1 La vino estas blasfemanto, ebriiga trinkaĵo estas sovaĝa; Kaj kiu delogiĝas per ili, tiu ne estas prudenta.
2 Minaco de reĝo estas kiel kriego de leono; Kiu lin kolerigas, tiu pekas kontraŭ sia animo.
3 Estas honoro por homo ĉesigi malpacon; Sed ĉiu malsaĝulo estas malpacema.
4 En la malvarma tempo mallaborulo ne plugas; Li petos en aŭtuno, kaj li nenion ricevos.
5 Intenco en la koro de homo estas profunda akvo; Sed homo saĝa ĝin elĉerpos.
6 Multaj homoj proklamas pri sia boneco; Sed kiu trovos homon fidelan?
7 Virtulo iras en sia senpekeco; Feliĉaj estas liaj infanoj post li.
8 Reĝo, kiu sidas sur trono de juĝo, Disventumas per siaj okuloj ĉion malbonan.
9 Kiu povas diri:Mi purigis mian koron, Mi estas libera de mia peko?
10 Neegalaj peziloj, neegalaj mezuroj, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
11 Eĉ knabon oni povas ekkoni laŭ liaj faroj, Ĉu estas pura kaj justa lia konduto.
12 Orelon aŭdantan kaj okulon vidantan: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
13 Ne amu dormon, por ke vi ne malriĉiĝu; Malfermu viajn okulojn, kaj vi satiĝos de pano.
14 Malbona, malbona, diras la aĉetanto; Sed kiam li foriris, tiam li fanfaronas.
15 Oni povas havi oron kaj multe da perloj; Sed buŝo prudenta estas multevalora ilo.
16 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
17 Malhonesta pano estas bongusta por homo; Sed lia buŝo poste estos plena de ŝtonetoj.
18 Intencoj fortikiĝas per konsilo; Kaj militon oni faru prudente.
19 Kiu malkaŝas sekreton, tiu estas kiel kalumnianto; Ne komunikiĝu kun tiu, kiu havas larĝan buŝon.
20 Kiu malbenas sian patron kaj sian patrinon, Ties lumilo estingiĝos meze de profunda mallumo.
21 Heredo, al kiu oni komence tro rapidas, Ne estas benata en sia fino.
22 Ne diru:Mi repagos malbonon; Fidu la Eternulon, kaj Li vin helpos.
23 Neegalaj peziloj estas abomenaĵo por la Eternulo, Kaj malvera pesilo estas ne bona.
24 La irado de homo dependas de la Eternulo; Kiel homo povus kompreni sian vojon?
25 Ĝi estas reto por homo, se li rapidas nomi ion sankta Kaj esploras nur post faro de promeso.
26 Saĝa reĝo dispelas malvirtulojn, Kaj venigas radon sur ilin.
27 La animo de homo estas lumilo de la Eternulo; Ĝi esploras ĉiujn internaĵojn de la korpo.
28 Favorkoreco kaj veremeco hardas reĝon; Kaj per favorkoreco li subtenas sian tronon.
29 Gloro por junuloj estas ilia forto, Kaj ornamo por maljunuloj estas grizeco.
30 Vundoj de batoj devas penetri en malbonulon, Kaj frapoj devas iri profunde en lian korpon.
1 Viinissä on rehentely, oluessa rettelö, päihtyneenä hoippuva on älyä vailla.
2 Kuin leijonan ärjyntä on kuninkaan suuttumus, henkensä vaarantaa, joka hänet vihoittaa.
3 Kunnia sille, joka riitansa sopii, hullu purkaa vihansa julki.
4 Syksyllä laiska ei kynnä -- elopellolta hän palaa tyhjin käsin.
5 Kuin syvä vesi on ihmisen sydän, mutta ymmärtäväinen sen luotaa.
6 Moni kuuluttaa omaa rehellisyyttään, mutta mistä löytyy todella luotettava mies?
7 Vanhurskas se, joka nuhteettomasti elää, onnellisia ovat hänen lapsensakin.
8 Kun kuningas istuu tuomarinistuimellaan, hän pystyy näkemään, mikä on pahaa.
10 Kahtalainen paino, kahtalainen mitta, kumpaakin Herra kammoksuu.
11 Teoista näkee, mitä pojasta tulee, onko hänen elämänsä oikea ja puhdas.
12 Korvat kuulemaan ja silmät näkemään, molemmat on Herra luonut.
13 Älä pitkään nuku, ettet köyhdy, nouse varhain, niin syöt kylliksesi.
15 Olkoon kultaa, olkoon helmiä, aarteista kallein on punnittu puhe.
16 Jos joku vierasta takaa, ota häneltä viitta ja pidä se panttina vierasta varten.
17 Makeaa on petoksella saatu leipä, mutta pian on suussa pelkkiä kiviä.
18 Harkinnalla hankkeet varmistetaan, tarkoin suunnitelmin sotaan mennään.
19 Juorukellolta salaisuus karkaa, suupaltin kanssa älä seurustele.
20 Joka isäänsä ja äitiään kiroaa, sen lamppu sammuu yön pimeään.
21 Omaisuus, jota ahneesti haalitaan, ei lopulta ole siunaukseksi.
23 Kahtalaista punnusta Herra vihaa, väärä vaaka ei hänelle kelpaa.
24 Herra ohjaa ihmisen askelet, kukapa arvaa tiensä suunnan?
25 Älä harkitsematta lupaa pyhää lahjaa -- olet ansassa, jos lupaustasi kadut.
26 Viisas kuningas viskaa joukosta jumalattomat, ajaa puimajyrällä heidän ylitseen.
27 Ihmisen henki on Herran lamppu, se valaisee sydämen perimmät sopet.
28 Laupeus ja uskollisuus ovat kuninkaan turva, niillä hän vahvistaa valtansa.
29 Nuorukaisten ylpeytenä on heidän voimansa, vanhusten kunniana harmaat hapset.
30 Ilkeä loukkaus iskee syvän haavan, viiltää sydämeen saakka.