1 Kaj oni alportis la keston de Dio, kaj metis ĝin interne de la tendo, kiun David starigis por ĝi; kaj oni alportis bruloferojn kaj pacoferojn antaŭ Dion.
2 Kiam David finis la oferadon de la bruloferoj kaj de la pacoferoj, li benis la popolon en la nomo de la Eternulo.
3 Kaj li disdonis al ĉiuj Izraelidoj, kiel al la viroj, tiel ankaŭ al la virinoj, al ĉiu po unu bulo da pano, po unu porcio da viando, kaj po unu peniko da sekvinberoj.
4 Kaj li starigis antaŭ la kesto de la Eternulo el la Levidoj servantojn, por kantadi gloron, dankon, kaj laŭdon al la Eternulo, Dio de Izrael:
5 la ĉefo estis Asaf, la dua estis Zeĥarja, poste Jeiel, Ŝemiramot, Jeĥiel, Matitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom, kaj Jeiel, kun psalteroj kaj harpoj, kaj Asaf sonigadis per cimbaloj;
6 Benaja kaj Jaĥaziel, la pastroj, estis kun trumpetoj ĉiam antaŭ la kesto de interligo de Dio.
7 Tiam, en tiu tago, David la unuan fojon aranĝis dankokanton al la Eternulo per Asaf kaj liaj fratoj:
8 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
9 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
10 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
11 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
12 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris; Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
13 Vi, semo de Izrael, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
14 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
15 Memoru eterne Lian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
16 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
17 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
18 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
19 Kiam vi estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
20 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
21 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn;
22 Dirante:Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
23 Kantu al la Eternulo la tuta tero; Proklamu de tago al tago Lian savon.
24 Rakontu inter la popoloj Lian gloron, Inter ĉiuj gentoj Liajn miraklojn.
25 Ĉar la Eternulo estas granda kaj tre glorinda; Li estas timinda super ĉiuj dioj;
26 Ĉar ĉiuj dioj de la popoloj estas idoloj; Sed la Eternulo kreis la ĉielon.
27 Gloro kaj majesto estas antaŭ Li; Forto kaj beleco estas sur Lia loko.
28 Tributu al la Eternulo, familioj de la popoloj; Tributu al la Eternulo gloron kaj potencon.
29 Tributu al la Eternulo honoron de Lia nomo; Alportu donacon, kaj venu antaŭ Lin; Adorkliniĝu antaŭ la Eternulo en sankta ornamo.
30 Tremu antaŭ Li la tuta tero; Li aranĝis ja la mondon, ke ĝi ne ŝanceliĝu.
31 Ĝoju la ĉielo, kaj estu gaja la tero; Kaj oni diru inter la nacioj:La Eternulo reĝas.
32 Bruu la maro, kaj ĉio, kio ĝin plenigas; Ĝoju la kampo, kaj ĉio, kio estas sur ĝi.
33 Tiam kantu ĉiuj arboj de la arbaro antaŭ la Eternulo, Ĉar Li venas, por juĝi la teron.
34 Laŭdu la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia favorkoreco.
35 Kaj diru:Savu nin, ho Dio de nia savo, Kolektu nin kaj liberigu nin el inter la nacioj, Por ke ni danku Vian sanktan nomon, Por ke ni gloru nin per Via majesto.
36 Benata estu la Eternulo, Dio de Izrael, De eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diris:Amen! kaj gloro al la Eternulo!
37 Kaj li restigis tie antaŭ la kesto de interligo de la Eternulo Asafon kaj liajn fratojn, por servadi antaŭ la kesto konstante, laŭ la ordo de ĉiu tago;
38 kaj Obed-Edomon kaj liajn fratojn, sesdek ok; Obed-Edom, filo de Jedutun, kaj Ĥosa, restis kiel pordegistoj;
39 kaj la pastron Cadok kaj liajn fratojn, la pastrojn, antaŭ la loĝejo de la Eternulo sur la altaĵo en Gibeon,
40 por ke ili alportadu bruloferojn al la Eternulo sur la altaro de bruloferoj konstante, matene kaj vespere, kaj por ĉio, kio estas skribita en la instruo de la Eternulo, kiun Li donis al Izrael.
41 Kaj kun ili estis Heman kaj Jedutun, kaj la aliaj elektitoj, difinitaj laŭnome, por kantadi laŭdon al la Eternulo, ĉar eterna estas Lia favorkoreco;
42 kun ili estis Heman kaj Jedutun, kun trumpetoj kaj cimbaloj kaj aliaj instrumentoj por kantado antaŭ Dio; kaj la filoj de Jedutun estis ĉe la pordego.
