1 Agora, quanto àqueles assuntos sobre os quais me escreveram, sim, é bom viver uma vida de solteiro.

2 Mas porque há tanta imoralidade sexual, cada homem deve ter a sua esposa e cada mulher deve ter o seu marido.

3 O homem deve dar à sua mulher tudo a que ela tem direito como mulher casada, e o mesmo deverá fazer a mulher.

4 Uma mulher que casa deixa de ter sozinha direito sobre o seu próprio corpo, porque o seu marido passa também a ter direitos sobre ele; o mesmo acontece com o marido que deixa de ter direito absoluto sobre o seu corpo, o qual passa também a pertencer à sua mulher.

5 Não recusem pois esses direitos um ao outro, a não ser por acordo mútuo, por um tempo limitado, para poderem dar-se mais completamente à oração. Mas após isso devem juntar-se novamente. Isto para que Satanás não possa tentá-los por falta de domínio próprio.

6 Não estou a dizer isto como uma ordem, mas como uma concessão em relação ao casamento.

7 Eu, pessoalmente, gostaria que os homens fossem como eu . Mas não somos todos iguais. A uns Deus dá o dom de se casarem, e a outros dá-lhes o dom de poderem ser felizes sem casar.

8 Agora eu digo aos que não casaram e às viúvas, que é melhor se ficarem sem casar, como eu.

9 Contudo se não puderem dominar-se então que casem. É melhor casarem do que arderem em paixões.

10 Agora, quanto aos casados, tenho uma ordem a dar-lhes, e que nem sequer é minha, mas algo que o Senhor mesmo estabelece. A esposa não deve abandonar o seu marido.

11 Mas se ela se separar dele, então que fique assim, sem tornar a casar com outro, ou então que volte para o marido. E o marido não deve divorciar-se da mulher.

12 E aqui gostaria de acrescentar mais algumas sugestões minhas, embora não se trate de ordens directas do Senhor. Se um cristão tem uma mulher que não é convertida, e ela quiser ficar com ele, mesmo assim não deve deixá-la.

13 E se uma mulher cristã tiver um marido que não é crente, e ele quiser que ela permaneça com ele, que não se divorcie.

14 Porque a esposa crente traz santidade ao seu casamento e o marido crente traz também santidade ao seu casamento. De outra maneira, os seus filhos não teriam uma boa influência. Mas agora eles estão santificados.

15 Mas se o marido ou a mulher que não forem cristãos estiverem realmente decididos a separar-se, pois que o façam. Em casos desses, o marido ou a mulher cristãos não devem insistir para que o outro fique porque Deus quer que vivamos em paz.

16 Contudo vocês mulheres não sabem se os vossos maridos virão a converter-se se ficarem; e o mesmo para os maridos em relação às mulheres que queiram afastar-se.

17 E, acima de tudo, o que é preciso é que tenham a certeza de estar a viver como Deus pretende, casando-se ou não. Este é o meu critério para todas as igrejas.

18 Por exemplo, um homem que tenha já sido submetido ao rito da circuncisão antes de se converter não deve preocupar-se com isso; e se ao contrário ainda não tiver sido circuncidado, também não deve ir fazê-lo agora.

19 Porque é indiferente que um cristão tenha ou não sido circuncidado. Mas o que é importante é que ele procure fazer a vontade de Deus.

20 De um modo geral uma pessoa deve manter-se no estado em que Deus a chamou.

21 Se é escravo, que isso não se torne causa de aflição; naturalmente se tiver oportunidade de ficar livre, que a aproveite.

22 Aquele a quem o Senhor chama na condição de escravo, que se lembre de que Cristo o libertou da servidão ao pecado. E os que o Senhor chamou sendo livres lembrem-se de que agora são servos de Cristo.

23 Porque vocês foram comprados por Cristo, e por um alto preço; não se tornem portanto agora escravos dos homens.

24 Sendo assim, queridos irmãos, seja qual for a situação em que alguém esteja ao tornar-se cristão, fique aí na sua nova relação com Deus.

25 E quanto às jovens que ainda não casaram, não tenho nenhum mandamento especial do Senhor. Mas o Senhor deu-me, na sua bondade, sabedoria na qual podem confiar.

26 Nós, cristãos, enfrentamos grandes dificuldades nos tempos actuais; por isso eu penso que é melhor para uma pessoa não casar.

27 Naturalmente que se alguém já estiver casado, não vai por isso separar-se. Mas, caso contrário, não se apresse a fazê-lo.

