят ощупью, как ночью.

15 Он спасает бедного от меча, от уст их и от руки сильного.

16 И есть несчастному надежда, и неправда затворяет уста свои.

17 Блажен человек, которого вразумляет Бог, и потому наказания Вседержителева не отвергай,

18 ибо Он причиняет раны и Сам обвязывает их; Он поражает, и Его же руки врачуют.

19 В шести бедах спасет тебя, и в седьмой не коснется тебя зло.

20 Во время голода избавит тебя от смерти, и на войне – от руки меча.

21 От бича языка укроешь себя и не убоишься опустошения, когда оно придет.

22 Опустошению и голоду посмеешься и зверей земли не убоишься,

23 ибо с камнями полевыми у тебя союз, и звери полевые в мире с тобою.

24 И узнаешь, что шатер твой в безопасности, и будешь смотреть за домом твоим, и не согрешишь.

25 И увидишь, что семя твое многочисленно, и отрасли твои, как трава на земле.

26 Войдешь во гроб в зрелости, как укладываются снопы пшеницы в свое время.

27 Вот, что мы дознали; так оно и есть: выслушай это и заметь для себя.