43 Kaj la tuta popolo disiris ĉiu en sian domon; kaj David iris returne, por beni sian domon.
1 И принесли ковчег Божий, и поставили его среди скинии, которую устроил для него Давид, и вознесли Богу всесожжения и мирные жертвы.
2 Когда Давид окончил всесожжения и приношение мирных жертв, то благословил народ именем Господа
3 и роздал всем Израильтянам, и мужчинам и женщинам, по одному хлебу и по куску мяса и по кружке вина,
4 и поставил на службу пред ковчегом Господним [некоторых] из левитов, чтобы они славословили, благодарили и превозносили Господа Бога Израилева:
5 Асафа главным, вторым по нем Захарию, Иеиела, Шемирамофа, Иехиила, Маттафию, Елиава, и Ванею, Овед–Едома и Иеиела с псалтирями и цитрами, и Асафа для игры на кимвалах,
6 а Ванею и Озиила, священников, [чтобы] постоянно [трубили] пред ковчегом завета Божия.
7 В этот день Давид в первый раз дал псалом для славословия Господу чрез Асафа и братьев его:
8 славьте Господа, провозглашайте имя Его; возвещайте в народах дела Его;
9 пойте Ему, бряцайте Ему; поведайте о всех чудесах Его;
10 хвалитесь именем Его святым; да веселится сердце ищущих Господа;
11 взыщите Господа и силы Его, ищите непрестанно лица Его;
12 поминайте чудеса, которые Он сотворил, знамения Его и суды уст Его,
13 [вы], семя Израилево, рабы Его, сыны Иакова, избранные Его!
14 Он Господь Бог наш; суды Его по всей земле.
15 Помните вечно завет Его, слово, которое Он заповедал в тысячу родов,
16 то, что завещал Аврааму, и в чем клялся Исааку,
17 и что поставил Иакову в закон и Израилю в завет вечный,
18 говоря: "тебе дам Я землю Ханаанскую, в наследственный удел вам".
19 Они были тогда малочисленны и ничтожны, и пришельцы в ней,
20 и переходили от народа к народу и из одного царства к другому народу;
21 но Он никому не позволил обижать их, и обличал за них царей:
22 "Не прикасайтеся к помазанным Моим, и пророкам Моим не делайте зла".
23 Пойте Господу, вся земля, благовествуйте изо дня в день спасение Его.
24 Возвещайте язычникам славу Его, всем народам чудеса Его,
25 ибо велик Господь и достохвален, страшен паче всех богов.
26 Ибо все боги народов ничто, а Господь небеса сотворил.
27 Слава и величие пред лицем Его, могущество и радость на месте Его.
28 Воздайте Господу, племена народов, воздайте Господу славу и честь,
29 воздайте Господу славу имени Его. Возьмите дар, идите пред лице Его, поклонитесь Господу в благолепии святыни Его.
30 Трепещи пред Ним, вся земля, ибо Он основал вселенную, она не поколеблется.
31 Да веселятся небеса, да торжествует земля, и да скажут в народах: Господь царствует!
32 Да плещет море и что наполняет его, да радуется поле и все, что на нем.
33 Да ликуют вместе все дерева дубравные пред лицем Господа, ибо Он идет судить землю.
34 Славьте Господа, ибо вовек милость Его,
35 и скажите: спаси нас, Боже, Спаситель наш! Собери нас и избавь нас от народов, да славим святое имя Твое и да хвалимся славою Твоею!
36 Благословен Господь Бог Израилев, от века и до века! И сказал весь народ: аминь! аллилуия!
37 Давид оставил там, пред ковчегом завета Господня, Асафа и братьев его, чтоб они служили пред ковчегом постоянно, каждый день,
38 и Овед–Едома и братьев его, шестьдесят восемь [человек]; Овед–Едома, сына Идифунова, и Хосу – привратниками,
39 а Садока священника и братьев его священников пред жилищем Господним, что на высоте в Гаваоне,
40 для возношения всесожжений Господу на жертвеннике всесожжения постоянно, утром и вечером, и для всего, что написано в законе Господа, который Он заповедал Израилю;
41 и с ними Емана и Идифуна и прочих избранных, которые назначены поименно, чтобы славить Господа, ибо навек милость Его.
42 При них Еман и Идифун прославляли Бога, играя на трубах, кимвалах и разных музыкальных орудиях; сыновей же Идифуна [поставил] при вратах.
43 И пошел весь народ, каждый в свой дом; возвратился и Давид, чтобы благословить дом свой.