Saudação

1 Eu, Paulo, e Silas, e Timóteo escrevemos esta carta aos irmãos da igreja da cidade de Tessalônica, irmãos que estão unidos com Deus, o nosso Pai, e com o Senhor Jesus Cristo.

2 Que a graça e a paz de Deus, o nosso Pai, e do Senhor Jesus Cristo estejam com vocês!

O Juízo Final

3 Irmãos, sempre temos de dar graças a Deus por vocês. Para nós é certo fazer isso porque a fé que vocês têm está crescendo cada vez mais, e o amor que vocês têm uns pelos outros está se tornando cada vez maior. 4 É por isso que nas igrejas de Deus falamos com orgulho sobre vocês. Nós temos orgulho de vocês por causa da paciência e da fé que vocês mostram no meio de todas as perseguições e sofrimentos. 5 Esta é uma prova de que Deus é justo na sua maneira de julgar.

Como resultado disso, vocês se tornarão merecedores do seu Reino, pelo qual estão sofrendo. 6 Deus fará o que é justo: ele trará sofrimento para aqueles que fazem com que vocês sofram 7 e dará descanso a vocês e também a nós, que sofremos. Ele fará isso quando o Senhor Jesus vier do céu e aparecer junto com os seus anjos poderosos, 8 no meio de chamas de fogo, para castigar os que rejeitam a Deus e não obedecem ao evangelho do nosso Senhor Jesus. 9 Eles serão castigados com a destruição eterna e ficarão longe da presença do Senhor e do seu glorioso poder. 10 Isso acontecerá naquele dia , o dia em que ele vier para ser louvado por todo o seu povo e para receber homenagens de todos os que creem. Vocês também estarão entre eles, pois creram na mensagem que nós anunciamos.

11 É por isso que sempre oramos por vocês, pedindo que o nosso Deus, que chamou vocês para a nova vida, faça com que sejam merecedores dela. Pedimos também que ele, pelo seu poder, realize todos os desejos que vocês têm de fazer o bem e complete o trabalho que fazem com fé. 12 Assim Jesus, o nosso Senhor, será louvado por causa do comportamento de vocês, e vocês serão elogiados por ele, por meio da graça do nosso Deus e do Senhor Jesus Cristo.

1 Paulus un Silvanus un Timotheus a de Gmeinde in Thessalonich in Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus:

2 Gnade isch mit äich un Friede vu Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus!

3 Mir mehn Gott alliziit fir äich danke, lebi Breda, we sich's kert. Denn äira Glaube wachst arg, un äiri gegesietigi Lebi (Liebe) nimmt zue bi äich alle.

4 Drum rehme ma(mir) uns(us) äich unda d Gmeinde Gottes wägä äira Geduld un äires Glaube in alla Vufolgig un Not, de ihr erdulde,

5 ä Azeiche dfir, daß Gott recht richte wird un ihr wirdigt sin dem Rich Gottes, fir des ihr au liede.

6 Denn s isch Grecht bi Gott, Vufolgig zruck z ge däne, de äich agriffä,

7 äich aba, de ihr Vufolgig liede, Rueh z ge mit uns(us), wenn dr Herr Jesus sich zeige (offenbare) wird vum Himmel her mit d Engel sinere Macht

8 in Fiirflamme, Vugeltig z ebe a däne, de Gott nit kenne un de nit hörig sin däm Evangelium unsares Herrn Jesus.

9 De wäre Schtrof liede, des ewige End, vum Agsicht vum Herrn her un vu sinere herrliche Macht,

10 wenn na(er) kumme wird, daß sa(er) vuherrlicht wär bi sinene Heilige un wundabar erschint bi alle Gläubige, a däm Dag; denn was ma(mir) äich beziigt hän, des des ihr glaubt hän.

11 Wägä däm bäte ma(mir) au alliziit fir äich, daß unsa Gott äich bruchba macht dr Bruefig un vollbringt alle Wohlgfalle a Guetem un des Gschäfft am Glaube in Kraft,

12 dmit in äich vuherrlicht wär dr Name unsares Herrn Jesus un ihr in nem, nohch dr Gnade unsares Gottes un vum Herrn Jesus Chrischtus.