1 Elihu parolis plue, kaj diris:

2 Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

3 Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

4 Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

5 Ĉar Ijob diris:Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

6 En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

7 Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

8 Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

9 Ĉar li diras:Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

10 Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

11 Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

12 Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

13 Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

14 Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

15 Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

16 Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

17 Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

18 Ĉu oni povas diris al reĝo:Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj:Malpiulo?

19 Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

20 Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

21 Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

22 Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

23 Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

24 Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

25 Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

26 Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

27 Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

28 Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

29 Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

30 Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

31 Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

32 Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

33 Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

34 Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

35 Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

36 Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

37 Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.

1 Elihu a luat din nou cuvîntul, şi a zis:

2 ,Ascultaţi, înţelepţilor, cuvintele mele! Luaţi aminte la mine, pricepuţilor!

3 Căci urechea deosebeşte cuvintele, cum gustă cerul gurii bucatele.`

4 Să alegem ce este drept, să vedem între noi ce este bun.

5 Iov a zis: ,Sînt nevinovat Şi Dumnezeu nu vrea să-mi dea dreptate;

6 am dreptate şi trec drept mincinos; rana mea este jalnică, şi sînt fără păcat.`

7 Este vreun om ca Iov, care să bea batjocura ca apa,

8 care să umble în tovărăşia celor ce fac rău, care să meargă mînă în mînă cu cei nelegiuiţi?

9 Căci el a zis: ,Nu -i foloseşte nimic omului să-şi pună plăcerea în Dumnezeu.`

10 Ascultaţi-mă dar, oameni pricepuţi! Departe de Dumnezeu nedreptatea, departe de Cel Atotputernic fărădelegea!

11 El dă omului după faptele lui, răsplăteşte fiecăruia după căile lui.

12 Nu, negreşit, Dumnezeu nu săvîrşeşte fărădelegea; Cel Atotputernic nu calcă dreptatea.

13 Cine L -a însărcinat să cîrmuiască pămîntul? Cine I -a dat lumea în grija Lui?

14 Dacă nu s'ar gîndi decît la El, dacă Şi-ar lua înapoi duhul şi suflarea,

15 tot ce este carne ar pieri deodată, şi omul s'ar întoarce în ţărînă.

16 Dacă ai pricepere, ascultă lucrul acesta, ia aminte la glasul cuvintelor mele!

17 Oare ar putea să domnească un vrăjmaş al dreptăţii? Şi vei osîndi tu pe Cel drept, pe Cel puternic,

18 care strigă către împăraţi: ,Netrebnicilor!` Şi către domnitori: ,Nelegiuiţilor!`

19 Care nu caută la faţa celor mari, şi nu face deosebire între bogat şi sărac, pentrucă toţi sînt lucrarea mînilor Lui?

20 Într'o clipă, ei îşi pierd viaţa. La miezul nopţii, un popor se clatină şi piere. Cel puternic piere, fără amestecul mînii vreunui om.

21 Căci Dumnezeu vede purtatea tuturor, priveşte paşii fiecăruia.

22 Nu este nici întunerec, nici umbră a morţii, unde să se poată ascunde cei ce fac fărădelegea.

23 Dumnezeu n'are nevoie să privească multă vreme, ca să tragă pe un om la judecată înaintea Lui.

24 El zdrobeşte pe cei mari fără cercetare, şi pune pe alţii în locul lor.

25 Căci El cunoaşte faptele lor: noaptea îi răstoarnă, sînt zdrobiţi.

26 Îi loveşte ca pe nişte nelegiuiţi, în faţa tuturor.

27 Abătîndu-se dela El, şi părăsindtoate căile Lui,

28 ei au făcut să se înalţe la Dumnezeu strigătul săracului. I-au îndreptat luarea aminte la strigătul celui nenorocit.

29 Dacă dă El pace, cine poate s'o turbure? Dacă Îşi ascunde El Faţa, cine poate să -L vadă? La fel se poartă fie cu un popor, fie cu un om,

30 pentru ca nelegiuitul să nu mai stăpînească şi să nu mai fie o cursă pentru popor.

31 Căci a zis el vreodată lui Dumnezeu: ,Am fost pedepsit, nu voi mai păcătui;

32 arată-mi ce nu văd; dacă am făcut nedreptăţi, nu voi mai face?`

33 Oare după părerea ta va face Dumnezeu dreptate? Tu lepezi, tu alegi, şi nu eu; Spune dar ce ştii!

34 Oamenii cu pricepere vor fi de părerea mea, înţeleptul care m'ascultă va gîndi ca mine:

35 ,Iov vorbeşte fără pricepere, şi cuvîntările lui sînt lipsite de judecată.

36 Să fie încercat dar mai departe, fiindcă răspunde ca cei răi!

37 Căci adaugă la greşelile lui păcate noi; bate din palme în mijlocul nostru, îşi înmulţeşte cuvintele împotriva lui Dumnezeu.``