1 Das ist mir lieb, daß der HERR meine Stimme und mein Flehen hört.
2 Denn er neigte sein Ohr zu mir; darum will ich mein Leben lang ihn anrufen.
3 Stricke des Todes hatten mich umfangen, und Ängste der Hölle hatten mich getroffen; ich kam in Jammer und Not.
4 Aber ich rief an den Namen des HERRN: O HERR, errette mein Seele!
5 Der HERR ist gnädig und gerecht, und unser Gott ist barmherzig.
6 Der HERR behütet die Einfältigen; wenn ich unterliege, so hilft er mir.
7 Sei nun wieder zufrieden, meine Seele; denn der HERR tut dir Gutes.
8 Denn du hast meine Seele aus dem Tode gerissen, meine Augen von den Tränen, meinen Fuß vom Gleiten.
9 Ich werde wandeln vor dem HERRN im Lande der Lebendigen.
10 Ich glaube, darum rede ich; ich werde aber sehr geplagt.
11 Ich sprach in meinem Zagen: Alle Menschen sind Lügner.
12 Wie soll ich dem HERRN vergelten alle seine Wohltat, die er an mir tut?
13 Ich will den Kelch des Heils nehmen und des HERRN Namen predigen.
14 Ich will mein Gelübde dem HERRN bezahlen vor allem seinem Volk.
15 Der Tod seiner Heiligen ist wertgehalten vor dem HERRN.
16 O HERR, ich bin dein Knecht; ich bin dein Knecht, deiner Magd Sohn. Du hast meine Bande zerrissen.
17 Dir will ich Dank opfern und des HERRN Namen predigen.
18 Ich will meine Gelübde dem HERRN bezahlen vor allem seinem Volk,
19 in den Höfen am Hause des HERRN, in dir Jerusalem. Halleluja!
1 Mi amas, ke la Eternulo aŭdas mian voĉon Kaj mian petegon,
2 Ke Li klinis Sian orelon al mi; Kaj en miaj tagoj mi Lin vokos.
3 Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj turmentoj de Ŝeol min trafis; Suferon kaj ĉagrenon mi trovis.
4 Sed la nomon de la Eternulo mi vokis: Ho Eternulo, savu mian animon.
5 Favorkora estas la Eternulo kaj justa, Kaj nia Dio estas kompatema.
6 La Eternulo gardas la simplanimulojn; Mi estis en mizero, kaj Li min savis.
7 Revenu, ho mia animo, al via trankvileco, Ĉar la Eternulo faris al vi bonon.
8 Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Miajn okulojn de larmoj, Miajn piedojn de falpuŝiĝo.
9 Mi irados antaŭ la Eternulo En la lando de la vivo.
10 Kun kredo mi diris: Mi estas tre afliktita.
11 Mi diris en mia konfuziĝo: Ĉu homo mensogas.
12 Kion mi redonu al la Eternulo Por ĉiuj Liaj bonfaroj al mi?
13 Mi levos la pokalon de savo, Kaj mi vokos la nomon de la Eternulo.
14 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo.
15 Grandvalora en la okuloj de la Eternulo Estas la morto de Liaj fideluloj.
16 Ho Eternulo, mi ja estas Via sklavo, Mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; Vi disigis miajn ligilojn.
17 Al Vi mi oferdonos dankan oferon, Kaj la nomon de la Eternulo mi vokos.
18 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo,
19 En la kortoj de la domo de la Eternulo, Interne de vi, ho Jerusalem.