Abraão foi justificado pela fé

1 Que diremos, então, a respeito de Abraão, nosso pai segundo a carne? O que foi que ele conseguiu? 2 Porque, se Abraão foi justificado por obras, tem do que se orgulhar, porém não diante de Deus. 3 Pois o que diz a Escritura? Ela diz: "Abraão creu em Deus, e isso lhe foi atribuído para justiça." 4 Ora, para quem trabalha, o salário não é considerado como favor, mas como dívida. 5 Mas, para quem não trabalha, porém crê naquele que justifica o ímpio, a sua fé lhe é atribuída como justiça. 6 E é assim também que Davi declara ser bem-aventurado aquele a quem Deus atribui justiça, independentemente de obras. 7 Davi disse:

"Bem-aventurados aqueles cujas

transgressões são perdoadas,

e cujos pecados são cobertos;

8 bem-aventurado aquele

a quem o Senhor

jamais atribuir pecado."

9 Esta bem-aventurança vem apenas sobre os circuncisos ou será que ela vem também sobre os incircuncisos? Porque dizemos: "A fé foi atribuída a Abraão para justiça." 10 Como, pois, lhe foi atribuída? Estando ele já circuncidado ou sendo ainda incircunciso? Não foi no regime da circuncisão, mas quando ele ainda não havia sido circuncidado. 11 E Abraão recebeu o sinal da circuncisão como selo da justiça da fé que teve quando ainda não havia sido circuncidado. E isto para que ele viesse a ser o pai de todos os que creem, embora não circuncidados, a fim de que a justiça fosse atribuída também a eles. 12 Ele é também pai da circuncisão, isto é, daqueles que não são apenas circuncisos, mas também andam nas pisadas da fé que teve Abraão, nosso pai, antes de ser circuncidado.

Promessa e fé

13 A promessa de que seria herdeiro do mundo não veio a Abraão ou à sua descendência por meio da lei, e sim por meio da justiça da fé. 14 Pois, se os da lei é que são os herdeiros, anula-se a fé e cancela-se a promessa. 15 Porque a lei suscita a ira; mas onde não há lei, também não há transgressão.

16 Essa é a razão por que provém da fé, para que seja segundo a graça, a fim de que a promessa seja garantida para toda a descendência, não somente à descendência que está no regime da lei, mas também à descendência que tem a fé que Abraão teve — porque Abraão é pai de todos nós, 17 como está escrito: "Eu o constituí por pai de muitas nações" — diante daquele em quem Abraão creu, o Deus que vivifica os mortos e chama à existência as coisas que não existem.

18 Abraão, esperando contra a esperança, creu, para vir a ser pai de muitas nações, segundo lhe havia sido dito: "Assim será a sua descendência." 19 E, sem enfraquecer na fé, levou em conta o seu próprio corpo já amortecido, tendo ele quase cem anos, e a esterilidade do ventre de Sara. 20 Não duvidou, por incredulidade, da promessa de Deus; mas, pela fé, se fortaleceu, dando glória a Deus, 21 estando plenamente convicto de que Deus era poderoso para cumprir o que havia prometido. 22 Assim, também isso lhe foi atribuído para justiça. 23 E as palavras "lhe foi atribuído" foram escritas não somente por causa dele, 24 mas também por nossa causa, visto que a nós igualmente nos será atribuído, a saber, a nós que cremos naquele que ressuscitou dentre os mortos a Jesus, nosso Senhor, 25 o qual foi entregue por causa das nossas transgressões e ressuscitou para a nossa justificação.

1 quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem

2 si enim Abraham ex operibus iustificatus est habet gloriam sed non apud Deum

3 quid enim scriptura dicit credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam

4 ei autem qui operatur merces non inputatur secundum gratiam sed secundum debitum

5 ei vero qui non operatur credenti autem in eum qui iustificat impium reputatur fides eius ad iustitiam

6 sicut et David dicit beatitudinem hominis cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus

7 beati quorum remissae sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata

8 beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum

9 beatitudo ergo haec in circumcisione an etiam in praeputio dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam

10 quomodo ergo reputata est in circumcisione an in praeputio non in circumcisione sed in praeputio

11 et signum accepit circumcisionis signaculum iustitiae fidei quae est in praeputio ut sit pater omnium credentium per praeputium ut reputetur et illis ad iustitiam

12 et sit pater circumcisionis non his tantum qui sunt ex circumcisione sed et his qui sectantur vestigia quae est in praeputio fidei patris nostri Abrahae

13 non enim per legem promissio Abrahae aut semini eius ut heres esset mundi sed per iustitiam fidei

14 si enim qui ex lege heredes sunt exinanita est fides abolita est promissio

15 lex enim iram operatur ubi enim non est lex nec praevaricatio

16 ideo ex fide ut secundum gratiam ut firma sit promissio omni semini non ei qui ex lege est solum sed et ei qui ex fide est Abrahae qui est pater omnium nostrum

17 sicut scriptum est quia patrem multarum gentium posui te ante Deum cui credidit qui vivificat mortuos et vocat quae non sunt tamquam ea quae sunt

18 qui contra spem in spem credidit ut fieret pater multarum gentium secundum quod dictum est sic erit semen tuum

19 et non infirmatus fide consideravit corpus suum emortuum cum fere centum annorum esset et emortuam vulvam Sarrae

20 in repromissione etiam Dei non haesitavit diffidentia sed confortatus est fide dans gloriam Deo

21 plenissime sciens quia quaecumque promisit potens est et facere

22 ideo et reputatum est illi ad iustitiam

23 non est autem scriptum tantum propter ipsum quia reputatum est illi

24 sed et propter nos quibus reputabitur credentibus in eum qui suscitavit Iesum Dominum nostrum a mortuis

25 qui traditus est propter delicta nostra et resurrexit propter iustificationem nostram