1 Aconteceu no entanto que naquela mesma noite o rei teve insónias. E como não conseguia mesmo dormir, começou a pensar na história do seu reino. Mandou vir as crónicas do reino e foi cair sobre a passagem que relata como Mardoqueu denunciou a conspiração de Bigtã e de Teres, os dois eunucos do rei, que controlavam as entradas no palácio e que tinham tramado assassinar o soberano.
3 Digam-me lá, perguntou depois o rei aos conselheiros, que recompensa se deu afinal a Mardoqueu por esse acto? Nada!, responderam-lhe. E ouvindo passos:
4 Quem é que está no pátio exterior?, inquiriu o monarca. Era precisamente Hamã que vinha a entrar nesse pátio, para pedir ao rei que mandasse enforcar Mardoqueu na forca que fizera levantar.
5 Os pajens do rei disseram: Hamã está ali fora.Mandem-no entrar.
6 Assim que ele apareceu, o rei perguntou-lhe: Que achas tu que deve ser feito a um homem de quem o rei se agrade profundamente? O outro pensou: De quem poderá ele agradar-se mais do que de mim? E respondeu:
7 Tragam-se as vestes que o rei costuma pôr, mais o cavalo que tem por hábito montar, assim como a coroa real, e dê-se instruções a um dos nobres que vista esse homem e que o conduza pelas ruas montado no cavalo real, proclamando à sua frente: 'Eis a maneira como o rei dá honra e quem verdadeiramente caiu nas suas graças!'
10 Óptimo!, concluiu o soberano. Arranja depressa essa roupa real, mais o meu cavalo e faz exactamente como disseste com Mardoqueu, o judeu, que trabalha no controlo das entradas do palácio. Não alteres nada do que disseste.
11 Hamã teve então de mandar vir a roupagem, de a vestir em Mardoqueu, de pôr este sobre a montada real e de o levar pelas ruas proclamando: Eis a forma como o rei honra quem sinceramente lhe agrada!
12 Após isso Mardoqueu voltou para o seu trabalho, mas Hamã correu para casa profundamente humilhado.
13 Quando contou à mulher e aos amigos o que acontecera, disseram-lhe: Se Mardoqueu é judeu, nunca conseguirás nada contra ele. Continuar a lutar contra ele pode ser-te fatal.
14 Enquanto discutiam ainda o assunto, chegaram os enviados do rei para o levar ao banquete de Ester.
1 Sinä yönä uni pakeni kuningasta. Niin hän käski tuoda muistettavain tapahtumain kirjan, aikakirjan.
2 Ja kun sitä luettiin kuninkaalle, huomattiin kirjoitetun, kuinka Mordokai oli ilmaissut, että Bigtan ja Teres, kaksi kuninkaan hoviherraa, ovenvartijoita, oli etsinyt tilaisuutta käydäkseen käsiksi kuningas Ahasverokseen.
8 tuotakoon kuninkaallinen puku, johon kuningas on ollut puettuna, ja hevonen, jolla kuningas on ratsastanut ja jonka päähän on pantu kuninkaallinen kruunu.
12 Sitten Mordokai palasi takaisin kuninkaan porttiin, mutta Haaman kiiruhti kotiinsa murehtien ja pää peitettynä.
14 Heidän vielä puhuessaan hänen kanssansa, tulivat kuninkaan hoviherrat ja veivät kiiruusti Haamanin pitoihin, jotka Ester oli laittanut.