1 Jobas atsakydamas tarė:

2 "Tikrai žinau, kad taip yra. Bet kaip žmogus gali būti teisus prieš Dievą?

3 Jei jis ginčytųsi su Juo, negalėtų Jam atsakyti nė į vieną iš tūkstančio.

4 Jis išmintingas širdyje ir galingas jėga. Kas, užsikietinęs prieš Jį, turėjo sėkmę?

5 Jis perkelia kalnus nepastebimai, rūstaudamas juos sunaikina.

6 Jis sudrebina žemę ir supurto jos stulpus.

7 Jis įsako saulei, ir ji nepateka, ir žvaigždes užantspauduoja.

8 Jis vienas ištiesė dangus ir žingsniuoja jūros bangomis.

9 Jis padarė Grįžulo ratus, Orioną ir Sietyną bei Pietų skliauto žvaigždynus.

10 Jis padaro didelių, mums nesuvokiamų dalykų ir nesuskaičiuojamų stebuklų.

11 Štai Jis praeina pro mane, bet aš Jo nepastebiu; Jis eina tolyn, o aš Jo nematau.

12 Jei Jis atims, kas sutrukdys Jam ir paklaus: ‘Ką Tu darai?’

13 Jei Dievas nesulaikys savo rūstybės, išdidūs padėjėjai nusilenks prieš Jį.

14 Kaip tad aš galėčiau Jam pasiteisinti ir parinkti tinkamus žodžius?

15 Jei aš ir būčiau teisus, negalėčiau atsakyti Jam, bet turėčiau maldauti savo Teisėją.

16 Jei aš šaukčiausi ir Jis atsakytų man, nepatikėčiau, kad Jis manęs klauso.

17 Jis viesulu palaužia mane ir daugina mano žaizdas be priežasties;

18 Jis neleidžia man atsikvėpti, bet pripildo mane kartybių.

19 Jei kalbėčiau apie jėgą, Jis stiprus! O jei apie teismą, kas paskirs man laiką bylinėtis?

20 Jei teisinčiau save, mano paties žodžiai pasmerktų mane; jei būčiau nekaltas, jie mane kaltintų.

21 Aš esu nekaltas. Bet nebenoriu pažinti savo sielos ir niekinu savo gyvybę.

22 Nėra jokio skirtumo. Todėl sakau: ‘Jis sunaikina kaltą ir nekaltą’.

23 Jei netikėta nelaimė pražudo, Jis juokiasi iš nekaltųjų išmėginimų.

24 Žemė atiduota nedorėliams, Jis uždengia teisėjų veidus. Kas gi visa tai daro, ar ne Jis?

25 Mano dienos greitesnės už pasiuntinį; jos nubėgo, nematę nieko gero.

26 Jos pralėkė kaip greiti laivai, kaip erelis, puoląs grobį.

27 Jei sakyčiau: ‘Aš pamiršiu savo skundą, paliksiu savo sunkumą ir paguosiu save’,

28 tai bijausi visų savo kančių, žinodamas, kad Tu manęs nelaikysi nekaltu.

29 Jei aš esu nedorėlis, tai kam veltui stengtis?

30 Jei nusiprausčiau sniego vandeniu ir kaip niekada švariai nusiplaučiau rankas,

31 Tu vis tiek įstumtum mane į purvą, ir mano rūbai baisėtųsi manimi.

32 Jis nėra žmogus kaip aš, kad Jam galėčiau atsakyti ir abu galėtumėme stoti į teismą.

33 Tarp mūsų nėra tarpininko, kuris galėtų uždėti ant mūsų rankas.

34 O kad Jis patrauktų nuo manęs savo lazdą ir manęs nebegąsdintų.

35 Tada kalbėčiau nebijodamas Jo, bet dabar taip nėra".

1 Eyüp şöyle yanıtladı:

2 ‹‹Biliyorum, gerçekten öyledir, 2 Ama Tanrının önünde insan nasıl haklı çıkabilir?

3 Biri Onunla tartışmak istese, 2 Binde bir bile Ona yanıt veremez.

4 Onun bilgisi derin, gücü eşsizdir, 2 Kim Ona direndi de ayakta kaldı?

5 O dağları yerinden oynatır da, 2 Dağlar farkına varmaz, 2 Öfkeyle altüst eder onları.

6 Dünyayı yerinden oynatır, 2 Direklerini titretir.

7 Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, 2 Yıldızları mühürler.

8 Odur tek başına gökleri geren, 2 Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.

9 Büyük Ayıyı, Oryonu, Ülkeri, 2 Güney takımyıldızlarını yaratan Odur.

10 Anlayamadığımız büyük işler, 2 Sayısız şaşılası işler yapan Odur.

11 İşte, yanımdan geçer, Onu göremem, 2 Geçip gider, farkına bile varmam.

12 Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir? 2 Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?

13 Tanrı öfkesini dizginlemez, 2 Rahavın yardımcıları bile 2 Onun ayağına kapanır. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.

14 ‹‹Nerde kaldı ki, ben Ona yanıt vereyim, 2 Onunla tartışmak için söz bulayım?

15 Haklı olsam da Ona yanıt veremez, 2 Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.

16 Onu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, 2 Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.

17 O beni kasırgayla eziyor, 2 Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.

18 Soluk almama izin vermiyor, 2 Ancak beni acıya doyuruyor.

19 Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! 2 Adalet sorunuysa, kim Onu mahkemeye çağırabilir?

20 Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, 2 Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.

21 ‹‹Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, 2 Yaşamımı hor görüyorum.

22 Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, 2 ‹O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.›

23 Kırbaç ansızın ölüm saçınca, 2 O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.

24 Dünya kötülerin eline verilmiş, 2 Yargıçların gözünü kapayan Odur. 2 O değilse, kimdir?

25 ‹‹Günlerim koşucudan çabuk, 2 İyilik görmeden geçmekte.

26 Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, 2 Avının üstüne süzülen kartal gibi.

27 ‹Acılarımı unutayım, 2 Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim› desem,

28 Bütün dertlerimden yılarım, 2 Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.

29 Madem suçlanacağım, 2 Neden boş yere uğraşayım?

30 Sabun otuyla yıkansam, 2 Ellerimi kül suyuyla temizlesem,

31 Beni yine pisliğe batırırsın, 2 Giysilerim bile benden tiksinir.

32 O benim gibi bir insan değil ki, 2 Ona yanıt vereyim, 2 Birlikte mahkemeye gideyim.

33 Keşke aramızda bir hakem olsa da, 2 Elini ikimizin üstüne koysa!

34 Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, 2 Dehşeti beni yıldırmasın.

35 O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, 2 Ama bu durumda bir şey yapamam.