1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
1 שִׁיר הַמַּעֲלֹות אֶל־יְהוָה בַּצָּרָתָה לִּי קָרָאתִי וַיַּעֲנֵנִי׃
2 יְהוָה הַצִּילָה נַפְשִׁי מִשְּׂפַת־שֶׁקֶר מִלָּשֹׁון רְמִיָּה׃
3 מַה־יִּתֵּן לְךָ וּמַה־יֹּסִיף לָךְ לָשֹׁון רְמִיָּה׃
4 חִצֵּי גִבֹּור שְׁנוּנִים עִם גַּחֲלֵי רְתָמִים׃
5 אֹויָה־לִי כִּי־גַרְתִּי מֶשֶׁךְ כַנְתִּי עִם־אָהֳלֵי קֵדָר׃
6 רַבַּת שָׁכְנָה־לָּהּ נַפְשִׁי עִם שֹׂונֵא שָׁלֹום׃
7 אֲנִישָׁ־לֹום וְכִי אֲדַבֵּר הֵמָּה לַמִּלְחָמָה׃