28 Entretanto se um homem decidir ir para a frente com a sua decisão de casar, pois está certo; e se uma rapariga casar, claro que não peca. Contudo o casamento vai trazer-vos outros problemas que eu gostaria que vocês não precisassem de enfrentar justamente agora.

29 O que é importante é lembrarem-se de que o tempo que nos fica vai-se reduzindo. Por essa razão aqueles que têm esposas deveriam manter-se tão livres quanto possível para o Senhor ;

30 a tristeza, a felicidade, a riqueza não deveriam impedir nunca ninguém de fazer o trabalho de Deus.

31 Aqueles que usufruem das coisas boas que a vida oferece devem usar delas, mas sem se deixar prender por elas; porque o mundo na sua forma actual acabará.

32 Em tudo o que fizerem eu quereria que estivessem livres de preocupações. O solteiro dedica-se ao trabalho do Senhor e pensa em como agradar-lhe.

33 O que for casado cuida das suas responsabilidades terrenas e em como agradar à sua mulher.

34 Os seus interesses estão divididos. O mesmo acontece com uma rapariga que se casa. Quando solteira está desejosa de agradar ao Senhor em tudo o que pensa e faz. Mas uma mulher casada terá de considerar outras coisas, as tarefas terrenas e o dedicar-se ao seu marido.

35 Eu digo isto para vosso benefício; não para vos impor obrigações. O que eu quero no fundo é que tudo o que fizerem possa ajudá-los a servir melhor o Senhor, com o mínimo de coisas que distraiam a vossa atenção dele.

36 Porque se alguém sentir que deve casar, por razões de idade ou de necessidade, pois está certo, não peca; deve casar.

37 Por outro lado, se um homem tem suficiente domínio sobre a sua própria natureza para não casar, e decide então não casar, terá tomado uma decisão ajuizada.

38 Assim uma pessoa que casa faz bem, e uma pessoa que não casa fará melhor.

39 A mulher está ligada ao seu marido todo o tempo em que ele viva. Se ele morrer, poderá então tornar a casar, mas só se o fizer com um crente.

40 Mas na minha opinião ela será mais feliz se não tornar a casar; e penso que ao dizer isto estou a dar-vos um conselho da parte do Espírito de Deus.

1 Mutta mitä siihen tulee, mistä kirjoititte, niin hyvä on miehelle olla naiseen ryhtymättä;

2 mutta haureuden syntien välttämiseksi olkoon kullakin miehellä oma vaimonsa, ja kullakin naisella aviomiehensä.

3 Täyttäköön mies velvollisuutensa vaimoansa kohtaan, ja samoin vaimo miestänsä kohtaan.

4 Vaimon ruumis ei ole hänen omassa, vaan hänen miehensä vallassa; samoin ei miehenkään ruumis ole hänen omassa, vaan vaimon vallassa.

5 Älkää vetäytykö pois toisistanne, paitsi ehkä keskinäisestä sopimuksesta joksikin ajaksi, niin että olisitte vapaat rukoukseen ja sitten taas tulisitte yhteen, ettei saatana teitä kiusaisi teidän hillittömyytenne tähden.

6 Mutta tämän minä sanon myönnytyksenä, en käskynä.

7 Soisin kaikkien ihmisten olevan niinkuin minäkin; mutta kullakin on oma lahjansa Jumalalta, yhdellä yksi, toisella toinen.

8 Naimattomille ja leskille minä taas sanon: heille on hyvä, jos pysyvät sellaisina kuin minäkin;

9 mutta jos eivät voi itseään hillitä, niin menkööt naimisiin; sillä parempi on naida kuin palaa.

10 Mutta naimisissa oleville minä julistan, en kuitenkaan minä, vaan Herra, ettei vaimo saa erota miehestään;

11 mutta jos hän eroaa, niin pysyköön naimatonna tai sopikoon miehensä kanssa; eikä mies saa hyljätä vaimoansa.

12 Mutta muille sanon minä, eikä Herra: jos jollakin veljellä on vaimo, joka ei usko, ja tämä suostuu asumaan hänen kanssaan, niin älköön mies häntä hyljätkö;

13 samoin älköön vaimokaan, jos hänellä on mies, joka ei usko, ja tämä suostuu asumaan hänen kanssaan, hyljätkö miestänsä.

14 Sillä mies, joka ei usko, on pyhitetty vaimonsa kautta, ja vaimo, joka ei usko, on pyhitetty miehensä, uskonveljen, kautta; muutoinhan teidän lapsenne olisivat saastaisia, mutta nyt he ovat pyhiä.

15 Mutta jos se, joka ei usko, eroaa, niin erotkoon; veli ja sisar eivät ole semmoisissa tapauksissa orjuutetut; sillä rauhaan on Jumala teidät kutsunut.

