Saudação

1 Eu, Paulo, e Silas, e Timóteo escrevemos esta carta aos irmãos da igreja da cidade de Tessalônica, a vocês que estão unidos com Deus, o Pai, e com o Senhor Jesus Cristo.

Que a graça e a paz estejam com vocês!

A fé e a vida dos tessalonicenses

2 Nas nossas orações sempre damos graças a Deus por todos vocês e nunca deixamos de pedir em favor de vocês. 3 Pois lembramos, na presença do nosso Deus e Pai, como vocês puseram em prática a sua fé, como o amor de vocês os fez trabalhar tanto e como é firme a esperança que vocês têm no nosso Senhor Jesus Cristo. 4 Irmãos, sabemos que Deus os ama e os escolheu para serem dele. 5 Pois temos anunciado o evangelho a vocês não somente com palavras, mas também com poder, com o Espírito Santo e com a certeza de que esta mensagem é a verdade. Vocês sabem de que maneira nos comportamos no meio de vocês, para o próprio bem de vocês. 6 E vocês seguiram o nosso exemplo e o exemplo do Senhor Jesus.

Embora tenham sofrido muito, vocês receberam a mensagem com aquela alegria que vem do Espírito Santo. 7 Desse modo vocês se tornaram um exemplo para todos os cristãos das províncias da Macedônia e da Acaia. 8 Pois a mensagem a respeito do Senhor partiu de vocês e se espalhou pela Macedônia e pela Acaia, e as notícias sobre a fé que vocês têm em Deus chegaram a todos os lugares. Portanto, sobre isso não é preciso falarmos mais nada. 9 Todas as pessoas desses lugares falam da nossa visita a vocês e contam como vocês nos receberam bem e como vocês deixaram os ídolos para seguir e servir ao Deus vivo e verdadeiro. 10 Elas contam também como vocês estão esperando que Jesus, o Filho de Deus, a quem Deus ressuscitou, volte do céu, esse Jesus que nos salva do castigo divino que está para vir.

1 Paulus un Silvanus un Timotheus a de Gmeinde in Thessalonich in Gott, däm Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus: Gnade isch mit äich un Friede!

2 Mir danke Gott alliziit fir äich alli un denke a äich in unsam Gebet

3 un denke ohni Undaloß vor Gott, unsam Vada (Babbe), a äira Gschäfft im Glaube un a äiri Arbet in dr Liebe (Lebi) un a äiri Geduld in dr Hoffnig uf unsa Herrn Jesus Chrischtus.

4 Liebe (Lebi) Breda, de Gott leb het, ma(mir) wisse, daß ihr üsgwählt sin;

5 denn unsari Predigt vum Evangeliums kummt zue äich nit ällei im Wort, sundern au in dr Kraft un in däm heilige Geischt un in große Gwißheit. Ihr wißt jo, we ma(mir) uns(us) unda äich vuhalte hän um äich.

6 Un ihr sin unsam Baischpiel gfolgt un däm vum Herrn un hän des Wort ufgnumme in große Vufolgig mit Fräid(Freud) im heilige Geischt,

7 so daß ihr ä Vorbild wore sin fir alli Gläubige in Mazedonie un Achaja.

8 Denn vu äich üs isch des Wort vum Herrn ghärt wore nit ällei in Mazedonie un Achaja, sundern in alle Derfa (Käffa) isch äira Glaube a Gott bekannt wore, so daß ma(mir)`s nit nedig hän, ebis doriba z sage.

9 Denn sie selbscht berichte vu uns(us), was fir ä Igang ma(mir) bi äich gfunde hän un we ihr äich umkehrt hän zue Gott vu d Abgötta, z diene däm lebändige un wahre Gott

10 un z warte uf si Bue vum Himmel, den na(er) uferweckt het vu d Dote, Jesus, der uns(us) vum zuekinftige Zorn (Wuet) rettet.