1 Li konstruis al si domojn en la urbo de David, kaj pretigis lokon por la kesto de Dio, kaj etendis tendon super ĝi.

2 Tiam David diris:Neniu portu la keston de Dio krom la Levidoj; ĉar ilin la Eternulo elektis, por ke ili portu la keston de Dio kaj servu al Li eterne.

3 Kaj David kunvenigis ĉiujn Izraelidojn en Jerusalemon, por porti la keston de la Eternulo sur ĝian lokon, kiun li pretigis por ĝi.

4 Kaj David kunvenigis la idojn de Aaron kaj la Levidojn:

5 el la idoj de Kehat estis:la estro Uriel kaj liaj fratoj, cent dudek;

6 el la idoj de Merari:la estro Asaja kaj liaj fratoj, ducent dudek;

7 el la idoj de Gerŝon:la estro Joel kaj liaj fratoj, cent tridek;

8 el la idoj de Elicafan:la estro Ŝemaja kaj liaj fratoj, ducent;

9 el la idoj de Ĥebron:la estro Eliel kaj liaj fratoj, okdek;

10 el la idoj de Uziel:la estro Aminadab kaj liaj fratoj, cent dek du.

11 Kaj David alvokis la pastrojn Cadok kaj Ebjatar, kaj la Levidojn Uriel, Asaja, Joel, Ŝemaja, Eliel, kaj Aminadab;

12 kaj li diris al ili:Vi, ĉefoj de patrodomoj de la Levidoj, sanktigu vin kaj viajn fratojn, kaj alportu la keston de la Eternulo, Dio de Izrael, sur la lokon, kiun mi pretigis por ĝi;

13 ĉar antaŭe, kiam ne vi tion faris, la Eternulo, nia Dio, frapis nin pro tio, ke ni serĉis Lin ne tiel, kiel oni devas.

14 Kaj sanktigis sin la pastroj kaj la Levidoj, por porti la keston de la Eternulo, Dio de Izrael.

15 Kaj la idoj de Levi ekportis la keston de Dio, kiel ordonis Moseo laŭ la vorto de la Eternulo, sur siaj ŝultroj, per stangoj sur ili.

16 Kaj David diris al la estroj de la Levidoj, ke ili starigu siajn fratojn la kantistojn kun muzikaj instrumentoj, psalteroj, harpoj, kaj laŭtaj cimbaloj, por ke alte aŭdiĝu la sonoj de ĝojo.

17 Kaj la Levidoj starigis Hemanon, filon de Joel, kaj el liaj fratoj Asafon, filon de Bereĥja, kaj el la idoj de Merari, siaj fratoj, Etanon, filon de Kuŝaja;

18 kaj kun ili iliajn duagradajn fratojn:Zeĥarja, Ben, Jaaziel, Ŝemiramot, Jeĥiel, Uni, Eliab, Benaja, Maaseja, Matitja, Eliflehu, Mikneja, Obed-Edom, kaj Jeiel, kiel pordegistojn.

19 La kantistoj Heman, Asaf, kaj Etan estis por ludado sur kupraj cimbaloj;

20 Zeĥarja, Aziel, Ŝemiramot, Jeĥiel, Uni, Eliab, Maaseja, kaj Benaja- sur psalteroj, por sopranuloj;

21 Matitja, Eliflehu, Mikneja, Obed-Edom, Jeiel, kaj Azazja-sur harpoj, por basuloj, por antaŭkanti;

22 Kenanja, la estro de la Levidoj-por aranĝado; li aranĝadis la muzikon, ĉar li estis kompetentulo.

23 Bereĥja kaj Elkana estis pordogardistoj ĉe la kesto;

24 Ŝebanja, Joŝafat, Netanel, Amasaj, Zeĥarja, Benaja, kaj Eliezer, la pastroj, trumpetadis per trumpetoj antaŭ la kesto de Dio; Obed-Edom kaj Jeĥija estis pordogardistoj ĉe la kesto.

25 Tiamaniere iris David kaj la plejaĝuloj de Izrael kaj la milestroj, por transporti kun ĝojo la keston de interligo de la Eternulo el la domo de Obed-Edom.

26 Kaj kiam Dio helpis al la Levidoj, kiuj portis la keston de interligo de la Eternulo, oni oferbuĉis sep bovojn kaj sep ŝafojn.

27 David estis vestita per tuniko el delikata tolo, ankaŭ ĉiuj Levidoj, kiuj portis la keston, la kantistoj, kaj Kenanja, la estro de aranĝado de la ĥoroj; David ankaŭ havis sur si linan efodon.

