1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth.

2 O God! hoor mijn geschrei, merk op mijn gebed.

3 Van het einde des lands roep ik tot U als mijn hart overstelpt is; leid mij op een rotssteen, die mij te hoog zou zijn.

4 Want Gij zijt mij een Toevlucht geweest, een sterke Toren voor den vijand.

5 Ik zal in Uw hut verkeren in eeuwigheden; ik zal mijn toevlucht nemen in het verborgene Uwer vleugelen. Sela.

6 Want Gij, o God! hebt gehoord naar mijn geloften; Gij hebt mij gegeven de erfenis dergenen, die Uw Naam vrezen.

7 Gij zult dagen tot des konings dagen toedoen; zijn jaren zullen zijn als van geslacht tot geslacht;

8 Hij zal eeuwiglijk voor Gods aangezicht zitten; bereid goedertierenheid en waarheid, dat zij hem behoeden. [ (Psalms 61:9) Zo zal ik Uw Naam psalmzingen in eeuwigheid; opdat ik mijn geloften betale, dag bij dag. ]

1 Ao mestre de canto. Com instrumentos de corda. De Davi. Ouvi, ó Deus, o meu clamor, atendei à minha oração.

2 Dos confins da terra clamo a vós, quando me desfalece o coração.

3 Haveis de me elevar sobre um rochedo e me dar descanso, porque vós sois o meu refúgio, uma torre forte contra o inimigo.

4 Habite eu sempre em vosso tabernáculo, e me abrigue à sombra de vossas asas!

5 Pois vós, ó meu Deus, ouvistes os meus votos, destes-me a recompensa dos que temem vosso nome.

6 Acrescentai dias aos dias do rei, que seus anos atinjam muitas gerações.

7 Reine ele na presença de Deus eternamente, dai-lhe por salvaguarda vossa graça e fidelidade.

8 Assim, cantarei sempre o vosso nome e cumprirei todos os dias os meus votos.