1 Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
2 Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
3 Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
4 Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
5 Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
6 Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
7 Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
8 Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
9 Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
10 Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
11 Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedende pot en ruimen ketel.
12 Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
13 In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
14 De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
15 Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
16 Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
17 Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
18 Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
19 De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
20 De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
21 Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
22 Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
23 Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
24 Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
25 Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
26
27
28
29
30
31
32
33
34
1 "Can you draw out Leviathan with a fish hook,
or press down his tongue with a cord?
2 Can you put a rope into his nose,
or pierce his jaw through with a hook?
3 Will he make many petitions to you,
or will he speak soft words to you?
4 Will he make a covenant with you,
that you should take him for a servant forever?
5 Will you play with him as with a bird?
Or will you bind him for your girls?
6 Will traders barter for him?
Will they part him among the merchants?
7 Can you fill his skin with barbed irons,
or his head with fish spears?
8 Lay your hand on him.
Remember the battle, and do so no more.
9 Behold, the hope of him is in vain.
Won’t one be cast down even at the sight of him?
10 None is so fierce that he dare stir him up.
Who then is he who can stand before me?
11 Who has first given to me, that I should repay him?
Everything under the heavens is mine.
12 "I will not keep silence concerning his limbs,
nor his mighty strength, nor his goodly frame.
13 Who can strip off his outer garment?
Who will come within his jaws?
14 Who can open the doors of his face?
Around his teeth is terror.
15 Strong scales are his pride,
shut up together with a close seal.
16 One is so near to another,
that no air can come between them.
17 They are joined to one another.
They stick together, so that they can’t be pulled apart.
18 His sneezing flashes out light.
His eyes are like the eyelids of the morning.
19 Out of his mouth go burning torches.
Sparks of fire leap out.
20 Out of his nostrils a smoke goes,
as of a boiling pot over a fire of reeds.
21 His breath kindles coals.
A flame goes out of his mouth.
22 There is strength in his neck.
Terror dances before him.
23 The flakes of his flesh are joined together.
They are firm on him.
They can’t be moved.
24 His heart is as firm as a stone,
yes, firm as the lower millstone.
25 When he raises himself up, the mighty are afraid.
They retreat before his thrashing.
26 If one attacks him with the sword, it can’t prevail;
nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.
27 He counts iron as straw,
and bronze as rotten wood.
28 The arrow can’t make him flee.
Sling stones are like chaff to him.
29 Clubs are counted as stubble.
He laughs at the rushing of the javelin.
30 His undersides are like sharp potsherds,
leaving a trail in the mud like a threshing sledge.
31 He makes the deep to boil like a pot.
He makes the sea like a pot of ointment.
32 He makes a path shine after him.
One would think the deep had white hair.
33 On earth there is not his equal,
that is made without fear.
34 He sees everything that is high.
He is king over all the sons of pride."