28 Kaj ĉiuj Izraelidoj akompanis la keston de interligo de la Eternulo, kun ĝojkrioj, kun sonado de korno, kun trumpetoj, laŭtaj cimbaloj, psalteroj, kaj harpoj.

29 Kiam la kesto de interligo de la Eternulo venis al la urbo de David, Miĥal, filino de Saul, rigardis tra la fenestro; kaj kiam ŝi vidis, ke la reĝo David saltas kaj ludas, ŝi ekmalestimis lin en sia koro.

1 И построил он себе домы в городе Давидовом, и приготовил место для ковчега Божия, и устроил для него скинию.

2 Тогда сказал Давид: [никто] не должен носить ковчега Божия, кроме левитов, потому что их избрал Господь на то, чтобы носить ковчег Божий и служить Ему во веки.

3 И собрал Давид всех Израильтян в Иерусалим, чтобы внести ковчег Господень на место его, которое он для него приготовил.

4 И созвал Давид сыновей Аароновых и левитов:

5 из сыновей Каафовых, Уриила начальника и братьев его – сто двадцать [человек];

6 из сыновей Мерариных, Асаию начальника и братьев его – двести двадцать [человек];

7 из сыновей Гирсоновых, Иоиля начальника и братьев его – сто тридцать [человек];

8 из сыновей Елисафановых, Шемаию начальника и братьев его – двести;

9 из сыновей Хевроновых, Елиела начальника и братьев его – восемьдесят;

10 из сыновей Уззииловых, Аминадава начальника и братьев его – сто двенадцать.

11 И призвал Давид священников: Садока и Авиафара, и левитов: Уриила, Асаию, Иоиля, Шемаию, Елиела и Аминадава,

12 и сказал им: вы, начальники родов левитских, освятитесь сами и братья ваши, и принесите ковчег Господа Бога Израилева на [место], [которое] я приготовил для него;

13 ибо как прежде не вы это [делали], то Господь Бог наш поразил нас за то, что мы не взыскали Его, как должно.

14 И освятились священники и левиты для того, чтобы нести ковчег Господа, Бога Израилева.

15 И понесли сыновья левитов ковчег Божий, как заповедал Моисей по слову Господа, на плечах, на шестах.

16 И приказал Давид начальникам левитов поставить братьев своих певцов с музыкальными орудиями, с псалтирями и цитрами и кимвалами, чтобы они громко возвещали глас радования.

17 И поставили левиты Емана, сына Иоилева, и из братьев его, Асафа, сына Верехиина, а из сыновей Мерариных, братьев их, Ефана, сына Кушаии;

18 и с ними братьев их второстепенных: Захарию, Бена, Иаазиила, Шемирамофа, Иехиила, Унния, Елиава, Ванею, Маасея, Маттафию, Елифлеуя, Микнея и Овед–Едома и Иеиела, привратников.

19 Еман, Асаф и Ефан играли громко на медных кимвалах,

20 а Захария, Азиил, Шемирамоф, Иехиил, Унний, Елиав, Маасей и Ванея – на псалтирях, тонким голосом.

21 Маттафия же, Елифлеуй, Микней, Овед–Едом, Иеиел и Азазия – на цитрах, чтобы делать начало.

22 А Хенания, начальник левитов, был учитель пения, потому что был искусен в нем.

23 Верехия и Елкана были придверниками у ковчега.

24 Шевания, Иосафат, Нафанаил, Амасай, Захария, Ванея и Елиезер, священники, трубили трубами пред ковчегом Божиим. Овед–Едом и Иехия [были] придверниками у ковчега.

25 Так Давид и старейшины Израилевы и тысяченачальники пошли перенести ковчег завета Господня из дома Овед–Едомова с веселием.

26 И когда Бог помог левитам, несшим ковчег завета Господня, тогда закололи в жертву семь тельцов и семь овнов.

27 Давид был одет в виссонную одежду, [а также] и все левиты, несшие ковчег, и певцы, и Хенания начальник музыкантов и певцов. На Давиде же был [еще] льняной ефод.

28 Так весь Израиль вносил ковчег завета Господня с восклицанием, при звуке рога и труб и кимвалов, играя на псалтирях и цитрах.

29 Когда ковчег завета Господня входил в город Давидов, Мелхола, дочь Саулова, смотрела в окно и, увидев царя Давида, скачущего и веселящегося, уничижила его в сердце своем.