16 Sillä mistä tiedät, vaimo, voitko pelastaa miehesi? Tai mistä tiedät, mies, voitko pelastaa vaimosi?

17 Vaeltakoon vain kukin sen mukaan, kuin Herra on hänelle hänen osansa antanut, ja siinä asemassa, missä hänet Jumala on kutsunut; näin minä säädän kaikissa seurakunnissa.

18 Jos joku on kutsuttu ympärileikattuna, älköön hän pyrkikö ympärileikkaamattomaksi; jos joku on kutsuttu ympärileikkaamatonna, älköön ympärileikkauttako itseään.

19 Ei ympärileikkaus ole mitään, eikä ympärileikkaamattomuus ole mitään, vaan Jumalan käskyjen pitäminen.

20 Pysyköön kukin siinä asemassa, missä hänet on kutsuttu.

21 Jos olet kutsuttu orjana, älä siitä murehdi; mutta vaikka voisitkin päästä vapaaksi, niin ole ennemmin siinä osassasi.

22 Sillä joka orjana on kutsuttu Herrassa, on Herran vapaa; samoin vapaana kutsuttu on Kristuksen orja.

23 Te olette kalliisti ostetut; älkää olko ihmisten orjia.

24 Pysyköön kukin, veljet, Jumalan edessä siinä asemassa, missä hänet on kutsuttu.

25 Mutta neitsyistä minulla ei ole Herran käskyä, vaan minä sanon ajatukseni niinkuin se, joka on Herralta saanut sen laupeuden, että hän on luotettava.

26 Olen siis sitä mieltä, että lähestyvän ahdingon tähden jokaisen on hyvä pysyä entisellään.

27 Jos olet sidottu vaimoon, älä pyydä eroa; jos et ole sidottu vaimoon, älä pyydä itsellesi vaimoa.

28 Mutta jos menetkin naimisiin, et syntiä tee; ja jos neitsyt menee naimisiin, ei hänkään tee syntiä; mutta ne, jotka niin tekevät, joutuvat kärsimään ruumiillista vaivaa, ja siitä minä tahtoisin teidät säästää.

29 Mutta sen minä sanon, veljet: aika on lyhyt; olkoot tästedes nekin, joilla on vaimot, niinkuin ei heillä niitä olisikaan,

30 ja ne, jotka itkevät, niinkuin eivät itkisi, ja ne, jotka iloitsevat, niinkuin eivät iloitsisi, ja ne, jotka ostavat, niinkuin eivät saisi omanansa pitää,

31 ja ne, jotka tätä maailmaa hyödyksensä käyttävät, niinkuin eivät sitä käyttäisi; sillä tämän maailman muoto on katoamassa.

32 Soisin, ettei teillä olisi huolia. Naimaton mies huolehtii siitä, mikä on Herran, kuinka olisi Herralle mieliksi;

33 mutta nainut huolehtii maailmallisista, kuinka olisi vaimolleen mieliksi,

34 ja hänen harrastuksensa käy kahtaanne. Samoin vaimo, jolla ei enää ole miestä, ja neitsyt huolehtivat siitä, mikä on Herran, että olisivat pyhät sekä ruumiin että hengen puolesta; mutta naimisissa oleva huolehtii maailmallisista, kuinka olisi mieliksi miehellensä.

35 Tämän minä sanon teidän omaksi hyödyksenne, en pannakseni kytkyttä kaulaanne, vaan sitä varten, että eläisitte säädyllisesti ja häiriytymättä pysyisitte Herrassa.

36 Mutta jos joku arvelee tekevänsä väärin tytärtänsä kohtaan, joka on täydessä naima-iässä, ja jos kerran sen pitää tapahtua, niin tehköön, niinkuin tahtoo; ei hän syntiä tee: menkööt naimisiin.

37 Joka taas pysyy sydämessään lujana eikä ole minkään pakon alainen, vaan voi noudattaa omaa tahtoansa ja on sydämessään päättänyt pitää tyttärensä naimattomana, se tekee hyvin.

38 Siis, joka naittaa tyttärensä, tekee hyvin, ja joka ei naita, tekee paremmin.

39 Vaimo on sidottu, niin kauan kuin hänen miehensä elää, mutta jos mies kuolee, on hän vapaa menemään naimisiin, kenen kanssa tahtoo, kunhan se vain tapahtuu Herrassa.

40 Mutta hän on onnellisempi, jos pysyy entisellään; se on minun mielipiteeni, ja minä luulen, että minullakin on Jumalan Henki.