1 "Pasižadėjau niekada geisdamas nežiūrėti į mergaitę.

2 Kokia yra man Dievo skirta dalia? Ką paveldėsiu iš aukštybių nuo Visagalio?

3 Ar žlugimas neskirtas nedorėliui ir pasmerkimas piktadariui?

4 Jis juk mato visus mano kelius ir skaičiuoja mano žingsnius.

5 Ar aš kada vaikščiojau tuštybėje ir ar mano koja skubėjo į apgaulę?

6 Tegul pasveria mane teisingomis svarstyklėmis ir Dievas žinos mano nekaltumą.

7 Jei mano žingsnis nukrypo nuo kelio, jei mano širdis sekė paskui akis, jei mano rankos nešvarios,

8 tada, ką pasėsiu, tegul naudoja kiti ir mano palikuonys tebūna išrauti su šaknimis.

9 Jei mano širdis geidė moters ir jei tykojau prie savo artimo durų,

10 tai mano žmona tegul mala kitam ir kitas tegul pasilenkia virš jos.

11 Tai begėdiškas nusikaltimas, kuris turi būti baudžiamas teismo;

12 tai ugnis, naikinanti viską, kuri išrautų visas mano gėrybes.

13 Jei aš nepaisiau savo tarno ar tarnaitės teisių, kai jie ginčijosi su manimi,

14 tai ką darysiu, kai Dievas pakils? Ką Jam atsakysiu, kai Jis aplankys mane?

15 Ar ne Tas, kuris padarė mane įsčiose, padarė ir juos? Ar ne vienas sutvėrė mus įsčiose?

16 Ar aš neišpildžiau beturčio noro ir našlės prašymo?

17 Ar aš vienas valgiau ir nedaviau našlaičiui?

18 Nuo savo jaunystės aš auginau jį ir nuo savo gimimo padėdavau našlėms.

19 Ar aš elgetai nedaviau drabužio ir beturčiui kuo apsikloti?

20 Ar jis nelinkėjo man laimės, susišildęs mano avių vilnomis?

21 Jei pakėliau ranką prieš našlaitį, matydamas vartuose man pritariančius,

22 tai tegul mano petys išnyra ir ranka tebūna sulaužyta.

23 Dievo bausmės aš bijojau ir Jo didybės akivaizdoje negalėčiau pakelti.

24 Ar pasitikėjau auksu ir sakiau grynam auksui: ‘Tu mano viltis’?

25 Ar džiaugiausi dideliais turtais, mano rankų sukauptais?

26 Ar man žvelgiant į šviečiančią saulę ir į keliaujantį mėnulį,

27 mano širdis buvo slapta suvedžiota, ar aš bučiavau savo ranką?

28 Tai būtų nusikaltimas, už kurį reikėtų bausti teisme, nes būčiau išsigynęs Dievo, kuris yra aukštybėse.

29 Ar aš džiaugiausi manęs nekenčiančio nelaime ir nesėkme?

30 Aš neleidau savo lūpoms nusidėti, nelinkėjau prakeikimo jo sielai.

31 Mano palapinės vyrai sakė: ‘Ar yra tokių, kurie būtų nepasisotinę jo maistu?’

32 Gatvėje nenakvojo joks ateivis; keleiviui aš atidarydavau duris.

33 Aš nedangsčiau savo nuodėmių kaip Adomas ir neslėpiau savo kalčių;

34 nebijojau minios, artimųjų panieka nebaugino manęs, nesėdėjau savo namuose ir netylėjau.

35 O kad nors kas išklausytų mane! Štai mano parašas. Visagalis teatsako man, mano priešas teparašo knygą.

36 Tikrai ją ant pečių užsidėčiau arba kaip karūną ant savo galvos.

37 Aš skelbčiau Jam apie kiekvieną savo žingsnį, kaip kunigaikštis prie Jo ateičiau.

38 Jei mano žemė šaukia prieš mane ir jos vagos skundžiasi,

39 jei valgiau jos derlių neapmokėjęs ir jos darbininkams apsunkinau gyvenimą,

40 tai kviečių vietoje tegul auga erškėčiai, o miežių vietoje­piktžolės". Taip Jobas baigė savo kalbą.

1 ‹‹Gözlerimle antlaşma yaptım 2 Şehvetle bir kıza bakmamak için.

2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrıdan payı nedir, 2 Yücelerden, Her Şeye Gücü Yetenden mirası ne?

3 Kötüler için felaket, 2 Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, 2 Attığım her adımı saymıyor mu?

5 ‹‹Eğer yalan yolunda yürüdümse, 2 Ayağım hileye seğirttiyse,

6 -Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, 2 Kusursuz olduğumu görsün-

7 Adımım yoldan saptıysa, 2 Yüreğim gözümü izlediyse, 2 Ellerim pisliğe bulaştıysa,

8 Ektiğimi başkaları yesin, 2 Ekinlerim kökünden sökülsün.

9 ‹‹Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, 2 Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, 2 Onunla başka erkekler yatsın.

11 Çünkü bu utanç verici, 2 Yargılanması gereken bir suç olurdu.

12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, 2 Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

13 ‹‹Benimle ters düştüklerinde 2 Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? 2 Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? 2 Rahimde bize biçim veren O değil mi?

16 ‹‹Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, 2 Dul kadının umudunu kırdımsa,

17 Ekmeğimi yalnız yedim, 2 Öksüzle paylaşmadımsa,

18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, 2 Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini 2 Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, 2 O da içinden beni kutsamadıysa,

21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek 2 Öksüze el kaldırdımsa,

22 Kolum omuzumdan düşsün, 2 Kol kemiğim kırılsın.

23 Çünkü Tanrıdan gelecek beladan korkarım, 2 Onun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

24 ‹‹Eğer umudumu altına bağladımsa, 2 Saf altına, ‹Güvencim sensin› dedimse,

25 Servetim çok, 2 Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

26 Işıldayan güneşe, 2 Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

27 İçimden ayartıldımsa, 2 Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, 2 Çünkü yücelerdeki Tanrıyı yadsımış olurdum.

29 ‹‹Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, 2 Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

30 -Kimsenin canına lanet ederek 2 Ağzımın günah işlemesine izin vermedim-

31 Evimdeki insanlar, ‹Eyüpün verdiği etle 2 Karnını doyurmayan var mı?› diye sormadıysa,

32 -Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, 2 Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı-

33 Kalabalıktan çok korktuğum, 2 Boyların aşağılamasından yıldığım, 2 Susup dışarı çıkmadığım için 2 Suçumu bağrımda gizleyip 2 Adem gibi isyanımı örttümse,

35 -‹‹Keşke beni dinleyen biri olsa! 2 İşte savunmamı imzalıyorum, 2 Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! 2 Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, 2 Taç gibi başıma koyardım.

37 Attığım her adımı ona bildirir, 2 Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.-

38 ‹‹Toprağım bana feryat ediyorsa, 2 Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

39 Ürününü para ödemeden yedimse 2 Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

40 Orada buğday yerine diken, 2 Arpa yerine delice bitsin.›› Eyüp'ün konuşması sona erdi.